ജയമ്മയും അമ്മയും

“ആ പിള്ളേരൊന്നും അയാൾടെ അല്ലനേ, പക്ഷെ എളയ ആ ചെറുക്കൻ, അയാൾടെയാണെന്നാ പറയണേ ” വടക്കേ കിടപ്പുമുറിയിലിരുന്നു പത്രം വായിക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ. പുറത്താരോ സ്ത്രീകൾ സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല. അപ്പോഴാണ് ജനലിൽക്കൂടി ഇങ്ങനെ ഒരു വാചകം കേട്ടതു് ; ആരെപ്പറ്റിയാണവർ പറയുന്നതു് ? ജനലിന്റെ പകുതിക്കു കെട്ടിയ നേർത്ത കർട്ടന്നു മുകളിലൂടെ  പുറത്തോട്ടു നോക്കി ഉയരൾ്മികൾ നാണിച്ചു നാണിച്ചു ഇലകൾക്കിടയിലൂടെ എത്തിനോക്കുന്നേയുള്ളൂ. ഞാനോർത്തു നേരം വെളുത്തില്ല. അതിനു മുമ്പേ തുടങ്ങി, സ്ത്രീകളുടെ പരദൂഷണം; പ്രായമായ തള്ളിക്കും വല്ലവരുടെയും കിടപ്പറ രഹസ്യം പാടി നടക്കാൻ ഒരു ഉളുപ്പുമില്ല.വടക്കേതിലെ ജാനകിച്ചേച്ചിയും വേറേ ഒരു പ്രായം ചെന്ന തള്ളയുമാണു സംസാരിക്കുന്നത്. മുണ്ടും റൗക്ക  (ബായുമല്ല. ബ്ലൗസുമല്ല എന്ന മട്ടിലുള്ള ഒരു പരുത്തി ബോഡീസ്)യുമാണു വേഷം. താഴത്തങ്ങാടിയിൽ എന്റെ ഭാര്യവീട്ടിലായിരുന്നു.

ഞാൻ, “മൂത്തവളെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടു ചെറുക്കൻ ഗൽഫിലാ’ “ഇപ്പൊ ഇളയവളും ആ ചെറുക്കുന്നുമുണ്ടു; ചെറുക്കൻ ഉണ്ടാകുന്നതിനു മുമ്പേ ആദ്യത്തെ ഭർത്താവ് ഉപേക്ഷിച്ചു പോയി”, പുളി ഉണക്കാനിട്ടുകൊണ്ടു് ജാനകിചേച്ചി പറഞ്ഞു. “നേരാ. ഇപ്പൊ അവളു നിർത്തിയ കണാരന്റെ മോനാ ആ ചെറുക്കൻ, അവളു ഭയങ്കരിയാ. അയാളു മൂഴുക്കുടിയനാണെന്നാ പറയുന്നേ” “നാണിത്തള്ള ഒന്നു പതുക്കെപ്പറ, അവളു പടിഞ്ഞാറേ വീട്ടിൽ മുറ്റമടിക്കാൻ വന്നിട്ടൊണ്ടു് “ശരിയാ ജാനകീ, അവളെങ്ങാനും കേട്ടാപ്പിനെ പൂരത്തെറിയാ, ഏഴു കുളത്തിൽ കുളിച്ചാലും പോകേല’ എന്നിട്ടു സ്വരം താഴ്സത്തി: “ഞാനൊരു കാര്യം കേട്ടു. അവളും ശരിക്കു കൂടിക്കും എന്റെ തലയ്ക്ക് ഷോക്കേറ്റ പോലെ തോന്നി. അടുത്ത വീട്ടിൽ മുറ്റമടിക്കാൻ വരുന്ന പൊന്നമ്മചേച്ചിയെപ്പറ്റിയാണവർ പറയുന്നത് ! അയലത്തെ വീട്ടിൽ മുറ്റമടിക്കുമ്പോൾ വേലിക്കടുത്തു നിന്നു സംസാരിക്കാറുണ്ട്. എന്നോടു വലിയ കാര്യമാണ്. ഇങ്ങോട്ടു വരുന്ന വഴിക്കാണ് ചേച്ചിയുടെ വീട്, ഒരു കൂടിൽ, പലപ്പോഴും അതിലേ കടന്നുപോകുമ്പോൾ സംസാരിക്കും. എന്നോടു് ചില്ലറ തുക കടമായി കൊടുത്തിട്ടുമുണ്ട്. പക്ഷെ അവരുടെ കൂടുംബ രഹസ്യങ്ങൾ എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടായിരൂന്നു. വലിയൊരു കാര്യമാണ് നാണിത്തള്ളയുടെ പുളിച്ച നാക്കിൽ നിന്ന് കേട്ടതു. പൊന്നമ്മച്ചേച്ചിയുടെ മൂത്ത മകൾ ശാന്ത കല്യാണം കഴിച്ചു പോകുന്നതിനു മുമ്പു് ഇവിടെ മൂറ്റമടിക്കാൻ വരുമായിരുന്നു.

എന്നോടു ചെറിയ കൊഞ്ചലൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇവിടെ വച്ചു ശൃംഗിച്ചാൽ ആപത്താണു. എന്തെങ്കിലും ശ്രമിക്കുന്നതിനു മുമ്പു കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. ഇളയ മകൾ ജയമ്മ നല്ല ഒത്ത പെണ്ണാണ് പാവാടയും ഷർട്ടും; ഏറ്റവും ആദ്യ നാം നോക്കുന്നതു നെഞ്ചത്തായിരിക്കും. രണ്ടു ചിരട്ട കമഴ്ത്തിയ പോലെ എടുത്തു വച്ചുമാതിരി വലിയ മുല ഷർട്ടിനു മുകളിൽ പൊന്തി നിൽക്കുന്നതു കണ്ടാൽ തളർന്നുറങ്ങുന്ന ലിംഗവും പൊങ്ങും; ഇരു നിറം; ശരാശരി ഉയരം: മെലിഞ്ഞുമല്ല, തടിച്ചുമല്ല. പതിനാറോ പതിനേഴോ പ്രായം കാണും. താഴത്തങ്ങാടി കവലയിൽ ബസ്സിറങ്ങി രണ്ടു കിലോമീറ്ററോളം ഉള്ളിലോട്ടു നടക്കണം, എന്റെ ഭാര്യവീട്ടിലെത്താൻ. റോഡൊന്നുമില്ല. പകുതിവഴിക്കാണു ജയമ്മയുടെ വീടു്. തെങ്ങും കവുങ്ങും മാവും പ്ലാവും ഇടതുർന്നു നിൽക്കുന്നതിനിടയിൽ പാടങ്ങളുമുണ്ടു. ചെറിയ തോടുകളുമുണ്ട്. മദ്ധ്യവയസ്സായെങ്കിലും ഒരു ശൃംഗാരച്ചുവയിലാണ് പൊന്നമ്മച്ചേച്ചി സംസാരിക്കാറു് പഴയ കുളിരു മാറിയിട്ടില്ലായിരിക്കാം. ജയമ്മയെ ഒത്തെങ്കിൽ കാണാമല്ലോ എന്നോർത്താണ് ഞാൻ ലോഹ്യം പറയാൻ നിൽക്കാറു്.

ഞാനോർത്തു. ഒരു ദിവസം ഉച്ചയ്ക്കക്കു് ഞാൻ അതിലേ വരുമ്പോൾ ഒന്നു നിന്നു. മുൻ വശത്തു ആരുമില്ല. തുറന്ന കതകിലൂടെ ഞാൻ ഉള്ളിലോട്ടു നോക്കി.