ചെറുപ്പത്തിലേ വിധവയായ നാട്ടുകാരി ചേച്ചി (Cherupathile Vidhawayaya Naatukari Chechi)

എല്ലായിടത്തും ഇങ്ങനെയാണെന്നല്ല പറഞ്ഞത്. പക്ഷേ ചിലയിടങ്ങളിൽ ഇപ്പോഴും ഇതു തന്നെയാണ് അവസ്ഥ. ഇങ്ങനെ തേങ്ങുന്ന മനസുമായി ജീവിതം നരകിച്ച് തീർക്കുന്ന ഒരുപാട് പേർ നമുക്ക് ചുറ്റിലും നോക്കിയാൽ കാണാം. അവരിൽ ഒരാളാണ് ഈ കഥയിലെ നായിക.

നായകൻ ഈ ഞാൻ തന്നെ. എൻ്റെ പേര് വിശാൽ. ഇന്നെനിക്ക് 32 വയസ്സാണ് പ്രായം. വിവാഹിതനാണ്. സർക്കാർ ജോലി കിട്ടാൻ അല്പം താമസിച്ചതു കൊണ്ട് വിവാഹം ഈയടുത്താണ് നടന്നത്.

ഇപ്പോൾ ഭാര്യ പ്രെഗ്നന്റാണ്. അതുകൊണ്ട് കളിയൊന്നും കാര്യമായി നടക്കാതെ വിഷമിച്ച് നടക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ഈ സംഭവങ്ങളൊക്കെ നടക്കുന്നത്.

എൻ്റെ നാട്ടിലെ കേൾവികേട്ട അമ്പലത്തിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ കുഞ്ഞുന്നാൾ മുതൽക്കേ ഞാനറിയുന്ന ഒരു ചേച്ചിയുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ഹൈസ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അവരുടെ വിവാഹം.

വീട്ടിൽ ക്ഷണമുണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട് അമ്മയോടൊപ്പം ഞാനും പോയതാണ് ആ കല്യാണത്തിന്. ഞാൻ ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുമ്പോൾ അവരുടെ ഹസ്ബന്റ് ആക്സിഡന്റിൽ മരിച്ചെന്നറിഞ്ഞിരുന്നു. വേറേ കല്യാണമൊക്കെ കഴിച്ചു കാണുമെന്നാണ് ഇത്രയും നാൾ എൻ്റെ വിചാരം. എന്നാൽ ഈയടുത്ത് കൊറോണ വാക്സിനെടുക്കാൻ ചേച്ചി അമ്മയേയും കൊണ്ട് CHC ൽ വന്നപ്പോഴാണ് അവരുടെ ജീവിതകഥ ഞാനറിയുന്നത്.

ഭർത്താവ് മരിക്കുമ്പോൾ അവർക്ക് 28 വയസ്സാണ് പ്രായം. ഒരു കുട്ടിയുണ്ട്. ഒന്ന് ഗർഭത്തിലുമുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ആയിടയ്ക്കൊന്നും ഒരു പുനർ വിവാഹത്തെ കുറിച്ച് ആരും ചിന്തിച്ചതേയില്ല.

ചേച്ചിയുടെ ചേട്ടൻ ഏതോ ഒരു ഐടി കമ്പനിയിലായിരുന്നു. ഞാനറിയുന്ന ആള് തന്നെ. പുള്ളിക്കാരൻ ന്യൂസിലാന്റിൽ സ്ഥിര ജോലിയുള്ള ഒരു മലയാളി നെഴ്സിനെ കെട്ടി അങ്ങോട്ട് പോയതോടെ നാട്ടിലുള്ള അമ്മയെ നോക്കാനായി ചേച്ചിക്ക് കുട്ടികളേയും കൊണ്ട് ഭർത്താവിൻ്റെ വീട് വിട്ടു പോരേണ്ടി വന്നതാണ്.

ഇപ്പോൾ അമ്മ വാർദ്ധക്യ സഹജമായ ബുദ്ധിമുട്ടുകളാൽ നാളുകൾ എണ്ണിയിരിക്കുകയാണ്. കഴിഞ്ഞ നാലഞ്ച് വർഷമായി ആ വീടിൻ്റെ നാല് ചുമരുകൾക്കുള്ളിലാണ് ചേച്ചിയുടെ ജീവിതം. അമ്മ കൂടി പോയാലുള്ള സ്ഥിതിയോർത്ത് ആധി കേറുകയാണെന്ന് ചേച്ചി എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഇത്രയും നാളുകൾക്ക് ശേഷം ഭർത്താവിൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു ചെന്നാൽ എന്താവും അവസ്ഥയെന്നും അവർക്കാശങ്കയുണ്ട്.

കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞ് അന്ന് ആശുപത്രിയിൽ നിന്ന് പിരിയുമ്പോൾ വാക്സിനേഷൻ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ഡൗൺലോഡ് ചെയ്യുന്നതിനെ പറ്റി ചേച്ചിയെന്നോട് തിരക്കിയിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് ദുരുദ്ദേശമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും അവിടെ വച്ച് ഞങ്ങൾ ഫോൺ നമ്പറുകൾ കൈമാറി.

ആക്ടീവൊന്നും അല്ലെങ്കിലും ചേച്ചി fb ൽ ഉള്ളതു കൊണ്ട് ഫ്രണ്ട് സജഷനിൽ പേര് കാണിച്ചു. പ്രൊഫൈൽ പിക് ഇല്ലെങ്കിലും ഒന്ന് കേറി നോക്കിയപ്പോൾ തന്നെ ആളെ എനിക്ക് മനസിലായി. അപ്പോൾ തന്നെ റിക്വസ്റ്റും അയച്ചു.

ഒരാഴ്ചയെങ്കിലും കഴിഞ്ഞു കാണും അക്സപ്റ്റ് ചെയ്തു എന്ന് നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വരാൻ. അപ്പോൾ തന്നെ ഞാനൊരു Hi അയച്ചു. പിന്നീട് രണ്ട് മൂന്ന് ആഴ്ച കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ വളരെ അടുത്തു. വിവാഹം കഴിക്കാൻ ആഗ്രഹമില്ലാത്തതുകൊണ്ടല്ല ചെയ്യാതിരുന്നത് എന്നും ആരും താത്പര്യം തിരക്കുകയോ ആലോചനകൾ വരുകയോ ചെയ്യാത്തതു കൊണ്ടാണെന്നും അവർ എന്നോട് പറഞ്ഞു.

ചേച്ചിയുടെ അമ്മയും മദ്ധ്യവയസിലേ ഭർത്താവിനെ നഷ്ടപ്പെട്ട് രണ്ട് മക്കളേയും കൊണ്ട് ആൺ തുണയില്ലാതെ ജീവിച്ചവളാണ്. ഇനി എൻ്റെയും ഗതി അതു തന്നെയാവുമെന്ന വോയിസ് മെസേജിൽ എന്തോ ഒരു നിരാശ എനിക്ക് വായിച്ചെടുക്കാനാവുന്നവണ്ണം പ്രകടമായിരുന്നു.

കല്യാണത്തെ കുറിച്ചും ആൺതുണയെ കുറിച്ചുമുള്ള ഞങ്ങളുടെ സംഭാഷങ്ങൾ സ്വാഭാവികമായും ശരീരത്തിൻ്റെ ആവശ്യങ്ങളിലേക്കും എത്തിച്ചേർന്നു. നിനക്ക് നിൻ്റെ വൈഫുമായി ബന്ധപ്പെടാതെ എത്ര നാൾ പിടിച്ചു നിൽക്കാനാവുമെന്ന് ഒരിക്കൽ അവർ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഞാനതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചത്.

ബോധപൂർവ്വമായി ശ്രമിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിലും ആദ്യ ലോക് ഡൗണിൽ ഒരു മാസത്തോളം ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും രണ്ടിടത്തായിരുന്നു. പക്ഷെ പിന്നീട് ആ കുറവ് നികത്തിയത് ദിവസവും രണ്ടും മൂന്നും വട്ടം ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ടാണ്.

ആറ് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഭർത്താവിനെ നഷ്ടപ്പെട്ട എൻ്റെ കാര്യം നിനക്കിപ്പോൾ ഊഹിക്കാമായിരിക്കുമല്ലേടാ എന്ന ടെക്സ്റ്റ് മെസേജ് ചേച്ചി ഡിലീറ്റ് ചെയ്തെങ്കിലും ഞാനത് വായിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

അതൊരു ക്ഷണമാണോ എന്നോട് തോന്നിയ മാനസിക അടുപ്പത്തിലും വിശ്വാസത്തിലും പറഞ്ഞു പോയതാണോ എന്നൊന്നും എനിക്ക് ഉറപ്പില്ല. പക്ഷേ ഈ സംഭവത്തിന് ശേഷം പലപ്പോഴും എൻ്റെ ചിന്തകൾ ചേച്ചിയുടെ ശരീരത്തെ കുറിച്ച് മാത്രമായി. ആ ചിന്തകൾ മിക്കപ്പോഴും വാണമടിയിലാണ് അവസാനിക്കാറ്.

അവളുടെ 34 ഇഞ്ച് മുലയും നല്ല വിരിഞ്ഞ ചന്തിയും ഒതുങ്ങിയ ഭംഗിയുള്ള വെളുത്ത വയറും ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ എൻ്റെ സാധനം കമ്പി ആവാൻ തുടങ്ങും. അവൾ അയച്ച വോയിസ് മെസേജുകൾ ഹെഡ്‌ സെറ്റിലൂടെ കേൾക്കുമ്പോൾ തൊട്ടടുത്ത് ആ സാന്നിധ്യം ഉള്ളതായൊക്കെ എനിക്ക് തോന്നിത്തുടങ്ങി.

സാരി ഉടുക്കുമ്പോൾ അവളൊരു മാദകറാണിയാണ്. സാരിയുടെ ഇടയിലൂടെ പൊക്കിളൊന്നും കാണാൻ ഇതുവരെയും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കിലും എനിക്കുറപ്പാണ് അതൊരു ഒന്നൊന്നര വട തന്നെ ആയിരിക്കുമെന്ന്.

ഒരിക്കൽ ചാറ്റിങ്ങിനിടയിൽ ചേച്ചി ചുരിദാറൊന്നും ഇടാറില്ലേന്ന് ഞാൻ തിരിക്കി.

“ഞാനങ്ങനെ ദൂരോട്ടൊന്നും പോക്കില്ലല്ലോടാ..അങ്ങനെ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോകുമ്പഴേ ചുരിദാറിടാറുള്ളൂ. നീയെന്താ ഇപ്പോ അത് ചോദിച്ചത്?”

“പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നുമില്ല ചേച്ചീ. ഞാൻ കണ്ടപ്പോഴാക്കെ ചേച്ചി സാരിയിലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ.”

“അപ്പോ നീ അതൊക്കെയാണല്ലേ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്?”

“അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല ചേച്ചീ. സാരിയിൽ കാണാൻ നല്ല ചന്തമാണെന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. അപ്പോൾ ചുരിദാറിട്ടാൽ എങ്ങനെയിരിക്കുമെന്ന് വെറുതേ ആലോചിച്ചു പോയതാണേ.”

“വെറുതേ വേണ്ടാത്തതൊക്കെ ആലോചിക്കാൻ പോണത് എന്തിനാ? നിനക്കും സൂക്കേട് തുടങ്ങിയാ?”

“എനിക്കങ്ങനെ സൂക്കേടൊന്നും ഇല്ലേ. ചോദിച്ചത് ഞാനിങ്ങ് തിരിച്ചെടുത്തു. സോറി.”

“എന്തിനാടാ നീയിങ്ങനെ വളഞ്ഞ് മൂക്കിൽ തൊടുന്നത്. മനസിൽ വല്ലതുമുണ്ടെങ്കിൽ തുറന്ന് പറയണം. അതാണ് ആണത്തം കേട്ടോ മോനേ.”

അവളുടെ ഉപദേശം കേട്ടപ്പോൾ ഞാനാകെ ചമ്മിപ്പോയി. ഇനിയെന്ത് പറയണമെന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് ഒരു പിടിയും കിട്ടിയില്ല. അതുകൊണ്ട്, “ഞാൻ പോണു” എന്നൊരു മെസേജിട്ടിട്ട് ഞാൻ ഓഫ് ലൈൻ ആയി.

എനിക്കാകെ ടെൻഷനായിരുന്നു. അവൾ എൻ്റെ മനസിലിരിപ്പ് കണ്ടുപിടിച്ചല്ലോ വല്ല പ്രശ്നവും ആക്കുമോ എന്നൊക്കെ ഓർത്ത് എനിക്കന്ന് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. വീണ്ടും ഇൻബോക്സ് നോക്കാൻ തന്നെ എനിക്കൊരു പേടി തോന്നി.

എങ്കിലും കിടക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഒരിക്കൽ കൂടി ഞാൻ ഇൻബോക്സ് തുറന്ന് നോക്കി. അവളുടെ ഒരു മെസേജുണ്ട്. ഓപ്പൺ ചെയ്തതും ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. ചുരിദാറിട്ട് നിൽക്കുന്ന ഒരു ഫോട്ടോയാണ് അയച്ചിരിക്കുന്നത്.

വീട്ടിൽ വച്ച് എപ്പോഴോ എടുത്ത സെൽഫി ആയതു കൊണ്ട് ഷാളൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ആ മുലച്ചാലൊക്കെ നന്നായി കാണാമായിരുന്നു. എൻ്റെ കുട്ടൻ കമ്പിയായി. ഞാനുടനേ ബാത്ത് റൂമിൽ കേറി ഒരു വാണം വിട്ടു. എന്നിട്ട് താങ്ക്യു എന്നൊരു റിപ്ലെയും അയച്ചു.

കാര്യങ്ങൾ ഒരു കളിയിലേക്ക് എത്തിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കണമോ? അതൊരു പ്രശ്നമായി മാറുമോ? ഇതൊക്കെയായിരുന്നു പിന്നീടെൻ്റെ ചിന്തകൾ.

ആ ചേച്ചിയുടെ സ്ഥാനത്ത് താങ്കളാണെങ്കിൽ ഞാൻ അപ്രോച്ച് ചെയ്താൽ എന്ത് പറയും..Yes or No?

ശേഷം ഭാഗം അടുത്ത അദ്ധ്യായത്തിൽ. കഥ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഇമെയിൽ മീ ടു [email protected]