ഉമ്മാൻ്റെ ഗർഭവും, ഉപ്പാൻ്റെ സങ്കടവും

അന്ന് ഒരു സാധാരണ ശനിയാഴ്ചയായിരുന്നു. ഉറക്കം ഉണർന്ന് പല്ലുതേക്കുമ്പോഴാണ് ഉമ്മ ബാനുത്താത്തയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്ന കാര്യം എന്നെ അറിയിച്ചത്. ബാനുത്താത്തയുടെ വീട്ടിൽ ഉമ്മ ഇടക്കിടക്ക് പോകാറുണ്ട്, പക്ഷെ ഞങ്ങളെ അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ ജാസിത്തയെ ഏൽപ്പിച്ചിട്ടാണ് ഉമ്മ പോകാറ്.

ബാനുത്താത്ത ആരാണെന്നോ എന്താണെന്നോ എനിക്കും അനുജനും അറിയില്ല പക്ഷെ അറിയാനുള്ള ഒരു മോഹം ഞങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഞാനും ഉമ്മയും അനുജനും ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങി പക്ഷെ ഞങ്ങളെ ഏല്പിപ്പിച്ച് പോകാൻ ജാസിത്ത അന്ന് വീട്ടിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് കുറച്ചുനേരം ആലോചിച്ചു നിന്നിട്ട്, ഉമ്മ ഞങ്ങളെയും കൂട്ടി ഓട്ടോയിലേക്ക് കയറി.

ബാനുത്താത്തയുടെ വീട്ടിലേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് മനസിലാക്കിയ എൻ്റെ ആകാംഷ വീണ്ടും കൂടി. ആ താത്തയെ ആദ്യമായി കാണാൻ പോകുന്നതിൻ്റെ ആഹ്ലാദം എൻ്റെയും അനുജൻ്റെയും മുഖത്ത് കണ്ടു, പക്ഷെ ഉമ്മക്ക് ഇപ്പോഴും ആ ഇഞ്ചി കടിച്ച മുഖഭാവം മാറിയിട്ടില്ല.

സ്ഥലത്തെത്തി. ഒരു പഴകിയ നാലുകെട്ട് വീടായിരുന്നു മുന്നിൽ. വീടിൻ്റെ പറമ്പിലേക്ക് കയറിയതും ഉപ്പ പണ്ട് വാങ്ങിക്കൊടുത്ത ലിപ്സ്റ്റിക്ക് ലേശം എടുത്ത് ചുണ്ടിൽ പുരട്ടിയിട്ട് ഉമ്മ വീടിൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് വന്ന് വാതിൽ മുട്ടി.

വാതിൽ തുറന്ന ആളെ കണ്ട് ഞാനും അനുജനും ഞെട്ടി. ഏകദേശം 56-57 വയസ്സ് പ്രായം വരുന്ന ഒരു വലിയുപ്പൂപ്പ. മീശ വടിച്ച് താടി നെഞ്ചുവരെ നീട്ടി വളർത്തിയ അയാളെ കണ്ട് ഞാനും അനുജനും ഒന്ന് പേടിക്കുമ്പോൾ, ഉമ്മയെ കണ്ട് അയാളാണ് പേടിച്ചത്.

“സാഹിറാ, ഇജ്ജ് എന്താ മക്കളേയും കൂട്ടി ഇവിടെ?”

“ഇങ്ങള് ഞമ്മളെ ചതിക്കയായിരുന്നില്ലേ?”

“ഞമ്മള് എപ്പോ അന്നേ ചതിച്ച്?”

“ഒന്നും പറയണ്ട, എനക്ക് എല്ലാം അറിയാം.”

“ഇജ്ജ് വാതിലിൽ നിന്ന് ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ, അകത്തു വാ..”

ഉമ്മയേയും ഞങ്ങളെയും അകത്തുകയറ്റി അയാൾ വാതിൽ അടച്ചു.

“ഈ പറ, ഞമ്മള് ഏത് വകയിലാണ് അന്നേ ചതിച്ചത്?”

“ഇങ്ങള് ബോംമ്പേക്ക് പോകാൻ പോകുവല്ലേ?”

“ബോംമ്പേക്കോ? അന്നോട് ആരാ ഇതാക്കെ പോലമ്പണെ?”

ഉടനെ ഉമ്മ അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ച് ചിണുങ്ങി കരഞ്ഞു.

“എന്നെ ബിട്ട് പോകല്ലേ മൊയ്‌ദുക്കാ, എനക്ക് ഇവിടെ ആരും ഇല്ല..”

“ഹ..അന്നേ ബിട്ട് ഞമ്മള് ഒരിടത്തും പോണില്ല പുള്ളേ..”

“അപ്പൊ റാഷിദിക്ക പറഞ്ഞതോ? ഇങ്ങള് ബോംമ്പേക്ക് പോണെന്ന്.”

“റാഷിദാ? അവന് ബട്ട്, അല്ലാണ്ടെന്ത്..”

“അപ്പൊ ഇങ്ങള് പോണില്ല?”

“ഞമ്മളെ അനക്ക് ബിശ്വാസമില്ലേ?”

“ഇങ്ങളെ എനക്ക് ബിശ്വാസാ ഇക്കാ..”

അതേ നിമിഷമാണ് ഞാനും അനുജനും അവരെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് അവർ ശ്രദ്ധിച്ചത്. ഉടനെതന്നെ ഉമ്മ അയാളെ തള്ളിമാറ്റി.

“ഇത് മൊയ്‌ദുക്ക, ഉമ്മാൻ്റെ ചങ്ങായിയാ..” ഉമ്മ ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞു.

“അപ്പൊ ബാനുത്താത്തയോ?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

ആയാളും ഉമ്മയും പരസ്പരം നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“ബാനുത്താത്ത മൊയ്‌ദിക്കാടെ ബീവിയാ, കുറച്ചു ദിവസം മുൻപാ മയ്യത്തായത്..” ഉമ്മ ആ പറഞ്ഞത് നുണയാണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് അധികം ബുദ്ധിയൊന്നും വേണ്ടിവന്നില്ല.

“അപ്പൊ ഞാൻ ഇറങ്ങാ മൊയ്‌ദുക്കാ..”

“ഹ..ഇത്ര ബെക്കം അങ്ങ് പോകാ ഇജ്ജ്..” സാരിക്കിടയിലൂടെ ഉമ്മാൻ്റെ വയറിന്മേൽ അയാൾ കൈവെച്ചു.

“അ..ഇക്കാ, എനക്ക് പോണം..”

“അന്നേ ഞമ്മള് ബിടുന്നില്ലങ്കിലോ” ഉമ്മാൻ്റെ വയറിൽ അയാൾ അടുത്ത കൈവെച്ചു.

“സ്സ് ഇക്കാ ബിട്, കുട്ട്യോൾ നോക്കുന്നു..”

ഉമ്മാൻ്റെ വയറിൻ്റെ രണ്ടു ഭാഗത്തും പിടിച്ച് അയാൾ ഇറുക്കി ഞെക്കി.

“ആഹ്..ഇക്കാ, ഇന്ന് എനക്ക് പറ്റൂല്ല.”

“അതെന്താ?”

“ഇന്ന് ചെയ്യതാ എനക്ക് കുഞ്ഞ് ഉണ്ടാവും.”

“അപ്പൊ ഞമ്മട കുഞ്ഞിനെ ഇജ്ജ് അൻ്റെ ബയറ്റിൽ ബളർത്തില്ലേ?”

“ബളർത്തും, പക്ഷെയെങ്കില് ഇപ്പൊ ബേണ്ട. ഗൾഫീന്ന് അജ്‌മലിക്ക ഒന്ന് നാട്ടിൽ ബന്നോട്ടെ, ഞാൻ ഇക്കാൻ്റെ കുഞ്ഞിനെ ബയറ്റിൽ ചൊമന്നോളാം..”

“അതെന്താ? നാട്ടാർ അറിയൂന്ന് പേടിച്ചിട്ടാ??”

“മ്..”

“അപ്പൊ ഈ നാട്ടാർക്ക് ബേണ്ടിയാ ഇജ്ജ് ഞമ്മളെ സ്നേഹിക്കണെ??”

“ഏയ്യ്, അങ്ങനെ അല്ല ഇക്കാ..”

“എന്നാ, ഞമ്മള് ഇന്ന് അൻ്റെ ബയറ്റില് ഒരു പുള്ളയെ തരും, ഇജ്ജ് എന്ത് പറയുന്ന്??”

“ഇക്ക തന്നാ, സന്തോഷത്തോടെ അത് ഞാൻ ബാങ്ങും..”

“എന്നാ ബാ..”

ഉമ്മയെ കോരിയെടുത്ത് അയാൾ തൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയെങ്കിലും കുറ്റി ഇടാൻ അവർ മറന്നു.

കുറച്ചു നേരം ടിവി കണ്ടിരുന്ന എൻ്റെ മനസ്സ് മുഴുവനും “ഉമ്മയുടെ വയറ്റിൽ എങ്ങനാ അയാൾ കുഞ്ഞിനെ കൊടുക്കുക??” എന്ന സംശയമായിരുന്നു.

ആകാംഷ ഒട്ടും നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവാതെ അനിയനെ ടീവിയുടെ മുന്നിൽ ഇരുത്തിയിട്ട്, ഞാൻ ചെന്ന് കതകിന് ഇടയിലൂടെ അവരെ എത്തിനോക്കി.

ഞാൻ കണ്ടു. തുടകൾ അകത്തി കിടക്കുന്ന എൻ്റെ ഉമ്മാൻ്റെ ഇടയിലേക്ക്, ആ ഉപ്പൂപ്പ തൻ്റെ കുഴൽ കയറ്റിയിറക്കുന്നു. ഉമ്മയാകട്ടെ, അയാളെ തൻ്റെ മാറിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ച് എന്തെക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്.

“നമ്മുടെ മോനെ ഞാൻ പൊന്നുപോലെ വളർത്തും ഇക്കാ ആ..ഹ്..”

“മഹ്..അജ്മലിക്കയുടെ മക്കളെക്കാൾ, അവനേ ഞാൻ സ്നേഹിക്കും..”

“ഇക്കാ എൻ്റെ ഇക്കാ, വേഗം എനിക്ക് ഒരു കുഞ്ഞിനേ താ എൻ്റെ ഇക്കാ” എന്നൊക്കെ ഉമ്മ ഇടക്കിടക്ക് പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

പെട്ടന്ന് അയാൾ ഉമ്മയിലേക്ക് വീണ് അലറുമ്പോൾ, കാലുകൾ പൊക്കി ഉമ്മയും ചേർന്ന് അയാൾക്കൊപ്പം അലറി.

“മ്മ്..ഒഴിക്ക് മൊയ്‌ദുക്കാ, ഒഴിക്ക് മ്മ്.. മ്മ്ഹ് അമ്മ്ഹ്..”

അതേ തുടർന്നുവന്ന മാസം ഉമ്മ ശർദിച്ചു. ആ സന്തോഷ വാർത്ത അറിയിക്കാൻ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ഉമ്മ പോയെങ്കിലും, ഉമ്മ ഭയന്ന പോലെ, അയാൾ ബോംബേക്ക് നാടുവിട്ടിരുന്നു.

വയറ്റിൽ മറ്റൊരാളുടെ കുഞ്ഞുമായി എന്തുചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ നിന്നെങ്കിലും, ഉമ്മ തളർന്നില്ല! ആരെയും അറിയിക്കാതെ അതിനെ തൻ്റെ വയറ്റിൽ ഉമ്മ മാസങ്ങളോളം ചുമന്നു.

അങ്ങനെ ഏഴാം മാസം ഉമ്മുമ്മ (ഉപ്പാൻ്റെ ഉമ്മ) അത് കണ്ടുപിടിച്ചു. ഒരു ദിവസം കോളേജിൽനിന്ന് തിരികെ എത്തിയ ഞാൻ കണ്ടത്, ബ്രേസിയറും അടിപ്പാവാടയും മാത്രം ഇട്ട് നിറവയറുമായി അടുക്കള മൂലക്ക് ഇരിക്കുന്ന ഉമ്മയെ, ഉമ്മുമ്മ തെറിയഭിഷേകം നടത്തുന്ന കാഴ്ചയാണ്.

“പറയടി തേവിടിശിമോളെ, ആരുടെ കൂടെ പോയി കിടന്നട്ടാടി നീ വയറ്റിൽ ഉണ്ടാക്കി വന്നേക്കുന്നെ??” ഈ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ച് ഉമ്മുമ്മ ചോദിച്ചിട്ടും, ഉമ്മ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലകുനിച്ച് മാത്രം ഇരുന്നു.

ഒടുവിൽ ഉമ്മുമ്മ ഉപ്പയെ വിളിച്ച് എരുവും പുളിയും കൂടെ ചേർത്തു.

“മോനെ അജമലെ, നിൻ്റെ ബീവി പിഴച്ചു പോയടാ..”

“ആ ഹറാംപിറന്നവൾ ആരുടെയോ കൂടെ കിടന്ന്, ഇപ്പൊ വയറ്റിലായി നിൽക്കുന്നടാ മോനെ, എത്ര ചോദിച്ചിട്ടും അത് ആരാണെന്ന് അവൾ പറയുന്നില്ലടാ..”

“നീ വേഗം വാ മോനെ, അല്ലേൽ അവളെ ഞാൻ ഇവിടെ തല്ലി കൊല്ലും..”

ഉമ്മുമ്മാടെ വാക്കുകൾ കെട്ട ഉടൻ, രണ്ടു ദിവസംകൊണ്ടുതന്നെ ലീവ് വാങ്ങി ഉപ്പ നാട്ടിൽ എത്തി. വീട്ടിലേക്ക് കയറിവന്ന ഉപ്പയുടെ തളർന്ന മുഖം, ഇപ്പോഴും എൻ്റെ ഓർമയ്യിൽ ഉണ്ട്, ഉപ്പുപ്പ മയ്യത്തായപ്പോൾ കണ്ട അതേ വാടിതളർന്ന മുഖം!

അടുത്ത് എന്ത് സംഭവിക്കുമെന്ന് കാണാൻ എത്തിയ പള്ളിക്കാരുടെയും വീട്ടുകാരുടെയും മുന്നിലൂടെ, നിയന്ത്രണം കൈവിടാതെ ഉമ്മ ഇരിക്കുന്ന മുറിയിലേക്ക് ഉപ്പ പോയി കയറി, കൂടെ ഞാനും.

മറ്റൊരുവൻ്റെ കുഞ്ഞിനെ വയറ്റിൽ ചുമന്ന് ഇരിക്കുന്ന ഉമ്മയെ കണ്ട് ഉപ്പാൻ്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു, അത്രയും സ്‌നേഹിച്ചിരുന്നു ഉപ്പ ഉമ്മയെ. തോളിൽ കൈവെച്ച്, അരുകിൽ ചേർന്ന് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഉപ്പ ചോദിച്ചു.

“ആരാ സഹിറാ??”

മറുപടി പറയാതെ ഉമ്മ തല കുനിച്ചിരുന്നു.

“റേപ്പ് ആയിരുന്നോ??” ഉപ്പ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

ഉമ്മാടെ ഇടത് കണ്ണിൽനിന്നും ഒരു തുള്ളി മെല്ലെ ഒഴുകിയിറങ്ങി, നിലത്തു പതിച്ചു.

“അല്ല..”

അത് കെട്ട് ഉപ്പ ശെരിക്കും തകർന്നു. വന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ച് ഉപ്പ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ആരാ അത് സഹിറാ?”

ഉപ്പയെ ഉടനേ ഉമ്മ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി.

“എനിക്ക് ഈ കുഞ്ഞിനേ പ്രസവിക്കണം ഇക്കാ, എല്ലാവരുടെയും കൂടെ ചേർന്ന് ഇക്കയും ഇതിനെ കൊല്ലാൻ എന്നോട് പറയരുത്, പ്ലീസ്..”

“സാരില്ല..സാരില്ല! നമുക്ക് പ്രസവിക്കാം..”

ഉമ്മയോടുള്ള തീരാത്ത സ്നേഹം കൊണ്ടാവാം, ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയിലും ഉപ്പ അത് തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെ വീട്ടുകാരുടെയും, പള്ളിക്കാരുടെയും വാക്കു ധിക്കരിച്ച്, ആ നാണംകെട്ട തീരുമാനം ഉപ്പ എടുത്തു. അതോടെ ഞങ്ങൾ മറ്റൊരു വീട്ടിലേക്ക് സ്ഥലം മാറേണ്ടി വന്നു.

രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞ് ഉമ്മ അതിനെ പ്രസവിച്ചു, ആൺ കുഞ്ഞ്. അവന് ‘ഷാനു’ എന്ന് പേരിട്ട ശേഷം ഉപ്പ വീണ്ടും ഗൾഫിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയി.

ഉപ്പാടെ സ്നേഹം മനസ്സിലാക്കിയ ഉമ്മ, ഇനിമുതൽ ഉപ്പയുടെ മാത്രം പെണ്ണായി ജീവിച്ചു തീർക്കാൻ തീരുമാനമെടുത്തു. അങ്ങനെ, ഉണ്ടായത് എല്ലാം മറന്ന്, ഞങ്ങൾ പഴേതുപോലെ ഒരേ കുടുംബമായി മാറി. പക്ഷെ തൻ്റെ വയറ്റിലാക്കി മുങ്ങിയ കാമുകനെകുറിച്ച് പിന്നീട് ഉപ്പ ചോദിച്ചതുമില്ല, ഉമ്മ മിണ്ടിയതുമില്ല.

ഉപ്പാടെ അടുത്ത വരവിന്, ഷാനുവിൻ്റെ 4ആം പിറന്നാൾ ആയിരുന്നു. അന്നാണ് ഷാനു ഉപ്പയെ ആദ്യായി “ഉപ്പാ” എന്ന് വിളിച്ചതും. സ്വന്തം മകൻ എന്നപോലെ, അവനെ ഉപ്പ ഒത്തിരി സ്നേഹിച്ചു. നാട്ടാരുടെ മുന്നിലൂടെ കൈപിടിച്ച് നടത്തി വേണ്ടതെല്ലാം അവന് വാങ്ങിക്കൊടുത്തു. അവൻ്റെ ചിരിയും കളിയും കണ്ട് ഒന്ന് കൊതി തീരും മുൻപേ ഉപ്പാക്ക് ഗൾഫിലേക്ക് തിരിക്കേണ്ടിവന്നു.

അങ്ങനെ ഉപ്പ ഗൾഫിലേക്ക് പോയി ആറ് മാസം കടന്നു.

അന്ന് ഒരു തിങ്കളാഴ്ച. പനിയായ കാരണംകൊണ്ട് അന്ന് ഞാൻ ജോലിക്ക് പോയില്ല. വീട്ടിൽ ഞാനും ഷാനുവും ഉമ്മയും മാത്രം. അനുജൻ സ്കൂളിൽ പോയിരുന്നു.

കോളിങ് ബെല്ലിൻ്റെ ശബ്ദം കെട്ട് വാതിൽ തുറന്ന ഉമ്മ, അയാളെ കണ്ട് ഞെട്ടി പിന്നിലേക്ക് കുതറി മാറി.

“സഹിറാ” എന്ന് വിളിച്ച് അകത്തുവന്ന് അയാൾ വാതിൽ പിന്നിൽനിന്ന് അടച്ചു, ഉമ്മയെ വയറ്റിലാക്കി മുങ്ങിയ ആ വലിയുപ്പൂപ്പ.

“കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞമ്മൾ അറിഞ്ഞു, കുറേ അന്വേഷിച്ചു, ഈ പുര ഒന്ന് കണ്ടുപിടിക്കാൻ..” ഉമ്മാടെ അടുത്ത് വന്ന് രണ്ടു തോളിനുമേലും അയാൾ കൈവെച്ചു.

“എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ ഇജ്ജ്? ഇത് ഞമ്മളാ, അൻ്റെ മൊയ്‌ദുക്കാ..”

അയാളുടെ മുഖത്ത് ഇപ്പൊ ഒന്ന് പൊട്ടിക്കുമെന്ന് നോക്കി നിന്ന എന്നെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട്, ഉമ്മ അയാളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി.

“ഇവിടാരുന്നു മൊയ്‌ദുക്ക ഇത്രെയും നാൾ? എന്തിനാ എന്നെ തനിച്ചാക്കി പോയെ? ഒരു വാക്ക് മൂളിയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനൂടെ വരുമാരുന്നില്ലേ?.”

“ക്ഷമിക്ക് മുത്തേ, ഞമ്മക്ക് പറ്റിപ്പോയി..”

“ഇക്കാക്ക് നമ്മുടെ മോനെ കാണണ്ടേ?”

“എവിടെ?”

“ഷാനു..” അയാളെ പിടി വിട്ട്, ഷാനുവിനെ ഉമ്മ തൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു.

“മോനേ, ഇതാ മോൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഉപ്പ!” ഉമ്മ ഷാനുവിനോട് പറയുമ്പോൾ, ഷാനു അയാളെ പേടിച്ച് ഉമ്മയുടെ പിന്നിൽ ഒളിഞ്ഞുനിന്നു.

“വിളിക്ക്, നിൻ്റെ ഉപ്പാനെ ഉപ്പാ എന്ന് വിളിക്ക്..” നിർബന്ധപൂർവം അവനെ ഉമ്മ വിളിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ഷാനു മിണ്ടിയില്ല.

“സാരില്ല സാഹിറാ, ഓനെ നിറബന്ധിക്കണ്ടാ,” അയാൾ പറഞ്ഞു.

“നിക്ക് ഇക്കാ, അവൻ വിളിക്കും,” ഷാനുവിനെ കൊണ്ട് അയാളെ “ഉപ്പാ” എന്ന് വിളിപ്പിക്കാൻ ഉമ്മ കഷ്ട്ടപ്പെടുമ്പോൾ, അയാളുടെ നോട്ടം മുഴുവനും ഉമ്മയുടെ ശരീരത്തിലായിരുന്നു.

“നീ ഇങ്ങ് വന്നേ..” ഉമ്മയെ പിടിച്ച് അയാൾ വീണ്ടും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

അയാളുടെ തഴമ്പേറിയ കൈകൾ ഉമ്മാൻ്റെ ദേഹത്തിലൂടെ മെല്ലെ ഓടിക്കൊണ്ട് ഉമ്മാൻ്റെ കഴുത്തിനിടയിൽ അയാൾ ഒരു ഉമ്മ വെച്ചു.

“അഹ്..” ഉമ്മ അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി, കാമം തിറയാടി നിൽക്കുന്നു.

“തിരിച്ചുപോകുമ്പോ, എന്നെയും മോനെയും കൂടെ കൊണ്ടൊകുവോ?”

“കൊണ്ടൊകാം..”

“എന്നാ വാ..” അയാളെ കൈപിടിച്ച് ഉപ്പാൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി ഉമ്മ വാതിൽ അടച്ചു.

ഏകദേശം ഒരു അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞതും.

“അ ഇക്കാ..മ്മ്..എൻ്റെ ഇക്കാ ഒന്ന് പതുക്കെ ആാ..പതുക്കെ ഇക്കാ പ്ലീസ്..”

പഴകിയ വീടായതുകൊണ്ട് ഉമ്മാൻ്റെ സുഖമൂളലുകൾ നല്ല വ്യക്തമായി വീടിനുള്ളിൽ നിന്ന് പ്രതിധ്വനിച്ചു. ഷാനു അത് കേൾക്കുന്നതിന് മുൻപ് ഞാൻ അവനെ എൻ്റെ മുറിയിൽ കൊണ്ടുപോയി പൂട്ടി.

വീണ്ടും ഒരു കാൽ മണിക്കൂർ നേരം ഉമ്മാൻ്റെ മൂളലുകൾ വീടാകെ ചുറ്റിയടിച്ച് ഒടുവിൽ, ഉമ്മ വീണ്ടും എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു.

“സാഹിറാ..സ്സ്..സാഹിറാ..എനിക്ക് വരാറായി..”

“ഉള്ളിൽ ഒഴിക്ക് ഇക്കാ..”

“ഇനിയും നിന്നെ ഗർഭിണിയാക്കാൻ എനിക്ക് വയ്യ സാഹിറാ..”

“സാരില്ലിക്കാ!! ഇക്ക എന്നെ കൊണ്ടോകാൻ പോകല്ലേ, എനിക്ക് ഇനിയും ഒരു കുഞ്ഞിനെ കൂടെ താ ഇക്കാ..”

“വരാറായി സാഹിറാ..”

“മ്മ്..ഒഴിക്കിക്കാ..”

“അ.. ആാാ.. ആ.. ആ..സാഹിറാ ആ.. ആാാ..”

അതിനു ശേഷം, അയാളെ പിന്നെ ഉമ്മ കണ്ടിട്ടില്ല! വീണ്ടും ചതിയിൽപെട്ടു എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ഉമ്മ ആകെ തളർന്നു. രണ്ടുമാസ ശേഷം, അടുത്ത കുഞ്ഞും വയറ്റിലുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞതോടെ, ഉമ്മ ശരിക്കും ഇല്ലാണ്ടായി.

പഴേപോലെ വീണ്ടും മാസങ്ങളോളം അതിനെ തൻ്റെ വയറ്റിൽ ചുമന്നിട്ട്, പ്രസവിക്കാൻ രണ്ട് ആയ്ച്ച കൂടെ ബാക്കിയുള്ളപ്പോൾ ഉമ്മതന്നെ ഉപ്പായെ അറിയിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

“ഹലോ സാഹിറാ..”

“മ് ഇക്കാ..”

“ഞാൻ അയച്ച പൈസ കിട്ടിയാരുന്നോ?”

“മ് കിട്ടി..”

“ഞാൻ കുറച്ച് കൂടുതൽ അയച്ചിട്ടുണ്ട്, ഒരു വാഷിംഗ്‌ മെഷീൻ വാങ്ങിക്കാൻ, അവനോട്‌ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അതിൽനിന്ന് നീ ഒരു പത്ത് എടുത്ത് അവന് കൊടുത്താൽ മതി..”

“മ്. ശരി, ഇക്കാ..”

“സാഹിറാ, എന്താ സ്വരം വല്ലാണ്ട്? അസുഖം വെല്ലതും ആണോ?”

“ഇക്കാ..”

“മ്, പറ സാഹിറാ..”

“അത്രയും എന്നെ സ്നേഹിച്ചിട്ടും, ഇക്കയെ ഞാൻ വീണ്ടും ചതിച്ചു ഇക്കാ..”

“ഹേ? ഈ എന്താ പറയണെ?”

“ഞാൻ..ഞാൻ വീണ്ടും ഗർഭിണിയാ ഇക്കാ..”

“ഹേയ്യ്, ചുമ്മാ തമാശ പറയാതെ സാഹിറാ..”

“അതെ ഇക്കാ, ഷാനുവിനെ എൻ്റെ വയറ്റിൽ തന്ന അതേ ആൾ, എന്നെ വീണ്ടും ഗർഭിണി ആക്കി! എനിക്ക് ഇപ്പൊ 9 മാസാ!..”

ഉപ്പ നിശബ്ദമായി.

“വേഗം നാട്ടിലേക്ക് വാ ഇക്കാ, പ്രസവിക്കാൻ എനിക്ക് ഇവിടെ ആരും കൂട്ടില്ല..”

“ഇക്കാ, എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ ഇക്കാ??”

മെല്ലെ, ഉപ്പ പൊട്ടിക്കരയുന്ന ശബ്ദം ഉമ്മയും ഞാനും ഫോണിലൂടെ കേട്ടു. കുറച്ചു സമയം നിർത്താതെ കരഞ്ഞ ശേഷം.

“അന്ന് ചോദിച്ച അതേ ചോദ്യംതന്നെ ഞാൻ ഒന്നൂടെ ചോദിക്കയാ, ബലം പ്രയോഗിച്ചിട്ടാണോ നിന്നെ അയാൾ?”

“അല്ല! ഞാൻ മനസ്സുകൊണ്ട് കൊടുത്തതാ, സോറി ഇക്കാ..”

ഉപ്പ വീണ്ടും നിശബ്ദമായി.

“ഞാൻ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കുമ്പോ, ഇക്ക എൻ്റെ കൂടെ കാണില്ലേ?”

നിശബ്ദദയ്ക്ക് ഒടുവിൽ, വേദനയോടെ ഉപ്പ മൂളി.

“കാണും സാഹിറാ! അത്രക്കും ഞാൻ നിന്നേ സ്നേഹിച്ചുപോയില്ലേ.”

“ഐ ലവ് യൂ ഇക്കാ..”

“ഹ ഹ.. ഹ.. ഹ.. ഹ..” ഉറക്കെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഉപ്പയും.

“ഐ ലവ് യൂ ടൂ, സാഹിറാ..”

(ശുഭം)

***

നടന്ന സംഭവത്തെ ആസ്പദമാക്കി എഴുതിയ ഒരു കഥ.