അമ്മയുടെ പരിചാരിക ഭാഗം – 6 (ammayude-paricharika-bhagam-6)

This story is part of the അമ്മയുടെ പരിചാരിക series

    പിന്നീട് എന്റെ യജ്ഞം മൂഴുവൻ ചേച്ചിയെ കണ്ടെത്തുക എന്നതു മാത്രമായിരുന്നു. കേട്ടറിഞ്ഞ വിവരങ്ങൾ വെച്ച് മാട്ടുഗയിലെ തമിൾ (മമ്മ്യൂണിറ്റി അരിച്ചു പെറൂക്കാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷെ ബോംബെയിലെ വിവരങ്ങൾ അറിയാത്തതിനാൽ ഒരു വഴിയും തുറന്നു കിട്ടിയില്ല. അതേ ബിൽഡിംങ്ങിൽ തന്നെ താമസിയ്ക്കുന്നവരെ മുഴുവൻ അറിയാത്തവരാണല്ലോ മുംബൈക്കാർ

    ഒരുമാസം കടന്നു പോയി, അമ്മയുമായുള്ള ബന്ധം തുടർന്നു. അപ്പോഴും ചേച്ചിയെന്ന മരീചിക ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ മുഴുവൻ, അങ്ങിനെയിരിയ്ക്കുമ്പോൾ ഈശ്വരൻ എന്റെ ആഗ്രഹം സഫലീകരിച്ചു. മാട്ടുംഗ പച്ചക്കറി മാർക്കറ്റിൽ ഒരു ദിവസം അതാ അവളെന്റെ കൺമൂന്നിൽ വന്നു പെടൂന്നു. കണ്ടിട്ട് കുറേ വർഷങ്ങളായെങ്കിലും സ്വന്തം ചോരയെ പെട്ടെൻ ിരിച്ചറിയാൻ ദൈവം പ്രത്യേക കഴിവാണല്ലോ മനുഷ്യൻ കൊടുത്തിരിയ്ക്കുന്നത്. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം ഇതികർത്തവ്യാമൂഢരായി നോക്കി നിന്നു പോയി. അത്ഭുതത്താൽ വിടർന്ന കണ്ണുകളിൽ കണ്ണീരിന്റെ നനവ്. പുറകിൽ വന്ന ടാക്സിക്കാരന്റെ നിർത്താതുള്ള ഹോണ്ടിയാണ് ഞങ്ങക്ക് സ്ഥലകാല ബോധമുണർത്തിയത്. ഞാനവളെ പിടിച്ച ഫുട്പാത്തിലേയ്ക്ക് നീക്കി നിർത്തി. സങ്കടം കൊണ്ട് വിങ്ങിപ്പെട്ടി അവളെന്റെ ചുമലിൽ തല ചായ്ച്ചു നിന്നു.
    ‘ബെഹൻ ചോര്. റോഡ് പെ റൊമാൻസ് കർത്താ ഹെ . സ്സാലാ…’ (റോഡിലാ അവന്റെ ശ്യംഗാരം), ടാക്സസിക്കാരൻ സർദാർജിയുടെ അസഭ്യവർഷം കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടിയുണർന്നു.

    ചേച്ചിയെന്നെ മറന്നില്ല അല്ലേ..?