എന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മ ഭാഗം – 3

അന്നു പിന്നെ ഞാൻ ഏട്ടത്തിയമ്മേടെ കൺമുമ്പിൽ ചെന്നതേയില്ല. വൈകിട്ട് ഉണ്ണാനിരിക്കുമ്പോൾ കഴിച്ചു എന്നു വരുത്തി എഴുന്നേറ്റു പോയി അമ്മ എന്തോ ചോദിച്ചു. ഏടത്തി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല എന്നേ നോക്കിയതുമില്ല. പിറേറ ദിവസം രാവിലേ എഴുന്നേറ്റു നോക്കുമ്പോൾ എന്റെ വലത്തേ കരണം അല്പം വീർത്തിരുന്നു. കണ്ണിന്റെ ഭാഗം വല്ലാതെ തിണർത്തിരുന്നു. കണ്ണാടിയിൽ ഞാൻ നോക്കി ഏടത്തിയുടെ കയ്യിലേ മോതിരം കൊണ്ടതായിരിക്കും. കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിൽ പിന്നെ ചേട്ടൻ അല്പം താമസിച്ചു ഞങ്ങളൊരുമിച്ച കാപ്പികുടിയൊക്കെ കഴിണേന്ത കടയിൽ പോകത്തുള്ളൂ. അന്നു കാപ്പി കുടിയ്ക്കുമ്പോൾ ചേട്ടൻ എന്റെ കരണം കണ്ടു. അമ്മേ, ഇതെന്താ ഇവന്റെ കരണത്ത് പററിയേ…?.. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അപ്പോഴാണു അമ്മയും ഏടത്തിയും ശ്രദ്ധിച്ചത്. എടത്തിയുടെ മുഖം വല്ലാതായതു ഞാൻ കണ്ടു. അമ്മ ഓടി വന്നു തൊട്ടു നോക്കി എനിക്കു വേദനിച്ചതു കൊണ്ട് ഞാൻ അമ്മയുടെ കയ്ക്ക് മാറ്റി ‘ എന്താടാ പറ്റിയേ…?.. അയ്യോ വല്ലാതെ തിണർത്തു കെടക്കുന്നല്ലോ.?. മൂകനായിരുന്നു. ചേട്ടൻ ചോദിച്ചു. ‘ വല്ലടത്തും മുഖമടച്ചു വീണു കാണും അതെങ്ങനാ. അടങ്ങി നിൽക്കുവോ.. എപ്പഴും ഓട്ടവും ചാട്ടോമല്ലേ. വല്ല കൊഴമ്പോ മറോ എടുത്തു തിരുമ്മ.’
‘ നീ വീണോടാ…’ അമ്മ ചോദിച്ചു. ണ്ടും. ‘ ഞാൻ മൂളി. പറയടാ. വല്ല കല്ലേലും ഇടിച്ചോ.” ‘ വരമ്പേ തെന്നി വീണപ്പോ.. ഒരു . കല്ലേലിടിച്ചതാ. ‘ ശ്ലേ.അന്നേരം ഒന്നു തിരുമ്മിയാ മതിയാരുന്നു. ഇനി ഇച്ചിരെ എല അരച്ചിടാം.ഇന്നലേ പറയാഞ്ഞതെന്താടാ..ഒരു നോട്ടോമില്ല ചെക്കന്. അമ്മ ശകാരിച്ചു. പിന്നെ ഏടത്തിയോടായി

‘ നീ ഇത് ഇന്നലെ കണ്ടില്ലാരുന്നോ മോളേ.’ ങദൂഹം. ഞാൻ കണ്ടില്ലാരുന്നു.” പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഏടത്തി പാൽക്കാപ്പി പകർന്ന് എന്റെ മുമ്പിൽ വെച്ചു. ഗ്ലാസ്സിലിരുന്ന വെള്ളം എടുത്തു കുടിച്ചിട്ട് ഞാനെഴുന്നേറ്റു. ‘ വാസൂട്ടാ. നെക്കു കാപ്പി വേണ്ടേ…?..’ ഏടത്തി ചോദിച്ചു. ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. നേരേ ഷർട്ടും എടുത്തിട്ട് കലുങ്കിലേയ്ക്കു പോയി കൂട്ടുകാരുമായി കുറേ തെണ്ടിനടന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണു കഴിക്കാൻ വന്നപ്പോൾ ഏടത്തി വിളമ്പിയ കറികളൊന്നും ഞാൻ തൊട്ടില്ല. അതു കണ്ട ഏടത്തി രണ്ടാമതു ചോറു വിളമ്പാൻ അമ്മയേ ഏൽപ്പിച്ചു. അപ്പോൾ എനിയ്ക്കു മനസ്സിലായി എന്റെ പ്രതിഷേധം അവർ അറിയുന്നുണ്ടെന്ന് നേരേ തോട്ടുകടവിലേയ്ക്കു പോയി പാടത്തു വീശുന്ന ഇളംചൂടുള്ള കാറ്റും കൊണ്ട് തണൽവരമ്പത്തിരുന്നു. ചെറുമൻ കുട്ടന്നും രാജനും ചൂണ്ടയുമായി നടക്കുന്നതു കണ്ടു. അവരുടെ കോർമ്പലിൽ ആരകനും കാരിയും ഒക്കെ കിടക്കുന്നു. കുറച്ചുനേരം അവരുടെ പുറകേ നടന്നു. പെണ്ണുങ്ങൾ തുണിക്കെട്ടുമായി വന്നു തുടങ്ങി. ഒന്നും നോക്കി നിൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല. വയറു വിശന്നപ്പോൾ വീണ്ടും വീട്ടിലെത്തി കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി. നീര് അല്പം കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും ഒരു വശം വീർത്തിരിക്കുന്നത് അറിയാം, മെല്ലെ അടുക്കളവാതിൽക്കലെത്തി. ഏടത്തി മാത്രമേ അടുക്കളയിലുള്ളൂ. അടുപ്പിൽ എന്തോ ഇരിയ്ക്കുന്നു. പെരുങ്കുണ്ടികളും തള്ളി കുനിഞ്ഞു നിന്ന് എന്തോ ഉണ്ടാക്കുന്നു. ഒരു ചവിട്ടു കൊടുക്കാൻ തോന്നി ആദ്യം, പിന്നെ തോന്നി എന്തിനാ. അതു നോക്കി രസിക്കാം. ഹാഫസാരി ആണുടുത്തിരിക്കുന്നത്. ഇവരെന്താ ഇങ്ങനെ ഒന്നുകിൽ പാവാട അല്ലെങ്കിൽ ഹഫസാരി. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ പെണ്ണുങ്ങൾ സാരിയല്ലേ ഉടുക്കുന്നത്. ആ, എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ, ഈ പരുവത്തിലാനെങ്കിൽ എനിയ്ക്കും വല്ലതും കണ്ടു വെള്ളമിറക്കാം. അകത്തേയ്ക്കു കയറാതെ ഞാൻ വാതിൽക്കൽ മടിച്ചു നിന്നു. അപ്പോൾ അമ്മ പുറത്തു നിന്നും വന്നു കേറി വന്ന പാടെ അമ്മ പറയുന്നതു കേട്ടു. ‘ ഗീതമോളെ. ഇനി നീ തോട്ടിൽ കുളിക്കാൻ പോകണ്ട. ഇവിടെ കുളിച്ചാ മതി.” ‘ എന്തു പറ്റിയമേ.” ‘ തോട്ടിൽ അട്ട കേറിയത്രേത്. ഇനി മഴ നന്നായിട്ടു പെയ്തതെങ്കിലേ അവറ്റകളു പോകത്തുള്ളൂ. അപ്പുറത്തേ വിലാസിനിയേ കടിച്ചു. ഇന്നലെ വൈകിട്ട്.” ‘ ഉവോ. എന്നിട്ട…’ ഏടത്തി ചോദിയ്ക്കുന്നു.

‘ അതല്ല മോളേ . അട്ട കടിച്ചതേ.. ‘ പിന്നെ ഒന്നും കേട്ടില്ല ‘ അയ്യേ.. അതെന്തൊരട്ടയാ…’ ഏടത്തിയുടെ വിലാപം, ” ഈ കുളയട്ട് അങ്ങനെ ഒള്ളടത്തേ പിടിയ്ക്കത്തൊള്ളു..” അമ്മ പറഞ്ഞു. അല്ലേലും ശെരിയാ. അവിടെയൊക്കെ അട്ട കടിച്ചിരുന്നാ ആരോടാ പറയുന്നെ.

കാർത്തിയമ്മായി ഇല്ലാരുന്നോ അവടെ…’ ഏടത്തി ചോദിച്ചു.

‘ ഇല്ലെന്നേ, അവളു പാടത്തെന്നു പശൂനെ അഴിച്ചോണ്ടു വരാൻ പോയതാരുന്നു. ആ കൊച്ചു വെ(പാളത്തിന്നു. തുണി കൂട്ടി അതിനേ പറിച്ചങ്ങു കളഞ്ഞു. ഇപ്പം ദേണ്ടെ, അവടം നീരു വെച്ചു. അട്ടേടേ കൊമ്പു മുറിഞ്ഞകത്തിരിക്കുവാ. ഇനി പഴുത്താലേ അതു ഞെക്കിക്കളയാൻ പറവൂ. അല്ലെങ്കിൽ ആശുപ്രതീൽ പോയി കീറിയെടുക്കണം.” ‘ എന്റീശ്വരാ..’ ഏടത്തിയുടെ വിലാപം വീണ്ടും. എനിയ്ക്കു വളരെ വിഷമം തോന്നി വില്ലേച്ചിയേ എനിയ്ക്കു വളരെ ഇഷ്ടമാണ്. സുന്ദരിയല്ലെങ്കിലും വിരൂപയല്ല. എന്നേ വലിയ കാര്യമാണ്. ആഴ്ചച്ചപ്പതിപ്പു വാങ്ങാൻ എന്നെയാണേൽപ്പിക്കുക. ടൈപ്പും ” കഴിഞ്ഞ് കല്യാണം കഴിക്കാൻ തയാറായി നിൽക്കുന്നു. ആലോചനകൾ വന്നുകൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നു. എനിക്കിഷ്ടം അതു കൊണ്ടല്ല. തോട്ടുകടവിൽ എന്നേ സ്വമേധയാ എന്തെങ്കിലും കാണിച്ചു തരുന്നത് വില്ലേച്ചി മാത്രമേ ഉള്ളൂ. മുലകളുടെ മുകൾകൂട്ടി ഉടുക്കുന്ന തോർത്ത് കഷ്ടിച്ച അരയ്ക്കു താഴെ വരെയേ എത്തുകയുള്ളൂ. ഒന്നു മുങ്ങിപ്പൊങ്ങുമ്പോൾ അത് ആ മുക്കോണത്തിൽ ഒട്ടിയിരിയ്ക്കും പിന്നെ അതു വലിച്ച നേരെയിട്ടാലും തുടകൾ നന്നായി കാണാം. മിതമായ വണ്ണമുള്ള തിളങ്ങുന്ന തുടകൾ, സോപ്പു തേയ്ക്കാൻ നിൽക്കുന്നിടത്തു കണങ്കാൽ വരെയേ വെള്ളമുള്ളൂ. മുലകളിൽ സോപ്പു തേയ്ക്കാൻ തോർത്ത് അകത്തിപ്പിടിച്ചാണു. അപ്പോൾ കണ്ടാൽ തോന്നും പച്ചപ്പാവം. അല്പം കഴിയുമ്പോൾ തോർത്തു മൂലകൾക്കു താഴെ വെച്ചുടുക്കും ആ കൊച്ചുമുലകൾ നിറയെ സോപ്പു പ്രതയായിരിയ്ക്കും എങ്കിലും പതയ്ക്കു മുകളിലും ആ കൂർത്ത മുലഞെട്ടുകൾ കൂമ്പി നിൽക്കും. പേട്ടുതേങ്ങായുടെ കൊച്ചു ചിരട്ടപോലെ ചെറിയ മുലകൾ പക്ഷേ നല്ല ആകൃതിയൊത്തവ. നല്ല വെള്ളനിറവും ഇനിയൊന്നു വെള്ളത്തിലിറങ്ങി മുങ്ങും കേറി വരും, പിന്നെയാണു താഴേയ്ക്കു സോപ്പു തേയ്ക്കൽ, എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ വേഗത പിന്നെയും കൂടും. തോർത്തു രണ്ടു വശത്തേയ്ക്കും വകഞ്ഞു മാറ്റി നല്ല വെളുത്ത നിറമുള്ള തുടകളിൽ, ഒരു കാൽ അലക്കുകല്ലിലേയ്ക്ക് പൊക്കി വെച്ച് എന്നെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം മിനിട്ടുകളോളം ചേച്ചി സോപ്പു തേയ്ക്കും. ഞാൻ കാണുന്നുണ്ടെന്നറിയുമ്പോൾ ആ മുഖത്തൊരു കള്ളച്ചിരി വിരിയും പിന്നെ കയ്ക്കുകൾ മാറി മാറി ഓരോ വശത്തേയ്ക്കും തോർത്തു മാറ്റി കാലിന്നിടയിലേ ആ ഇരുട്ടുഛായയിൽ അവർ സോപ്പു പത്രപ്പിയ്ക്കും. അധികം പെണ്ണുങ്ങളില്ലെങ്കിൽ അവർ കവയ്ക്കടിയിൽ അടിയിൽ നിന്നും മുകളിലേയ്ക്കു ആ വിടവിലും സോപ്പു പത്രപ്പിച്ചു കാണിയ്ക്കും. പതയുടെ വെളുപ്പും (തികോണമുക്കിലേ രോമങ്ങളുടെ കറുപ്പും ഇടകലർന്ന ഒരു കാഴ്ച്ച്, ഇന്നും എന്റെ കണ്ടുമൂന്നിൽ നിന്നും പോയിട്ടില്ല. മനസ്സിൽ സ്ഥിരമായി പതിഞ്ഞ ചില ചിത്രങ്ങൾ വില്ലേച്ചിയുടെ കുളി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ വലിയ രസമില്ല. കരയ്ക്കു കയറിനിന്നു തുണി മാറുമ്പോഴും എന്നോടു വലിയ കരുണ കാട്ടും. ബാ ഇടുമ്പോൾ എനിയ്ക്കു പുറംതിരിഞ്ഞു നിൽക്കുമെങ്കിലും ഹുക്കിടുന്നതും മുൻവശം പൊക്കി ആ വെൺമുലകൾ മൂടുന്നതും എന്നേ കാണിച്ചുതന്നെ. കറുത്ത ആ ഞെട്ടുകൾ വ്യക്തമായി ഞാൻ പല പ്രാവശ്യം കണ്ടിട്ടുണ്ട്. തലയ്ക്കു മുകളിൽ കൂടി പാവാട ഇടുമ്പോൾ അതു മുൻവശം മറയുന്നതിനു മുമ്പ് തോർത്തു പറിച്ചു താഴെയിടും, എനിയ്ക്കു വേണ്ടി എന്നിട്ടതു വർത്തമാനം പറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഭാവത്തിൽ വെച്ചു താമസിപ്പിയ്ക്കും. അതു കാണുന്ന ഞാൻ കയിലിമുണ്ടിന്റെ അടിയിൽ നടക്കുന്ന വെ(പാളവും സമരവും ഒതുക്കാൻ വേണ്ടി അവനേ തുടയ്ക്കിടയിലേയ്ക്കുമർത്തി വെയ്ക്കുന്നതു് ചിലപ്പോൾ അവർ കാണും. അപ്പോളാ മുഖത്തേ ഒളിച്ചുള്ള പുഞ്ചിരി ഒന്നു കാണേണ്ടതു തന്നെയാ. ആ തുടമുക്കിലേ കറുപ്പു പത്തു സെക്കന്റെ കണ്ടു കഴിയുമ്പോഴേയ്ക്കും എന്റെ ഗുലാൻ തല്ലുകൊള്ളാൻ തയാറായിരിയ്ക്കും. നടുവിലുള്ള വരമ്പിലേയ്ക്കു കയറുന്നതിനു മുമ്പ് എന്നെ തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കി ചെറിയ ഒരു പുഞ്ചിരി, കൊച്ചു കള്ളാ, കണ്ടതു മതിയായില്ല അല്ലേ, എങ്കിൽ നാളെവാ കാണിച്ചു തരാം, എന്ന അർത്ഥത്തിൽ, ചെറുതായിട്ടു തലയാട്ടുന്നുണ്ടോ എന്നു സംശയം. അങ്ങനെയുള്ള എന്റെ വിലാസിനി ചേച്ചിയുടെ പറയാൻ വയ്യാത്ത എവിടെയോ അട്ട കടിച്ചിരിക്കുന്നു.

അവിടം നശിപ്പിച്ചു. ഏതായാലും ചേച്ചിയെ ഒന്നു കാണണം. പാവം ചേച്ചി ഞാൻ അടുക്കളയിലേയ്ക്കു കടന്നു. എന്നെ കണ്ടയുടനേ അമ്മ ഏടത്തിയോടു ചോദിച്ചു. ‘ ഇന്നെന്നതാടി മോളേ.. നീ ഒണ്ടാക്കിയേ…” ‘ ചക്കരയടയാ. വാസൂട്ടന്റെ (പിയപ്പെട്ട പലഹാരമല്ലേ.ഇതണ്ടെടുത്തു കൊടുക്ക്.. ‘ ഏടത്തി പറഞ്ഞു. എനിക്കു പ്രിയപ്പെട്ട ചക്കരയടി ഇതല്ല, ചക്കരേടെ നിറത്തിൽ നിന്റെ കാലിന്നെടേ മടക്കിവെച്ചിരിക്കുന്നതാ എനിയ്ക്കു പ്രിയപ്പെട്ട അടൂ, അതാരുന്നെങ്കിൽ ചക്കരയില്ലാതെ തന്നെ ഞാൻ നിക്കിത്തിന്നേനേ. എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. അമ്മ ഒരെണ്ണം ഇലയിൽ നിന്നും പൊളിച്ച് പ്ലെയിറ്റിൽ വെച്ചു. അല്പം അടർത്തിയെടുത്ത് രുചി (300db65. ‘ ഏടത്തിയമ്മയ്ക്ക് അനിയന്റെ രുചി അറിയാം. ഇന്നാടാ. നല്ല പസ്റ്റ് അട. നീ ഇതൊക്കെ എപ്പം പടിച്ചെടുത്തെടീ.മോളേ…” അമ്മ മരുമോളെ (പശംസിച്ചു. ‘ വീട്ടിൽ കൊള്ളാം. ആ ചക്കരക്കു മധുരം കൊറ വാ…’ അമ്മ പറഞ്ഞു. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഒരെണ്ണം തീർത്തു. നല്ല വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നു. തന്നെയുമല്ല അടയ്ക്കു നല്ല രുചിയും.

‘ ഒന്നുടെ അടിച്ചോടാ. “ അതും പറഞ്ഞ് അമ്മ കാപ്പി ഒഴിയ്ക്കാനായി തിരിഞ്ഞു. ‘ ബദൂം…’ ഞാൻ മൂളി കാത്തിരുന്നു. ഏടത്തി ഒരടിയെടുത്ത് എന്റെ പ്ലെയ്ക്കറ്റിൽ വെച്ചു. ഞാൻ തൊട്ടില്ല. പകരം അമ്മ കൊണ്ടുവന്നു വെച്ച കാപ്പി എടുത്തു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു. ഏടത്തിയുടെ മുഖം പെട്ടെന്നിരുളുന്നതു ഞാൻ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു. അമ്മ എളിയ്ക്കു കയ്യും കൊടുത്തു നോക്കി നിന്നു.

നെക്കു മതിയായോ. ഹും, ആർത്തി കണ്ടപ്പം തോന്നി. അഞ്ചാറെണ്ണം അകത്താക്കുമെന്ന്. ‘ അമ്മ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ഞാൻ അടുത്ത മുറിയുടെ വാതിലിൽ ചാരി നിന്ന് കാപ്പി ഊതിയുതി കൂടിച്ചു. പെട്ടെന്ന് തുണി ഉലയുന്ന ശബ്ദം പുറകിൽ കേട്ടു. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഏടത്തി ഹാഫസാരിയുടെ അറ്റവും വായിൽ തിരുകി മുറിയിലേയ്യോടുന്നു. അകത്തു കയറി കുറ്റിയിട്ടു. പുറകേ അമ്മയും, വാസൂട്ടാ. ഗീതയെന്തിയേടാ.നിന്ന നിൽപ്പി.മുഖവും  പൊത്തിക്കൊണ്ടിങ്ങോട്ട് ഞാൻ ഏടത്തിയുടെ മുറി ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു. അമ്മ കതകു തള്ളി നോക്കി പിന്നെ തട്ടി വിളിച്ചു. ‘ ഗീത മോളേ എന്നാ പറ്റീത്. വാതൽ തൊറന്നേ. ശ്ശെന്നാലും. ഈ പെണ്ണ്…” അമ്മ രണ്ടു തട്ടു കൂടി തട്ടിയിട്ട് തിരിച്ച അടുക്കളയിലെയ്ക്കു പോയി അഞ്ചുനിമിഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദവും പാവാട ഉലഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേയ്ക്കു പോകുന്ന ശബ്ദവും കേട്ടു. ” ബേ. ഇതെന്താടീ. നിന്റെ മൊഖം വല്ലാതെയിരിക്കുന്നേ. കരണ്ടേത്താ.. “ അമ്മ ചോദിക്കുന്നു. ‘ ഇല്ല. അടുപ്പീന്ന് . ഏതാണ്ടു തെറിച്ചു വീണ പോലെ തോന്നി.” ‘ അതിനെന്തിനാ നീ മുറീലേക്കോടിയേ. ഇച്ചിരെ വെള്ളമെടുത്ത് കഴുകിയാ പോരാരുന്നോ. ഇതു നല്ല കൂത്ത്. കാണിച്ചേ. ഞാനൊന്ന് ഊതാം. വല്ല കരടുമാണേൽ പൊയ്യോളും.’ പിന്നെ അമ്മ ഊതുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.
‘ ഇപ്പഴോ…’ ‘ ദൊ. പൊയെന്നാ തോന്നുന്നേ.” ഏടത്തി പറഞ്ഞു. എനിയ്ക്കു മനസ്സിലായി കണ്ണിലല്ല മനസ്സിലാണു കരടു വീണിരിക്കുന്നതെന്ന് എന്റെ തിരസ്കരണം അവരേ വല്ലാതെ ഉലയ്ക്കുന്നുണ്ടാവണം. ഇനി മനസ്സു പാവമാണോ..എനിമ്നാരു സന്ദേഹം. ഏതായാലും ഞാൻ നോക്കുന്നേയില്ല. പിന്നെ കാണാം. ഞാൻ ഓടി വേലിയരികിൽ ചെന്നു വിളിച്ചു.

ഞങ്ങളുടെ അടുക്കളയിൽ നിന്നും വലിയ ദൂരമില്ല അവരുടെ അതിരിലേയ്ക്ക്
‘ വില്ലേച്ചീ. വില്ലേച്ചീ. ‘ എന്താ വാസുക്കുട്ടാ…?..” ഇറങ്ങി വന്നത് വില്ലേച്ചീടെ അമ്മ. ‘ വില്ലേച്ചി എന്തിയേ..?” ഞാൻ ചോദിച്ചു. ” അവക്കു നല്ല സുഖമില്ലെടാ. കാലേലെന്തോ മുള്ളൂ. കൊണ്ടെന്നോ.” ‘ എന്നാ ഞാനങ്ങു വരാം. ഞാൻ വേലിചാടിക്കടന്ന് മുറ്റത്തെത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും വിലാസിനി മുടന്തി മുടന്തി തിണ്ണയിലേയ്ക്കു വന്നു.
‘ എന്തിനാ വാസുക്കുട്ടൻ വിളിച്ചേ…?..’ ചേച്ചി ചോദിച്ചു. ‘ വില്ലേച്ചിയ്ക്ക് എന്തോ പറ്റിയെന്നു അമ്മ പറയുന്നതു കേട്ടു. അതോണ്ട് വന്നതാ.” ‘ അയ്യേ.. അമ്മ ഇതെല്ലാരോടും പറഞ്ഞു നടക്കുവാണോ…’ ചേച്ചി അമ്മയുടെ നേർക്കു തട്ടിക്കേറി.

‘ അവരു നമ്മക്കന്യരാണോ മോളേ.. ‘ എന്നും പറഞ്ഞ് അവർ അകത്തേയ്ക്കു പോയി ‘ എന്തു പററി ചേച്ചീ..?..’ ഞാൻ ചോദിച്ചു. ‘ കാലേലൊരു മുള്ളൂ. കൊണ്ടതാ. അതു പഴുത്തുന്നാ തോന്നണേ.’ ‘ അട്ടേടെ മുള്ളാവുമ്പം പഴുക്കാൻ സാദ്ധ്യത കൂടുതലാ…’ ഞാൻ എങ്ങും തൊടാതെ ഒരു b09] b0gl ‘ എന്തട്ട.പോടാ അവിടുന്ന്. ?. വില്ലേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ഒരു ജാള്യത. ഞാൻ വാർത്ത കേട്ട സ്ഥിതിയ്ക്ക് കടിച്ച സ്ഥലവും അറിഞ്ഞു കാണും എന്ന് ചേച്ചിയ്ക്കു തീർച്ചയായി ‘ എന്റെ ചേച്ചീ. എന്നോടു പറഞ്ഞാ പോരാരുന്നോ. നല്ല വേദനയൊണ്ടോ..ഇപ്പം…?..” ‘ വേദനയില്ല. ശ്ലോ. നാണക്കേടായി. എട്ടാ. വാസുക്കുട്ടാ. മോനിതാരോടും പറയല്ല കേട്ടോടാ…’ ‘ എന്റെ ചേച്ചീ. വില്ലേച്ചീടെ കാര്യായതുകൊണ്ട് ഞാനൊരു കുഞ്ഞിനോടും പറയത്തില്ല.
എനിയ്ക്കു അത്രയ്ക്കു കാര്യാ..വില്ലേച്ചിയേ…”

Thudarum