എന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മ ഭാഗം – 18

This story is part of the എന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മ series

    ഓമനപ്പുറങ്ങനേ ചൊമന്ന ബലൂൺ പോലെ വീർത്തു വരും. ഒന്നിനും പറ്റാതെ ആ പാവം സ്തീ മരിയ്ക്കാതെ മരിയ്ക്കും. ഹോ.. ചിന്തിയ്ക്കാൻ കൂടി വയ്യാത്ത ഒരു. ഒരു.. ഭീഭൽസഭീകര രംഗമായിരിക്കും അത്.”
    ‘ എന്റമ്മേ. അയ്യോ. അത്രേതം ഭയങ്കരാകുവോ…’ ‘ പിന്നില്ലേ. എനിയ്ക്കു പോലും അങ്ങനെ ഒരു രംഗം ഓർക്കാൻ വയ്യ. . അല്ല. ഇപ്പം എനിയ്ക്കു നിന്നേ പേടിയാകുന്നല്ലോടാ. എന്താടാ. നീ വല്ല നക്സ്സലൈറ്റിലും ചേർന്നോടാ. എങ്കിൽ . എന്നേ വെറുതേ വിടണേടാ. അല്ല. നീയെന്താ ഇന്നിങ്ങനെ .. ഒന്നിനൊന്നു ബന്ധമില്ലാത്ത സംശയങ്ങളു ചോദിയ്ക്കുന്നത്. അതോ ആ അയൽപക്കക്കാരി പെങ്കൊച്ചിന്റെ സാമാനത്തി. പൊടിയിട്ടു രസിക്കാനാണോടാ. ചെയ്യല്ലേ. മോനേ. ഈശ്വരൻ പോലും പൊറുക്കുകേല. തമാശയ്ക്കു  പോലും ചെയ്തതേക്കല്ലേ.”

    ” ഓ, ഞാൻ വെറുതേ പൊതുവിജ്ഞാനം ചോദിച്ചതല്ലേ.” ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും മനസ്സിൽ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ഭീതി മെല്ലെ ഉരുണ്ടു കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഞാനാ രംഗം ഒന്നു സങ്കല്പിച്ചു നോക്കി എന്റെ സിരകളിൽ കൂടി വിനുങ്ങലിപ്പിന്റെ ഒരു കുളിരു കോരി ഞങ്ങൾ പിന്നെ കുറച്ചു നേരം മിണ്ടാതിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണെനിയ്ക്കു വീടിനേപ്പറ്റി ഓർമ്മ വന്നത്. കലുങ്കിലേയ്ക്കു പുറപ്പെടുമ്പോൾ പാതിരാ കഴിണേന്ത വീട്ടിലേയ്ക്കുള്ളൂ എന്നു തീരുമാനമെടുത്തിരുന്നു. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ അതു മാറി. നേരം വല്ലാതെ ഇരുട്ടി. ഇപ്പോൾ ചേട്ടൻവരേ അത്താഴം കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും. ഏടത്തി എന്തെങ്കിലും സൂചിപ്പിച്ചുണ്ടെങ്കിൽ, എന്റെമേ, ഇന്നു എന്തെങ്കിലും സംഭവിയ്ക്കും. എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഒളിച്ചോടിയാൽ മതിയായിരുന്നു.

    ഞാൻ പോകുവാ. നേരമൊത്തിരി ഇരുട്ടി. ഗണേട്ടാ. എന്നെയൊന്നു മുറ്റത്താക്കിത്തരുവോ…?..” ‘ പേടിച്ചുതൂറി. പിന്നെന്തിനാ ഇത്രേതം നേരം ഇവിടെ കുത്തിയിരുന്നത്. നേരത്തേ പൊയ്ക്കുടാരുന്നോ. വാ..
    ശിഷ്യനായിപ്പോയില്ലേ.” വീട്ടിലേയ്ക്കു നടക്കുന്ന വഴി ഗണേശൻ പറഞ്ഞു. ‘ എട്ടാ. നീ ഒന്നു (ശ്രമിച്ചാ. ചെലപ്പം ഒരു വേക്കൻസി കിട്ടിയേക്കും.” ‘ എന്തോന്നു വേക്കൻസി…’ ‘ എട്ടാ. നിന്റെ ഏടത്തീടെ കൊത്രമേ നിന്റെ ചേട്ടൻ തിന്നത്തൊള്ളു. എനിയ്ക്കുതൊറപ്പാ. അപ്പം. മുൻവശം (ഫീയായി കെടക്കുവല്ലേ. ഒന്നു മുട്ടിയുരുമ്മി നോക്ക്. ഇപ്പഴാണെങ്കി പുതുമോടിക്ക് നടന്നേയ്ക്കും. പഴകിയാ. പിന്നെ പ്രശ്നങ്ങളാകും. വളയ്ക്കാൻ പാടാകും.” ‘ ഗണേട്ടനൊന്നു മിണ്ടാതെ നടന്നേ. തരാൻ കണ്ട ഒരുപദേശം. ഞാൻ അരിശപ്പെട്ടു. ‘ എനിമ്നന്താ.. കിട്ടിയാ നെക്കു തന്നെ സുഖിയ്ക്കാം.” വീടിനു മുമ്പിലെത്തിയപ്പോൾ ഗണേശൻ പറഞ്ഞു.