ബ്ലെസ്സിങ് ഭാഗം – 2 (blessing bhagam - 2)

 

“അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഞാനും കാപ്പി കൂടിക്കുന്നില്ല”. അച്ചൻ മെല്ലെ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുനേൽക്കാൻ ഭാവിച്ചു.

കാമദേവിയായ മേരി പുണ്ണ്യവതിയായ മറിയമായി മാറിയപ്പോൾ അച്ചന്റെ വാക്കുകൾക്കുറപ്പു വന്നു. പെരുമാറ്റത്തിൽ ചൊടിചൊടിപ്പുണ്ടായി. “അയ്യോ അങ്ങനെ പറയല്ലേ അച്ചാ,, ഞാനും ഇതാ വരുന്നു’. മേരി ചിരിച്ചോണ്ട് വേഗം പോയി ഒരു ഗ്ലാസിൽ കാപ്പിയുമായി വാതിൽക്കൽ വന്നു നിന്നു. അച്ചൻ കസേരയിൽ തിരിച്ചിരുന്നിട്ടവളേ നോക്കി ഒരു കുസൃതിയോടെ ചിരിച്ചു. നിഷ്കളങ്കമായ ആ ചിരി മേരിയുടെ ഉള്ളിൽ പതിഞ്ഞു.

 

“ഈ അച്ചൻ ഒരു തമാശുകാരനാണല്ലോ

 

രാവിലേ അമ്മിണിച്ചേടത്തിയുടെ വീടുവെഞ്ചിരിക്കാൻ പോയപ്പോൾ വിറകൊടിച്ചോണ്ടിരുന്ന ചേടത്തി അവരേകണ്ട് വേവലാതി പിടിച്ചോടി വീണകാര്യവും രാവിലെ കപ്യാരുചേട്ടൻ കുർബാനക്കിടെ ചെയ്ത മണ്ടത്തരങ്ങളുമൊക്കെ അച്ചൻ സരസമായി വിസ്തരിച്ചു. മേരി കൂടുകൂടാന്ന് ചിരിച്ചു. അച്ചന്റെ ചില തമാശുകൾ കേട്ട് ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു കണ്ണിൽ കണ്ണിരു വന്നു. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് അച്ചന്മാരേ ചിരിയും കളിയും തമാശയുമുള്ള മനുഷ്യരായി മേരി കാണുന്നത്. ഈ അച്ചൻ പ്രത്യേകിച്ചും. എത അടുപ്പത്തോടെയാണ് പെരുമാറുന്നത്.

 

“അച്ചന്റെ ഉണ്ട് ഇഷ്ടമില്ലെന്നാ തോന്നുന്നേ. ഒന്നു തൊട്ടു പോലുമില്ലല്ലോ.” മേരി പരിഭവിച്ചു മുഖു വീർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ചുമ്മാ പെണങ്ങാതെ മേരീ. ഞാൻ ഈ അരിയുണ്ട മുഴുവൻ അടിച്ചേക്കാം. ഇത്രയും നേരം വായിൽ വെള്ളം വിട്ടോണ്ട് ഇരുന്നേച്ച് ഞാനിതു തിന്നാതെ പോകുമോ മേരീ.” അച്ചൻ ഒരു ഉണ്ട് എടുത്തു തിന്നുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു. ‘വെള്ളം വിട്ടത് ഈ ഉണ്ട് കണ്ടിട്ടാണോ എന്തോ, മേരി മനസിലോർത്തു. “ഞാനാണേങ്കിൽ ഒത്തിരി സംസാരിച്ചു. ഇനി മേരി നിന്റെ വിശേഷങ്ങൾ പറ.

 

അതുകേൾക്കാനല്ലേ ഞാനിങ്ങു വന്നത്. എങ്ങനെയണ്ട് ഇവിടുത്തേ ജീവിതം”

 

അച്ചൻ ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു. സ്വതവേ സംസാരിക്കുവാൻ മിടുക്കായായ മേരി ഒത്തിരി വിശേഷം പറഞ്ഞു. അച്ചൻ ശ്രദ്ധയോടെ എല്ലാം കേട്ടിരുന്നു കാപ്പികുടിച്ചു. സമയം കടന്നു പോയത് രണ്ടു പേരും അറിഞ്ഞില്ല. മേരിക്ക് അച്ചനോട് ഒത്തിരി അടുപ്പം തോന്നി

 

“അച്ചാ ഇച്ചിരെ കൂടി കാപ്പി എടുക്കട്ടേ’ മേരി ചോദിച്ചു.

 

“വേണ്ട മേരി ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളം കൂടി തന്നാൽ മതി”

 

മേരി ഓടി പോയി വെള്ളവുമായി വന്നു. ഗ്ലാസ് നീട്ടിയപ്പോൾ മേരിയുടെ കയ്യേൽ ഒരു മുറിവിന്റെ പാട് കണ്ട് അച്ചൻ ചോദിച്ചു.

 

“ഇതെന്നാ പറ്റി മേരീ,”

 

“പശൂനേ മാറ്റിക്കെട്ടാൻ പോയപ്പം പശു കയറും വെട്ടിച്ചോടീപ്പം പുറകേ ഓടീ വീണതാ ”

 

‘എന്നിട്ട് ‘വീണപ്പം കൈയ്യേൽ ഒരു കമ്പു കൊണ്ടു വരഞ്ഞു. കല്ലൊരഞ്ഞു തൊടേലെ കുറേ തൊലി പോയി.”

 

“എന്നിട്ട് മരുന്നു വല്ലതും തേച്ചോ.” “പച്ചമരുന്നു തേച്ചു. തൊടേ ലേ ഒണങ്ങി. കയ്യേലേ ഇപ്പഴും കല്ലിച്ചാ കിടക്കുന്നേ”. മേരി കുനിഞ്ഞ് അച്ചന്റെ അടുത്തേക്ക് കൈനീട്ടി മുറിവ് തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അച്ചൻ കയ്യിൽ പിടിച്ചു മുറിവിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

“ശരിയാ’ പക്ഷെ ആ സ്വരം ഇടറിപ്പോയി.

 

സംസാരത്തിന്റെ ഒഴുക്കിൽ മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ മുറിവിൽ തലോടിയതാണ്. പക്ഷേ പ്രഥമ സ്തീസ്പർശനത്തിന്റെ ആഘാതം അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നു. ഒരു പെണ്ണിന്റെ കയ്യാണ് താൻ പിടിച്ചിരിക്കുന്നതെന്ന ബോദ്ധ്യം വന്നപ്പോൾ കറണ്ടടിച്ചതുപോലെ അച്ചന്റെ കൈകൾ തരിതരിച്ചു. വിയർപ്പ് പൊട്ടി. ശ്വാസോശ്ചാസം ധ്യതുഗതിയിലായി. അച്ചൻ കണ്ണുയർത്തി മേരിയേ നോക്കി. ഇക്കരെ നടക്കുന്ന കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ യാതൊരറിവും ആ തങ്കമുഖത്തില്ല. മേശയിൽ മൂട്ടുകളൂന്നി കണ്ണുകൾ താഴ്ചത്തി മറ്റേതോ സ്വർഗ്ഗലോകത്തിലെന്ന പോലെ ആ തങ്കക്കുടം നിൽക്കുന്നു. തോളിലിട്ടിരുന്ന മുണ്ട് വഴുതി മേശയിൽ പതിച്ചിരിക്കുന്നു. കുനിഞ്ഞ കഴുത്തിൽനിന്ന് മുമ്പോട്ട് ചാടിക്കിടക്കുന്ന അവളുടെ താലിമാലയുടെ അറ്റത്തേ കുരിശ് നിശ്ചലമായി തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. ആ കുരിശിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ അവളുടെ മൃദുലസ്തനങ്ങൾ അവളുടെ ശ്വാസോശ്ചാസത്തിന്റെ താളത്തിൽ ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്യുന്നു. തന്റെ കയ്യെത്തും ദൂരത്ത് ഒരു ജോടി ചുവന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടുകൾ എന്തോ ഞണഞ്ഞിറക്കുന്നു. മറ്റേതോ ലോകത്തിലെന്ന് അച്ചൻ കരുതിയ ആ സ്വർണ്ണമേനിയും തീയിൽ ഉരുകുകയായിരുന്നു. കർഷകനായ ഭർത്താവിന്റെ പരുക്കൻ കൈബലം മാത്രം അറിഞ്ഞിട്ടുള്ള ആ മേനിയിൽ വെയിലും മണ്ണും പറ്റാത്ത വെണ്ണയിൽ വാർത്ത കരസ്പർശം കുളിരു കോരി പുരുഷന്മാരിൽ നിന്ന് പരുക്കൻ വാക്കുകൾ മാത്രം കേട്ടിട്ടുള്ള അവൾക്ക് ഒരു സിനിമാനടനേപ്പോലെ അന്തസും തേജസുള്ള ഒരാണിന്റെ സ്നേഹമയമായ വാക്കുകൾ കുളിർമ്മ പകർന്നു.

 

അവന്റെ തമാശകൾ അവളെ വളരെക്കാലം കൂടി പൊട്ടിച്ചിരിപ്പിച്ചു. അവളുടെ ഹൃദയത്തിലും വികാരങ്ങളുടെ വേലിയേറ്റം ആർത്തടിക്കുകയായിരുന്നു. അച്ചന്റെ സ്പർശനമേറ്റുതേ അവളുടെ മുഖം തുടുത്തു. ശ്വാസോശ്ചാസം ധ്യതിഗതിയിലായി. ആ സ്വപ്തനനിമിഷത്തേ അവൾ ഞണഞ്ഞിറക്കി മെല്ലെ അവൾ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തിയപ്പോൾ അച്ചന്റെ കണ്ണുകളുമായി ഇടഞ്ഞു. ഒരു നീണ്ട നിമിഷം സ്നേഹം തിളഞ്ഞൊഴുകുന്ന രണ്ട് ജോടി കണ്ണുകൾ ആലിംഗനം ചെയ്തു. പെട്ടെന്ന് അവൾ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ പൊട്ടിയൊഴുകിയത് രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണുനീരായിരുന്നു.

 

അച്ചനാക്കണ്ണീർ കണ്ടതേ കുറ്റബോധത്തോടെ കൈകൾ പിൻവലിച്ചു. മേരി അച്ചന്റെ കൈകളിൽ കയറി പിടിച്ചു സ്വന്തം കയ്യിലൊതുക്കിക്കി തേങ്ങലോടെ വിളിച്ചു.

 

“ജോസച്ചാ. എന്നെ വിടല്ല.” “നീയെന്താ കരയുന്നത്. ഞാനെന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ചെയ്തതോ,” “ഇല്ല” മേരി അച്ചന്റെ കൈകൾ തന്റെ കവിളിൽ അമർത്തി

 

“എന്റെ മോള് കരയാതെ’, അച്ചൻ മെല്ലെ കൈപ്പത്തികൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണീരൊപ്പി.

 

മേരി ആ കൈകൾ പിടിച്ചു തന്റെ ചുമന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടിലമർത്തി

 

അച്ചൻ മെല്ലെ അവളെ അടുത്തോട്ട് വലിച്ചു. മേരി അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അച്ചൻ അവളുടെ നഗ്നമായ ഉദരം കൈകൾ കൊണ്ട് ചുറ്റി മടിയിലിരുത്തി. മേരി കൈപ്പത്തികൾ അച്ചന്റെ തോളത്തുന്നി അച്ചന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ മന്ദമായി ചുംബിച്ചു. അച്ചൻ അവളെ വട്ടം പിടിച്ചു കൈകൾകൊണ്ട് മെല്ലെ അവളുടെ പുറം തലോടി. ചുടുചുംബനങ്ങൾ കവിളിലും കണ്ണിലും നെറ്റിയിലും തെരുതെരെപ്പതിപ്പിച്ചോണ്ടവൾ ചോദിച്ചു.

“ജോസച്ചനേ അച്ചന്റെ അമ്മ എങ്ങനാ വിളിക്കുന്നേ.”

 

“ജോസ്കൂട്ടീന്ന്” “ഞാനും ജോസുട്ടിന്ന് വിളിച്ചോട്ടേ”. ആ ചുമന്നു.ചുണ്ടുകൾ ഈമ്പിക്കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു. “ആം നീ എന്തിനാ മുമ്പേ കരഞ്ഞേ ,”

 

“മനസ്സിലൊത്തിരി സന്തോഷമാകുമ്പം എനിക്കങ്ങനെയാ കണ്ണീർ പൊടിയും”

 

തേങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടവൾ മെല്ലെ അച്ചന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ചുണ്ടമർത്തി നാക്കുകൊണ്ട് അവന്റെ ചുണ്ടുകളുടെ ഇടയിൽ ചികഞ്ഞു. സങ്കോചത്തോടെ അച്ചന്റെ വായ്ക്ക് മെല്ലെ അടർന്നു. ആ വായിലേക്ക് മേരി നാക്ക് ഇഴഞ്ഞുകയറ്റി വകതയോടെ ജോസുട്ടിയുടെ വായിൽ പ്രതിനടന്ന് പനിനീർ ഉൗമ്പാൻ തുടങ്ങി. പെൺസ്പർശന സുഖത്തിന്റെ കൊടുമുടികൾ പടിപടിയായി കീഴടക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അച്ചനോ നിമിഷംതോറും വികാര വിഭാന്തിയിലമരുകയായിരുന്നു. ആ സുന്ദരിപ്പെണ്ണ് മടിയിലിരുന്ന് അവളുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട് മാദളനാരങ്ങാകൾ തന്റെ നെഞ്ചിലമർത്തിയപ്പോൾ ഹൃദയം പൊട്ടിത്തെറിക്കുമെന്ന് തോന്നി ചങ്കുടിപ്പിന്റെ മുഴക്കും ചെണ്ട കൊട്ടുന്ന പോലെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങിത്തുടങ്ങി. അവളുടെ ചുടുചുംബനവും തീയിൽ ചുട്ടെടുത്ത പളുങ്കുമുത്തുകൾപോലെ ഹൃദയത്തിൽ ആഞ്ഞുപതിച്ചു. അവളുടെ നാവിലെ പനിനീർ ഞ്ഞുണഞ്ഞിറക്കിയപ്പോൾ തലക്കു മത്തുപിടിച്ചുപോലെ തോന്നി കാമാവേശത്തിന്റെ ഉരുക്കുകയറുകൾ ഓരോ ഞരമ്പിലും വരിഞ്ഞുമുറുകി അങ്ങ് താഴെ നരകത്തിന്റെ അന്ധകാരക്കൂട്ടിൽ ഒരു ചേരപ്പാമ്പ് പുളഞ്ഞുകുതിക്കാൻ തുടങ്ങി

 

ദൈവത്തേയും യുക്തിയേയും അനുസരിക്കാത്ത അവൻ പൊങ്ങിയടിക്കുവാൻ തുടങ്ങി അണ്ടർവെയറിന്റെ നാരുകളേ തള്ളിപ്പൊക്കി ളോഹയിൽകൂടി ഒരു പെണ്ണിന്റെ അടിത്തുടയിൽ ആഞ്ഞമരുകയാണ് ആ മൂർഖൻ, അതിനുള്ളിൽ തിളക്കുന്ന ചൂടുലാവാ പതച്ചുപൊങ്ങുന്നു. ശരീരത്തിൽ മൊത്തം കാമാവേശത്തിന്റെ ചൂട് ഇരച്ചുകയറുന്നു. അച്ചൻ അവളേ തന്നിലേക്ക് വരിഞ്ഞുമുറുക്കി

 

അവൾ ചൂണ്ടുകൾ അവന്റെ ചൂണ്ടിൽനിന്നും മെല്ലെ അകറ്റി കവിളിൽ ഉരസിക്കൊണ്ട് ചെവിയിൽ ചോദിച്ചു.

“ജോസുട്ടിക്കെന്നേ ഇഷ്ടവാണോ’

 

‘ഒത്തിരി”

 

“എത ഇഷ്ടവാ’ അച്ചൻ അവളുടെ മുഖം കയ്യിലെടുത്ത് ആർത്താർത്ത് കവിളത്തും, ചൂണ്ടിലും, കഴുത്തിന്റെ ഇടുക്കിലും ഉമ്മ വെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

“ഇത്രേതം” അവൾ മെല്ലെ മടിയിൽനിന്ന് എഴുനേറ്റു. അവന്റെ കയ്യിൽ പിടച്ചു. അനുസരണയുള്ള

ആട്ടിൻകൂട്ടിയേപോലെ അവൻ അവളേ അനുഗമിച്ചു കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് അകത്തുകയറി കിടപ്പുമുറിയിൽ കട്ടിലിനടുത്ത് അവൾ അവനഭിമുഖമായി ചേർന്നു നിന്നിട്ടു ചോദിച്ചു.

“നമുക്കു വീടു വെഞ്ചിരിക്കണ്ടേ.”

 

“വേണം.” അവന്റെ ഉറച്ച ചങ്കിൽ കൂടി കൈ ഊർത്തിക്കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു.

 

“വെഞ്ചിരിക്കാൻ വെള്ളം കൊണ്ടുന്നിട്ടുണ്ടോ.” മെല്ലെ അവളുടെ കൈകൾ താഴോട്ട് ഊർന്നിറങ്ങി.

 

“ഉണ്ട്”. അവൻ സ്വൽപം വിറയലോടെ പറഞ്ഞു.

 

അവളുടെ കൈ ലോഹയുടെ അരയ്ക്കു കീഴിലുള്ള തടിപ്പിൽ പോയടിഞ്ഞു. മെല്ലെ അവിടെ തടവിക്കൊണ്ടവൾ പൂഞ്ചിരിച്ചു. അന്വേഷിച്ച ദേവവിഗ്രഹം കണ്ടെത്തിയപ്പോളത്തേ കുസ്യതിച്ചിരി

 

“എന്നാ പിന്നെ നമുക്കങ്ങ് വെഞ്ചിരിച്ചാലോ.”

 

വിമോചനത്തിനായി അലറിമറിയുന്ന ആ കൊടുംകാറ്റിന്റെ തലപ്പത്ത് മൃദുവായി ഒന്നവൾ കയ്യമർത്തി. അവന്റെ ശരിരമാകെ കോരിത്തരിച്ചു. സിരകളിൽകൂടി മിന്നൽ പാഞ്ഞു. പെട്ടെന്നവളിൽ നിന്ന് അവൻ പിന്നോട്ട് വലിഞ്ഞു.

 

“ജോസൂട്ടീ, എന്നാ പറ്റി’ മേരി ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

 

അച്ചന്റെ മുഖമെല്ലാം വെളുത്തു വെളറിയിരിക്കുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ താഴേയ്ക്കിറങ്ങി. ജോഹയിലേ തടിപ്പു പോയി. അവിടെ ഒരു ചെറിയ നനവും, മേരിക്കു കാര്യം മനസിലായി

“ജോസൂട്ടീ, കുളിമുറി ഇവിടുണ്ട് കഴുകിക്കളയാം”

 

ജോസൂട്ടി അമ്പരന്ന് വിളറി കണ്ണും താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന കണ്ട് മേരി അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കൈപിടിച്ചു ധൈര്യത്തോടെ  പറഞ്ഞു.

 

“ഇങ്ങു വാ. അകത്തുപോയി അണ്ടർവെയർ ഊരിയിട് ഞാനിപ്പം വരാം.”

 

മേരി അടുക്കളയിലേക്കോടി ഒരു ഗ്ലാസ് പാലെടുത്ത് അടുപ്പത്ത് വച്ചു. അടുപ്പിൽ ആളിക്കത്തുന്ന തീനാളങ്ങൾ അവളുടെ ഉള്ളിൽ പൊരിയുന്ന കാമാഗ്നിപോലായായിരുന്നു. ജോസുട്ടിയുടെ കുണ്ണയുടെ കനവും മുഴുപ്പും മൃഗീയബലവും അവളുടെയ കൈയിലിടഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ പൂറിലേ പാലും തിളച്ചു പതച്ചു പൊങ്ങാൻ തുടങ്ങിയതായിരുന്നു. ഞെരിപിരികൊള്ളുന്ന ആ കണ്ണയുടെ തിളപ്പേറ്റ കൈ അവൾ മെല്ലെ ചൂണ്ടിലേക്കമർത്തി. നഷ്ടപ്പെട്ട ആ നിമിഷത്തേ കയ്യിലൊതുക്കുവാനുള്ള ആവേശത്തോടെ. ഗ്ലാസിൽ ചൂടുപാലുമായി കിടപ്പുമുറിയിലെത്തിയപ്പം അച്ചനവിടെയില്ല. കുളിമുറിയിലുമില്ല. മേരി വരാന്തയിലിറങ്ങി നോക്കിയപ്പോൾ കയ്യിൽ കുടയും പിടിച്ച് യാത്രയാകാൻ നിൽക്കുന്ന അച്ചനേയാണ്. അണ്ടർവെയർ ചുരുട്ടി മറ്റെ കയ്യിലുമുണ്ട്.

“ജോസച്ചൻ പോകുവാണോ” ഗ്ലാസ് മേശപ്പുറത്ത് വച്ചിട്ട് പൂമുഖത്തേക്ക് വന്ന് മേരി ചോദിച്ചു. “അതെ’

മേരിയുടെ മുഖത്തുനോക്കാതെ അച്ചൻ പറഞ്ഞു.

 

“എന്നേ ഇത് വെറുക്കാൻ ഞാൻ എന്തു തെറ്റ് ചെയ്തു” “ഞാനല്ലേ തെറ്റ് ചെയ്തത്. എനിക്കു മേരിയോട് വെറുപ്പൊന്നും ഇല്ല” മേരിക്കു കരച്ചിലൊതുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവൾ തൂണിനോട് ഒട്ടിനിന്നു തേങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു.

 

“ഇങ്ങനെ കരയല്ലെ മോളേ’

 

വേദനനിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അച്ചൻ യാചിച്ചു.

 

“ഇത് തെറ്റാണ്. അതുകൊണ്ടാണ്. ജോസച്ചന്റെ സ്വരത്തിലേ ദുഖമറിഞ്ഞ് മേരി കണ്ണുയർത്തി കണ്ണുനീർ തുടച്ചിട്ടു ശാന്തമായി പറഞ്ഞു. “ശരിയാ അച്ചൻ പറഞ്ഞത്. അച്ചൻ പൊയ്ക്കോ പക്ഷേ ഇങ്ങനെ പിണങ്ങിപ്പോയാൽ എനിക്ക് സഹിക്കാനാവില്ല” അച്ചനവളേ നോക്കി ഒരു പൊടി സ്നേഹത്തിനായി കെഞ്ചി യാചിക്കുന്ന ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറ്റില്ലെന്ന് പറയാൻ അച്ചന് നാവനങ്ങിയില്ല “ശരി ഏതായാലും വീടു വെഞ്ചിരിച്ചിട്ടു പോകാം” അച്ചൻ സാവകാശം പറഞ്ഞു. “ആട്ടെ’ മേരി പ്രസാദത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.

 

“ഞാൻ പോയി രൂപത്തിന്റെ മുമ്പിൽ തിരി കത്തിക്കാം. എന്റെ പൊന്നച്ചനല്ലേ, ഞാൻ ഇനി വേറൊന്നും ചോദിക്കില്ല സത്യം. ഞാനീ പാല എടുത്തുപോയില്ലേ. അച്ചനൊന്ന് കൂടിക്കുന്നേ.”

 

“ആട്ടെ. കുടിച്ചേക്കാം.”

 

അച്ചൻ ഗ്ലാസ് മേടിച്ചു കൂടിച്ചു. ചെറുചൂടുള്ള പാൽ അകത്ത് ചെന്നപ്പോൾ എന്തോ ഒരു സുഖവും ഉണർവും  വന്നുകേറിയപ്പോൾ പര്യമ്പറത്തു വെച്ചിരുന്ന ഹന്നാൻവെള്ളകുപ്പിയും (പാർധനാപുസ്തകവുമെടുത്ത് ജോസച്ചൻ അകത്തേക്ക് കയറിക്കോണ്ട് വാച്ചിൽ നോക്കി. സമയം 12 30 ആയി . താമസിച്ചു. വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നപ്പോൾ സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. പെട്ടെന്നിവിടുന്നിറങ്ങണം. അച്ചൻ മനസിൽ കരുതി ജോസച്ചൻ ഹന്നാൻവെള്ളവും (പാർധനാപുസ്തകവും എടുത്ത് അകത്ത് എത്തിയപ്പോഴേക്കും മേരി കിടപ്പുമുറിയിലുള്ള കുരിശുരൂപത്തിന് മുമ്പിൽ തിരികത്തിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അച്ചൻ മുറിയലേക്കു കയറി രൂപത്തിൻ മുമ്പാകെ നിന്ന് കുരിശുവരച്ചു. പുസ്തകം തുറന്ന് ആശീർവാദത്തിന്റെ (പാർധന ചൊല്ലി. മേരി അച്ചന്റെ പുറകിൽ കയ്യും കൂപ്പിനിന്ന് പാർധനക്കുത്തരം ചൊല്ലി. അച്ചൻ ഹന്നാൻ വെള്ളമെടുത്ത് മുറിയിൽ തളിച്ചു.

 

കിടപ്പുമുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അടുക്കളയിലും ചുറ്റും വരാന്തയിലും വെള്ളം തളിച്ചു തിരിച്ചെത്തി കുപ്പി അടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ മേരി ചെറുകുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.

 

“വീടിനുമാത്രമേയുള്ളോ ആശീർവാദം, വീട്ടിലുള്ളവർക്കല്ലേ അച്ചോ.”

“അതിനെന്താ, നിന്നേയും ആശീർവദിക്കാം”

 

അച്ചൻ മേരിയുടെ നേരേ തിരിഞ്ഞ് ഹന്നാൻവെള്ളക്കുപ്പി അവളെ തളിക്കാനായി കുലുക്കിയപ്പോൾ അടപ്പു തുറന്നുപോയി. മേരിയുടെ നെഞ്ചത്ത് ഒന്നോ രണ്ടോ തുള്ളി വെള്ളമല്ല പകരം രണ്ടുതുടമാണ് വീണത് അച്ചന് അയ്യടാന്ന് ആയിപ്പോയെങ്കിലും മേരി കൊട്ടികൊട്ടി ചിരിക്കുന്ന കണ്ടപ്പം അച്ചനും ചിരിവന്നു. മേരി അച്ചന്റെ കൈ കടന്ന് പിടിച്ച് വെള്ളക്കുപ്പി പിന്നെയും നെഞ്ചത്തൊട്ട് ചെരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു

 

“ഒന്നു നന്നായിട്ട് ആശീർവദിക്കെന്നേ.”

 

“എന്നാൽ അങ്ങനെ തനേ” എന്നും പറഞ്ഞ് അച്ചൻ ആ കുപ്പി അവളുടെ തോളുകളിലും കഴുത്തിന്റെ വിടവിലും ഒക്കെ ഒഴിച്ചു. മേരി മൊത്തം കുളിച്ചു. നനഞ്ഞു. വെള്ളം ബ്ലൗസിനകത്തുകൂടി ഒഴുകി അടിവയറുവരെ എത്തി. കൊഴുത്തുരുണ്ട് മൂലകളും കറുത്ത മുലഞെട്ടുകളും തണുത്ത ജലസ്പർശനത്താൽ ഒരു വിറവലോടെ കുതിഞ്ഞുയർന്നു. അവൾ തലമുടി കെട്ടിയൊതുക്കാനായി കൈകൾ ഉയത്തിയപ്പോൾ നനഞ്ഞ ബ്ലൗസ് ആ തേൻകുടുക്കകളിൽ വലിഞ്ഞുരഞ്ഞു. ഹുക്കുകൾ ഏതുനിമിഷവും അടർന്നപോകുമെന്ന് അച്ചന്നു തോന്നി. സ്ത്രതീസൗന്ദര്യം പിഴിഞ്ഞുവാർത്ത ഈ കലാവിഗ്രഹം മുമ്പിൽനിന്ന് കുഴഞ്ഞാടിയാൽ ഏത് വിശ്വാമിതനാണ് അലിയാത്തത്. അച്ചന്റെ ശരീരം പിന്നെയും തിളച്ചു. മുഖം തുടുത്തു. അടിയിലേ പത്തി അമർത്തുവാൻ ഇത്തവണ അണ്ടർവെയറിന്റെ കരുത്തുള്ള ഇലാസ്റ്റിക്കില്ലായിരുന്നു. അച്ചന്റെ പുരുഷത്തം ഉയർന്നെഴുന്നേറ്റ് ജോഹക്കടിയിൽ കൂടാരമടിച്ചത് മേരി കണ്ടു. അവൾ മെല്ലെ അച്ചന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിനിന്ന് പാവാടയുടെ മുകളിൽകൂടി സ്വന്തം അരക്കട്ടിലും തുടകളിലും തടവിക്കൊണ്ട് ഒരു ചെറുശ്യoഗാരത്തോടെ പറഞ്ഞു.

 

“ഇതെന്നാ ജോസൂട്ടീ, പകുതിപണിയേ ആയുള്ളല്ലോ. താഴോട്ടിനിയും കിടക്കുന്നു ആശീർവദിക്കാൻ സ്ഥലം. ഇനിയൊണ്ടോ വിശുദ്ധജലം”

Thudarum

ഈ  kambi katha  എല്ലാവര്ക്കും  ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു  നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക