അമ്മായി അച്ഛന്റെ സഹായം (ammayi achante sahayam )

This story is part of the അമ്മായി അച്ഛന്റെ സഹായം series

    എന്റെ പേര് ആലീസ്. ഞാനൊരു പാലാക്കാരിയാണ്. മീനച്ചിലാറിന്റെ തീരത്തുള്ള ഒരു റബ്ബർ തോട്ടത്തിന്റെ നടുവിലാണെന്റെ വീട്. അപ്പച്ചന്നും അമ്മയും ഞങ്ങൾ അഞ്ചു പെണ്മക്കളും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു സന്തുഷ്ട കുടുംബം. പാലായിലും ബാങ്കലൂരും പിന്നെ ചങ്ങനാശ്ശേരിയിലും ഒക്കെയായി എന്റെ പഠനം കഴിഞ്ഞു. ഇരുപത്തഞ്ചാമത്തെ വയസ്സിൽ എന്നെ കെട്ടിച്ചയച്ചു. കുട്ടനാട്ടിൽ കൈനകരി എന്ന സ്ഥലത്തേക്ക്. ഭർത്താവിനു ഗൾഫിൽ ജോലി, ഇരുപത്തെട്ടാമത്തെ വയസ്സിൽ ഒരു മോന്നുണ്ടായി. മോന്റെ പഠനം ഉദ്ദേശ്ശിച്ചും പിന്നെ അമ്മയിയമ്മയുടെ പോരിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാനുമെല്ലാമായി ആലപ്പുഴയിലേയ്ക്കു താമസ്സം മാറ്റി. സാമാന്യം നല്ല ഒരു വീട് എന്റെ അപ്പച്ചൻ എനിക്കായി വാങ്ങി തന്നു. അൽപം വലിയ വീടായിപ്പോയി. അതു തൂത്തു തുടച്ചിടാൻ തന്നെ നല്ലൊരു പണിയാണു. ഒരു വേലക്കാരിയുള്ളതാണെങ്കിൽ ഒരാഴ്ച വന്നാൽ പിന്നൊരാഴ്ച വരില്ല. അവിടെ തന്നെ ഒരു സ്കൂളിൽ ജോലിയും സമ്പാദിച്ചു. അതുകൊണ്ടു മറ്റു പലവിചാരങ്ങൾക്കൊന്നും സമയം കളയാനില്ല. ഇപ്പോൾ എനിക്കു വയസ്സു മുപ്പത്തിയാറ്. മോൻ മൂന്നാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്നു. ഇത്രയും ആമുഖമായി പറഞ്ഞതു എന്നെക്കുറിച്ചു ഒരു എകദേശ രൂപം കിട്ടാനാണ്. ഇനി എന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ഭൂമിശാസ്ത്രം പരഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഒരു പാലാക്കാരിയാണെന്നു നേരത്തേ പറഞ്ഞല്ലോ. സാമാന്യം ഫലപുഷ്ടിയുള്ള മണ്ണു തന്നെ. ഒരു പെണ്ണിനു വേണ്ടതെല്ലാം ആവശ്യത്തിനും അതിലധികവുമുണ്ട്. അവ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നതിനും അവർ ആസ്വദിക്കുന്നതു കണ്ടു മനസ്സാ സന്തോഷിക്കുന്നതിലും ഞാൻ എന്നും മുന്നിലായിരുന്നു എന്നു കൂടി പറഞ്ഞു കൊള്ളട്ടെ.

    കമ്പി മലയാളം ഡോട്ട് കോം ഇന്റെ ഒരു സ്ഥിരം വായനക്കാരിയാണു ഞാൻ. എന്തെങ്കിലും എഴുതി കോൺട്രിബ്യൂട് ചെയ്യണമെന്ന് ഒത്തിരി നാളായി കരുതുന്നു. എന്നാൽ മലയാളം സ്ക്രിപ്റ്റ് പിടിയിൽ ഒതുങ്ങാത്ത കാരണം ഇത്ര വൈകി. ഒരു തുടക്കക്കാരിയോടുള്ള കരുണ എന്നോടു കാട്ടണമെന്ന് അപേക്ഷ.

    എന്റെ ഓർമക്കുറിപ്പുകളാണു ഇവ. കുറെയൊക്കെ സത്യവും പിന്നെ കുറെ ഭാവനയും. ഒരു അടുക്കും ചിട്ടയുമില്ലാതെ എഴുതുകയാണു. എവിടെ തുടങ്ങണമെന്നു അറിയില്ല. പെട്ടെന്നു ഓർമ്മയിൽ വരുന്നഎഴുതട്ടെ. അച്ചായൻ (എന്റെ അമ്മായിയപ്പൻ) ഒരു എക്സ് സർവീസാണു. കൊമ്പൻ മീശയും ചുവന്ന കണ്ണുകളൂം മുഖത്തു കൂര ഭാവവും ഒക്കെയുള്ള ഒരു ടിപ്പിക്കൽ പട്ടാളക്കാരൻ. പക്ഷെ ആളു പഞ്ചപാവമാണെന്നു അടുത്തറിയാവുന്നവർക്കൊക്കെ അരിയാം. അമ്മ (അമ്മയിയമ്മ)യുടെ ചൊൽപിടിയിലാണ്. എന്റെ വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ മാത്രമാണു പുള്ളിയെ ഒന്നു ചിരിച്ചു കണ്ടിരിക്കുന്നത്. എന്നോടും മോനോടും വലിയ കാര്യവും സ്നേഹവും ഒക്കെയാണു. മാസത്തിൽ ഒരിക്കൽ കോട്ടാ വാങ്ങാനായി ആലപ്പുഴയിൽ വരും. അപ്പോൾ വീട്ടിൽ വന്നു ഒരു സ്മോളും അടിച്ച ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ച് ഒരു ഉറക്കവും പാസ്സാക്കിയിട്ടെ പുള്ളിക്കാരൻ പോകൂ. വരുമ്പോൾ എനിക്കും മോന്നും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വാങ്ങികൊണ്ടുവരികയും ചെയ്യും. അച്ചായനിഷ്ടപ്പെട്ട ബീഫ് ഫ്രൈ ഞാൻ റെഡിയാക്കിക്കൊടുക്കും.