“അയൊ. ഞാനെന്താ ജിനുട്ടന് തരുക.” “നീ ഒന്ന് ചിരിച്ചാൽ മതി. ആ നുണകുഴിയും കാണിച്ച’ മീനുവിന്റെ കവിളിൽ നുണക്കുഴികൾ തെളിഞ്ഞു. ഒപ്പം ആ കവിളുകൾ ഒന്ന് തുടുത്തു. “ഹൊ സമാധാനമായി. എന്റെ മീനുകൂട്ടീ. നിന്റെ ഈ ചിരി കാണാൻ ചന്തമാണെന്നൊ…” ഞാൻ മീനുവിന്റെ കവിളിൽ ഒന്ന് നുള്ളി, അവളെ ഒന്ന് പൊക്കാനായി പറഞ്ഞതാണെങ്കിലും കാര്യം ശരി തന്നെ. കവിളിൽ നുണക്കുഴികൾ തെളിയിക്കുന്ന ആ ചിരി ആരേയും മയക്കും. അർത്ഥം വെച്ച് ഞാൻ ഒരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടി. “എന്തിന്നീ മൗനം. എന്തിനീ നാണം.” ഐസ്ക്രീമും കേക്കും വാങ്ങി ഞാൻ കാറിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി. ഐസ്ക്രീം കഴിച്ച കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ മീനു ചോദിച്ചു.
“ജിനുവേട്ടാ. ഈ ബന്ധത്തിൽ ഉള്ളവർ കല്യാണം കഴിക്കുന്നത് നല്ലതല്ല എന്ന് പറയുന്നത് ശരിയാണോ? ‘ങാ. വളരെ അടുത്ത ബന്ധത്തിൽ ഉള്ളവർ കല്യാണം കഴിക്കുന്നത് നല്ലതല്ല എന്നാണ് ഇപ്പോൾ പറയുന്നത് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ മീനുവിന്റെ മുഖം ഒന്ന് വാടി “പക്ഷെ നമ്മുടെ നാട്ടിൽ അങ്ങനെ പണ്ട് മുതലേ ഉള്ളതല്ലെ. മുറപെണ്ണും മുറച്ചെക്കനും ഒക്കെ. അവർക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ.” ഞാൻ സമാധാനിപ്പിച്ചു. മീനു എന്തോ ആലോചനയിൽ മുഴുകി. “അല്ല. നമ്മുടെ ബന്ധത്തിൽ ഉള്ള ആരെയാ നിനക്ക് കല്യാണം കഴിക്കണ്ടത് കുനിഞ്ഞ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു. “ഗെറ്റ്യൂാ. ഈ ജിനുവേട്ടൻ.” മീനുവിന്റെ കവിളുകൾ വീണ്ടും തുടുത്തു. അവൾ മുഖം തിരിച്ചു പുറത്തേക്ക് നോക്കി. കവിളിൽ അപ്പോഴും നുണകുഴികൾ മാഞ്ഞിരുന്നില്ല. “ദേ നാണം. ആപ്പോ ആരോ ഉണ്ട്. മീനുക്കുള്ളി. സത്യം പറ.” അവളുടെ താടിയിൽ പിടിച്ച മുഖം തിരിച്ച് ഞാൻ ചോദിച്ചു. “പോ അവിടന്ന്.” മീനു ഐസ്ക്രീം കപ്പ് താഴെ ഇട്ട കൈകൾ കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തി.
“മ്മ്.. ഞാൻ കണ്ടുപിടിച്ചോളാം…” ഞാൻ പറഞ്ഞു. അപ്പോ പെണ്ണിനിപ്പോഴും എന്നോട് ഇഷ്ടമുണ്ട്. കൊള്ളാം. അത്രയും സൗകര്യമായി കിട്ടി. പക്ഷെ തൊട്ടാവാടി ആണ്. സൂക്ഷിച്ച് കൈകാര്യം ചെയ്യണം. ഞാൻ വണ്ടി വിട്ടു. കുറച്ച് ദൂരം ഓടിയ ശേഷം ഞാൻ അടുത്ത ബോംബ് ഇറക്കി. “അല്ല. നീയും കല്യാണിയും ഒപ്പം ആണോ കുളിക്കുന്നത്.” മീനുവിന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ഞെട്ടൽ പടർന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. “എയ്തു. അല്ല. എന്താ അങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ. ഉണ്ടായിരുന്നു. “അല്ല ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ ഒന്ന് മൂത്രം ഒഴിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ കുളിമുറി കുറ്റിയിട്ടിരുന്നു. അകത്ത് നിങ്ങളുടെ രണ്ടു പേരുടേയും ശബ്ദദം കേട്ട പോലെ തോന്നി’ ഞാൻ നമ്പരിറക്കി. ‘ഏയ്തു. അത് കല്യാണിചേച്ചി കുളിക്കാൻ കയറിയതാ. ഞാൻ പല്ലുതേച്ച് പൊയിരുന്നല്ലൊ.” മീനുവിന്റെ വിറയൽ മാറിയിട്ടില്ല. ” എന്നാൽ ഉറക്കപ്പിച്ചിൽ എനിക്ക് തോന്നിയതാവും? ഞാൻ തന്നെ സമാധാനം പറഞ്ഞു. അവളെ അധികം പിരികേറ്റിയാൽ രംഗം ചിലപ്പോൾ വഷളായേക്കും. ‘ങാ.. ആയിരിക്കും.” മീനുവിന്റെ ശബ്ദദത്തിൽ അൽപം അശ്വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു.
“അപ്പോ. ജിനുവേട്ടൻ. ഉറങ്ങിയിരുന്നില്ലേ..? മീനു അൽപം വിക്കി. “ഉപ്ലെന്നേ. മൂത്രമൊഴിക്കാൻ മുട്ടിയിട്ട് എഴുന്നേറ്റുതാ.. ഞാൻ പിന്നെ താഴെ ബാതുമിൽ പോയി.” ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട മീനുവിന് ആശ്വാസം ആയി ഇവളെ അല്ല. ആ പൂണ്ട കള്ളി കല്യാണിയെ ആണ് എനിക്ക് ആദ്യം പിടിക്കണ്ടത്. മോളേ. നിനക്കുള്ളത് ഞാൻ വെച്ചിട്ടുണ്ടെടീ. ഇത് വെച്ച നിന്നേക്കൊണ്ട് ഞാൻ വരച്ച വരയിൽ നിർത്തുമെടീ.
മീനുവിന്റെ ശബ്ദദത്തിൽ ഒരു വിറയൽ
തറവാട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ ചെറിയമ്മ ഒരു കൊച്ച സൽകാരം ഒരുക്കിയിരുന്നു. അന്നവിടെ തങ്ങാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും പിറ്റേന്ന് ലാബ് ഉണ്ടെന്ന കാരണം പറഞ്ഞ് ഞാൻ മുങ്ങി. അവിടെ നിന്നാൽ എന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ സ്വഭാവം വെച്ച് മീനുക്കുട്ടിയെ ഞാൻ ചിലപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും ചെയെന്ന് വരും. ശുദ്ധഗതിക്കാരി പെണ്ണ.. പോരാതെ എന്നോട് അവൾക്കിഷ്ടവും. നിമിഷനേരത്തെ സുഖത്തിനു വേണ്ടി അതൊക്കെ വെറുതെ കളഞ്ഞുകുളിക്കണോ. ഒരു പക്ഷെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ കടന്ന് വരുന്ന പെണ്ണ് ഇവളാണെങ്കിൽ. ഈ പളുങ്കു പാത്രം ഞാനായിട്ട ഉടക്കില്ല. സ്വാതിയുമായുള്ള അനുഭവം എന്നെ അൽപമെങ്കിലും മാറ്റിയിരിക്കുന്നു.
തിങ്കളാഴ്ചച്ച വന്നെത്തി.
പുതിയ പറവകൾ കോളേജിലേക്ക് ചേക്കേറുന്ന ദിനം. പുതുതായി വനത്തിലേക്ക് എത്തിയ മാൻകുട്ടത്തെ പോലെ അവർ പേടിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി. സിംഹകൂട്ടങ്ങളും കടുവകളും അവരെ നൊട്ടമിടുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞ പോലെ. സുനിലിന്റെ അകന്ന ബന്ധ ആരോ ചേരുന്നുണ്ട്. അവരെ കാണണം എന്നും പറഞ്ഞ് അവൻ എന്നേയും കൊണ്ട രജിസ്ട്രാറിന്റെ ഓഫീസിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ അവിടെ ഒരു ആൾകൂട്ടം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ നിന്നും സുനിലിന്റെ ബന്ധവിനെ ഞങ്ങൾ തിരഞ്ഞ കണ്ടുപിടിച്ചു. സുനിൽ എന്നെ അവരെ പരിചയപ്പെടുത്തി. ഒരോ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ സംസാരം റാഗിങ്ങിലെത്തി. ഇവിടെ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലെന്നും യാതൊരു വിധത്തിലും പേടിക്കേണ്ട എന്ന് എല്ലാം ഏറ്റു പോലെ സുനിൽ പറഞ്ഞപ്പോൾ ചിരിയടക്കാൻ ഞാൻ ഇത്തിരി പാടുപെട്ടു. ഇവനെന്തെല്ലാം കാണാനും അനുഭവിക്കാനും കിടക്കുന്നു. അച്ഛന്റെ വാലിൽ തൂങ്ങി നടക്കുന്ന ഒരു മണുക്കു സ്. ഇവനൊക്കെ ഒന്ന് നേരെയാക്കി എടുക്കാൻ റാഗിങ്ങ് ഒക്കെ ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെന്ത് വഴി. ഒരു വർഷം കഴിയുമ്പോൾ ഇവനൊക്കെ സ്മാർട്ട് കുട്ടപ്പന്മാരായി നടക്കുമ്പോൾ ഇപ്പൊഴത്തെ അഭിപ്രായം ഒക്കെ മാറിക്കോളും. അവന്റെ ഊഴം വന്നപ്പോൾ അവരുടെ കൂടെ സുനിലും രജിസ്ട്രാറിന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് പോയി.
ഞാൻ ചുറ്റും നിൽക്കുന്ന ആൾകൂട്ടത്തിൽ ഓരോരുത്തരെ നോക്കി നിന്നു. മുങ്ങിയാലോ എന്ന് ആലോചിക്കുമ്പോൾ ആണ് ആ മുഖം വീണ്ടും കണ്ടത്. സ്വപ്നങ്ങളൂടെ എന്റെ ഹൃദയം കവർന്ന ആ മുഖം. അന്ന് കൗൺസ്ലിങ്ങ് സമയത്ത് എന്നെ ഒരു മാത്ര മോഹിപ്പിച്ച് കടന്ന് കളഞ്ഞ് ആ മുഖം. സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ട അതേ നീലോൽപല മിഴികൾ. വിടർന്ന സൂര്യകാന്തി പോലെ തിളങ്ങുന്ന മുഖത്ത് നാട്ടിൻപുറത്തിന്റെ നിഷ്കളങ്കത. സ്വപ്തനത്തിലെന്നോണം ആ മുഖം ഒഴുകി മറഞ്ഞു. ഫിനാൻസ് സെക്ഷനിലേക്കാണ് പോയത്. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നടന്ന് പുറത്ത് നിന്നും എത്തി നോക്കി. അച്ഛനാണെന്നു തോന്നുന്നു. മുണ്ടും വെള്ളഷർട്ടും ധരിച്ച ഒരു തനി നാടൻ ദേഹം കൂടെ ഉണ്ട്. അവർ അകത്ത ഒരു ക്ലാർക്കിന്റെ മേശയിൽ ഇരുന്ന എന്തോ പൂരിപ്പുക്കുന്നു. ഞാൻ ഏന്തിവലിഞ്ഞ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഡാ..? സുനിൽ തട്ടിയപ്പോൾ ആണ് എനിക്ക് പരിസരബോധം ഉണ്ടായത്. ” എന്തൊരു നോട്ടമാടാ ഇത്.” സുനിൽ പതുക്കെ ചോദിച്ചു. “ഇനി ഇവിടെ ഫീസടച്ചാൽ മതി. എന്നാൽ ഞങ്ങൾ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോട്ടെ” സുനിൽ അവന്റെ ബന്ധുവിനോട് പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു. പോകുന്ന വഴിക്കും എന്റെ മനസ്സിൽ ആ മുഖം തന്നെ ആയിരുന്നു.
അകത്തു പോയി ഒന്ന് പേർ എത്തി നോക്കാമായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി. അവളെ ഉടനെ പരിചയപ്പെടാൻ അതിയായ ആഗ്രഹം. യുഗങ്ങളായി കാത്തിരുന്ന ഒരു നിമിഷം വന്നണഞ്ഞ പോലെ, “എന്താടേയ്ക്ക് ഇത്ര ആലോചന…’ സുനിൽ തിരക്കി. “ഒന്നുമില്ല.“ ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ ഒഴിഞ്ഞു. ക്ലാസ്സിൽ കയറിയെങ്കിലും എന്റെ മനസ്സ് അവിടെ ഒന്നും അല്ലായിരുന്നു. സ്വപ്നങ്ങളിലെ രാജകുമാരി ഇറങ്ങി വരുന്നു എന്നു കഥകളിലും സിനിമകളിലും മറ്റും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ സ്വപ്നം കാണുകയാണോ. എന്റെ സ്വപ്തനങ്ങളിലെ രാജകുമാരി. അവൾ എനിക്കുള്ളവൾ തന്നെയോ? ഉച്ചക്ക് വീണ്ടും പോയി അവിടെ എല്ലാം തിരഞ്ഞുവെങ്കിലും പ്രതീക്ഷിച്ചു പോലെ അവർ തിരിച്ചു പോയിരുന്നു. തിങ്കളാഴ്ചച്ച് ആണ് ക്ലാസുകൾ തുടങ്ങുന്നത്. ആദ്യത്തെ രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം ഓറിയനേറഷൻ. പിന്നെയാണ് അധ്യയനം ആരംഭിക്കുക. ഇനി അടുത്ത ആഴ്ചയേ അവളെ കാണാൻ സാധ്യത ഉള്ളൂ എന്ന നിരാശയോടെ ഞാൻ ഓർത്തു.
യാതൊരു സംഭവങ്ങളും ഇല്ലാതെ ആ ആഴ്ച നീങ്ങി. കല്യാണിയെ വിരട്ടാൻ പറ്റിയ സന്ദർഭങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ കിട്ടിയില്ല. അവൾ ഒന്ന് ഒതുങ്ങിയ മട്ട, വെള്ളിയാഴ്ച ഞാനും സുനിലും കൂടി ഉച്ചക്ക് ദാമുവേട്ടന്റെ കടയിലേക്ക് വിട്ടു. കാൻറീനിലെ ഉച്ചയൂണ കഴിച്ച് മടുക്കുമ്പോൾ ഇടക്കുള്ള പതിവാണത്. ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് കൈകഴുകാൻ പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ രമേച്ചി പാലുമായി വരുന്നു. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ രമേച്ചി പിണക്കത്തിലെന്ന പോലെ മുഖം തിരിച്ച നടന്നു. തിരികെ വരാനായി ഞാൻ കാത്തു നിന്നെങ്കിലും രമേച്ചി ഇറങ്ങിയതിന്റെ പിന്നാലെ സുനിലും ഇറങ്ങി വന്നത് കണ്ട ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി. പറ്റ പുസ്തകത്തിൽ അന്നത്തേത് കൂട്ടി എഴുതി ഞാൻ ഇറങ്ങി. രമേച്ചി ഇത്തിരി ദൂരെ എത്തികഴിഞ്ഞിരുന്നു.
കോളേജിലേക്ക് പോകുന്ന വഴി സുനിൽ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അവൻ ഉച്ചക്ക് ക്ലാസ്സിൽ കയറുന്നില്ലത്രേ. വൈകുന്നേരം രേണുവിനെ കൂട്ടി എങ്ങോട്ടോ പോകാൻ പരിപാടി ഉണ്ടെന്ന്
അവന്റെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. എനിക്ക് ഉച്ചക്ക് ലാബ് ആണ്. അന്നത്തെ ലാബ്ദ വേണ്ടെന്ന് വെക്കാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ച്, ഞാൻ വണ്ടി തിരിച്ച് ദാമുവേട്ടന്റെ കടയിലേക്ക് വിട്ടു. അവിടെ മരത്തിന്റെ നിഴലിൽ വണ്ടി ഒതുക്കി ഞാൻ രമേച്ചിയുടെ വീടിന് നേരെ നടന്നു. ഉച്ചസമയം ആയത് കൊണ്ട് പണിക്കും മറ്റും പോകാത്തവർ ഉച്ചമയക്കത്തിലായിരിക്കും എന്ന ശൈര്യത്തിൽ ഞാൻ നടന്നു. വയലിലൂടെ നടന്ന് രമേച്ചിയുടെ വീടെത്താറായപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് ചുറ്റും നോക്കി. ആരുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി ഞാൻ രമേച്ചിയുടെ വീടിന് പിന്നിലെ വൈക്കോൽ ഷെഡ്ഡിന്റെ ഓരം പറ്റി നടന്നു. വൈക്കോൽ ഷെഡ്ഡിലും തൊഴുത്തിലും ആരുമില്ല. ഞാൻ രമേച്ചിയുടെ വിടിന് പിന്നിലെ അടുക്കള വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. ചാരിയിരുന്ന വാതിൽ തള്ളിനോക്കിയപ്പോൾ അകത്ത് നിന്നും പൂട്ടിയിരുന്നു. ജനലിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ രമേച്ചി അവിടെ ഇരുന്ന് എന്തോ ചെയ്യുകയാണ് “രമേച്ചി.” ഞാൻ ജനാലക്കൽ പൊയി മെല്ലെ വിളിച്ചു. ഒന്ന് ഞെട്ടിയെന്ന പോലെ രമേച്ചി കണ്ണുയർത്തി നോക്കി. ആ മുഖത്ത് ആദ്യം ഒരു അത്ഭുതം വിരിഞ്ഞു. പിന്നെ പഴയ പോലെ പിണക്കവും. ” എന്താ.”
വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് രമേച്ചി നിസ്സംഗതയോടെ ചോദിച്ചു. വാക്കുകളിൽ പിണക്കം നിഴലിട്ടു. “രമേച്ചി എന്നോട് പിണക്കമാണോ? ഞാൻ രമേച്ചിയുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ചോദിച്ചു. “ഓ എനിക്കാരോടും പിണക്കം ഒന്നും ഇല്ല.“ രമേച്ചി പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു “പിണക്കം ഇല്ലാതെ ആണോ എന്നോടിങ്ങനെ മുഖം വീർപ്പിച്ച നിൽക്കണെ” ഞാൻ ചോദിച്ചു “അന്ന് സുനിലിന്റെ വീട്ടിൽ വെച്ച്. കണ്ടതിൽ പിന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ പോലും ഇല്ലല്ലൊ. അല്ല. ഞാൻ ആരാ അതൊക്കെ ചോദിക്കാൻ അല്ലേ? രമേച്ചി പരിഭവിച്ചു. “അതിന് ശേഷം ഞാൻ തിരക്കിൽ ആയത് കൊണ്ടല്ലെ രമേച്ചി.“ ഞാൻ ന്യായീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. “അതെയതെ. കാര്യം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ. എല്ലാരും ഇങ്ങനെയാ? രമേച്ചിയുടെ വാക്കുകളിൽ ഗദഗദം. ” എന്താ രമേച്ചി ഇത്. എന്നേയും രമേച്ചി അങ്ങനെ ആണോ കാണുന്നെ.. രമേച്ചിയെ കാണാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹം ഇല്ലതെ ആണോ. കോളേജിൽ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ആയി ശരിക്കും തിരക്കിലായിരുന്നു. രമേച്ചിയാണേ സത്യം’ അകത്തേക്ക് കടന്ന് രമേച്ചിയുടെ തലയിൽ തൊട്ട ഞാൻ പറഞ്ഞു. രമേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾക്ക് മേലെ ഞാൻ ഓരോ മുത്തങ്ങൾ കൊടുത്തു. കണ്ണീരിന്റെ ഉപ്പുരസം എന്റെ ചുണ്ടിൽ പടർന്നു. “അയ്യേ.. രമേച്ചി കരയുവാണോ? എന്നെ പറ്റി അപ്പോൾ രമേച്ചി അങ്ങനെ ആണോ വിചാരിച്ചിരിക്കുന്നത്? ഞാൻ രമേച്ചിയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ച് ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ജിനുക്കുട്ടൻ എന്നെ കെട്ടും എന്ന അതിമോഹം ഒന്നും എനിക്കില്ല. എന്നെ. മറക്കാതിരുന്നാൽ മതി” രമേച്ചി മനസ്സ് തുറന്നു. “ഇല്ല രമേച്ചി. സത്യമായിട്ടും.. രമേച്ചിക്ക് ഈ ജിനുക്കുട്ട്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലേ? ഞാൻ ചോദിച്ചു. ‘ഉം..“ രമേച്ചി മൂളിക്കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചിൽ തല ചായ്ച്ചു. ഞാൻ വാതിൽ ചാരി രമേച്ചിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു. ആ നെറ്റിയിലും കണ്ണുകളിലും മൂക്കിലും പിന്നെ ചുണ്ടുകളിലും മുത്തങ്ങൾ സമ്മാനിച്ചു. രമേച്ചിയുടെ പരിഭവം ഒട്ടൊന്ന് മാറി.. രമേച്ചി എന്റെ നെഞ്ചിൽ തല ചായ്ച്ച് എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു. ആ ആലിംഗനത്തിൽ ഞങ്ങൾ ഒരു നിമിഷം നിന്നു. പിന്നെ രമേച്ചിയെ പൊക്കിയെടുത്ത് ഞാൻ അടുത്ത മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെ ഉള്ള കയറു നെയ്ത കട്ടിലിൽ രമേച്ചിയെ കിടത്തി ഞാൻ താഴെ മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു. നെറ്റിയിലും കവിളിലും സ്നേഹപൂർവ്വം തലോടി. നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു. രമേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി. ഉള്ളിൽ സൂക്ഷിച്ച മധു പാനം ചെയ്യാൻ പാകത്തിൽ ആ റോസാചുണ്ടുകൾ വിടർന്ന് നിന്നു. ഒരാവേശത്താൽ ഞാൻ ആ തേൻചുണ്ടുകൾ കടിച്ചീമ്പി. അതിലെ മധുരതരമായ തേനെല്ലാം എല്ലാം ഒറ്റവലിയിൽ തീർക്കാനെന്ന പോലെ. ബ്ലൗസിനു മുകളിലൂടെ ആ മുലകൾക്കിടയിൽ ഒന്ന് ചുംബിച്ച് ഞാൻ പൊക്കിളിനു താഴെ മെല്ലെ കടിച്ച് അതിനു ചുറ്റും നാവോടിച്ചു. രമേച്ചിയുടെ ലുങ്കി അഴിച്ചിട്ട് ഞാൻ പാൻറീസിന് മുകളിലൂടെ ആ പൂറപ്പത്തിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു. ഒരു വിറയൽ രമേച്ചിയുടെ ദേഹത്തിലൂടെ
Thudarum
ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക
