കവിതയും അനിയനും

ഓട്ടോയ്ക്ക് പൈസ കൊടുത്തു ബാഗും തോളില്‍ കയറ്റിയപ്പോള്‍ കവിതയ്ക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഉത്സാഹമായിരുന്നു. മെഡിസിനു കിട്ടിയതിപ്പിന്നെ ഹോസ്റ്റലില്‍ ആയിരുന്നു. ഇടയ്യ്ക് വന്നു പോക്ക് വേണ്ടെന്നു വീട്ടില്‍ നിന്നും കര്ശുനമായ താകീതുണ്ടായിരുന്നു. ഇതിപോ അടുത്ത ബന്ധുവിന്റെ് കല്യാണം ആയതുകൊണ്ട് ഒരാഴ്ച ഒത്തു കിട്ടി. അവള്ക്കു  വീട് കഴിഞ്ഞേ ബാക്കിയുള്ളൂ. ഗേറ്റ് തുറന്നപ്പോള്‍ തന്നെ അവള്‍ അമ്മേ എന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചു.മോള്‍ എത്തിയോ? അമ്മ അടുക്കളയില്‍ നിന്ന് എത്തി നോക്കി. ബാഗ്‌ കൊറേ ഉണ്ടല്ലോ! അച്ഛന്‍ രാവിലെ പോയി. ആ.. കിട്ടുവിനെ വിളിക്കാം നിന്നെ സഹായിക്കാന്‍… കിട്ടൂ… അമ്മ നീട്ടി വിളിച്ചു.

ഉടനെ തന്നെ കിട്ടു ഓടി എത്തി എന്താ അമ്മേ?… ചേച്ചി… അവനു നല്ല സന്തോഷമായി! ഞാന്‍ അവനെ ഇറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു… അവള്‍ ഒന്ന് അത്ഭുതപെട്ടു അവന്‍ വളര്ന്നി രിക്കുന്നു. കഴിഞ്ഞ മൂന്നു വര്ഷം കൊണ്ട് വലിയ മാറ്റം! അവള്ക്കു  25 വയസ്സ്, അവനെക്കളും 5 വയസ്സിന്റെ വത്യാസം. കിട്ടുവിനെ പിരിഞ്ഞിരുന്ന ആദ്യ വര്ഷം വലിയ വിഷമമുള്ളതായിരുന്നു. പക്ഷെ വെകേഷന്‍ അവിടെ തന്നെയുള്ള ജോര്ജ്ി അങ്കിളിന്റെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നത് കൊണ്ട്. പതിയെ ആ വിഷമം മറന്നു.

‘ചേച്ചി’ അവന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ വിളിച്ചു. കവിതയുടെ മുഖം ഒന്ന് ചുവന്നു. തന്റെ അനിയന്‍ കുട്ടിയെ കേട്ടിപിടിച്ചത് കുറച്ചു കൂടിപ്പോയി. അവള്‍ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഓര്മടകളില്‍ നിന്നും തിരിച്ചുവന്നു… നിനക്ക് ഞാന്‍ ചിലതൊക്കെ സിറ്റിയില്‍ നിന്നും കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്. ബാ ബാഗെല്ലാം എടുക്കാം.

ഹം! അവന്‍ പറഞ്ഞു പക്ഷെ പാന്റ് അഡ്ജസ്റ്റു ചെയ്യാന്‍ അവന്‍ ഒന്ന് നിന്നു.