സംഗമം ഭാഗം – 4 (Kambi Katha Sangamam Bhagam - 4)

“വെയ്ക്കക്കെടാ പൊന്നു മോന്നെ.”

അവർ ദാഹാർത്തയായി കേണു. അവരുടെ ലോകത്ത് രണ്ടേ രണ്ട ജീവനുകൾ മാത്രം. പരിസരം മറന്ന് ഇണ ചേരുന്ന കാമജ്വരം പൂണ്ട രണ്ട ശരീരങ്ങൾ, അമ്മയും മകനും!!!. രവീന്ദ്രൻ അമ്മയുടെ മുകളിലേക്ക് കയറിയതും അവർ കാലുകൾ മുട്ടുമടക്കി പാദം കിടക്കയിലൂന്നി തുടകൾ വിരിച്ചു കൊടുത്തിട്ട് മകന്റെ കുണ്ണയെ തന്റെ ആരാമഗൃഹത്തിലേക്ക് കയറ്റി വിട്ടു. അവൻ പൂർണ്ണമായി അകത്ത് കടന്നതും രവീന്ദ്രൻ അമ്മയെ ഇറുകെപ്പുണർന്നുകൊണ്ട് അരക്കെട്ട് ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. അമ്മയുടെ ഇരുകക്ഷത്തു കൂടി കൈകൾകയറ്റി അവരുടെ മുലകളിൽ മുഖമുരച്ചുകൊണ്ട് അവൻ കയറുമ്പോൾ അവർ തലയിണയുടെ ഇരുവശങ്ങളിലും പിടിച്ച വലിച്ചു കൊണ്ട് അവരുടെ തലയിട്ടുരുട്ടാൻ തുടങ്ങി.

തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലഞെട്ടുകൾ ഇടയ്ക്ക് തിരുമ്മിതേയ്ക്കുകയും അത് പല്ലിൽ കോർത്ത് വലിച്ചും മകൻ അമ്മയ്ക്ക് രതിസുഖം പകർന്നു കൊടുക്കുന്ന കാഴ്ചച്ച് ഉഷ നിസ്സഹായായി നോക്കി നിന്നു. അവർ പിടിച്ചമർത്തിക്കൊണ്ട് അരക്കെട്ട് മുകളിലേക്ക് തള്ളിക്കൊടുത്ത് കൊണ്ടിരുന്നു. അത് അധിക സമയം നീണ്ടു നിന്നില്ല. തന്റെ മുകളിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് അവന്റെ അരക്കെട്ടിനാൽ ആഞ്ഞ് പ്രഹരിക്കുന്ന മകന്റെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് പറിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ അരക്കെട്ട് കിടക്കയിലേക്ക് വീണു വെട്ടി വിറച്ചു. രവീന്ദ്രൻ പകുതിവഴിക്ക് യാത്ര പൂർത്തിയാക്കിയത് മനസ്സിലായതും അവരുടെ ദേഹത്തമർന്ന് കിടന്നുകൊണ്ട് അവരുടെ മുലകൾ കുഴച്ച് ഞെവിടിക്കൊണ്ട ചുണ്ടുകൾ വലിച്ചു കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അൽപ്പ നേരത്തിന് ശേഷം താഴേക്കിറങ്ങി അവരുടെ പുറീൽ മുഖമുരച്ച നക്കിയെടുക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൻ അവരുടെ
കുതിത്തുളയിൽ വിരൽ കയറ്റിക്കറക്കാൻ തുടങ്ങി.

രതിമുർച്ചയുടെ ആലസ്യത്തിൽ നിന്ന് പെട്ടെന്ന് മുകൃയായ അവർ പൂർ ചപ്പുന്ന മകന്റെ തലമുടിയിൽ തഴുകി കൊടുത്തു. അവൻ പിന്നെയും മുകളിലേക്ക് കയറി അമ്മയെ ഉമ്മവെച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്റെ പൊന്നമ്മയുടെ എല്ലാ പരാതിയും ഇന്ന് ഞാൻ തീർത്ത് തരുന്നുണ്ട്.”

“പോടാ ഉഷയെയും രേവുന്നെയും കിട്ടാത്തപ്പോഴാണല്ലോ നീ അമ്മയെ തേടി വരുന്നത്.”

“ഇല്ലെടി പൊന്നെ എന്റെ മോൾ കഴിഞ്ഞിട്ടെ എനിക്ക് അവർ രണ്ടു പേരുമുള്ളൂ.”

“പിന്നെ നീ എന്നെ സുഖിപ്പിക്കാൻ പറയേണ്ട. ഉഷയില്ലെങ്കിൽ നി രേവതിയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് മാറില്ലല്ലോ!!.”

“അതിനവൾ എന്നെ വിടാറില്ല. രണ്ടെണ്ണം കഴിഞ്ഞാലും ഇവിടെ കിടന്നാൽ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞ അടുത്ത് പിടിച്ചു കിടത്തും. ഇപ്പോൾ
വല്ലാത്ത കൊതിയാണ് പെണ്ണിന്.”

“അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് അവളുടെ കല്ല്യാണം നടത്താൻ. ഇനി പറ്റിയ ബന്ധം കിട്ടാനും പ്രയാസമാണ്.”

“അതൊന്നും വേണ്ടമ്മെ അവളുടെ ദേഹത്ത് മറ്റാരെങ്കിലും തൊടുന്നത് എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല.”

“എടാ ഉഷ എന്തു വിചാരിക്കും? അവൾ നാളെ ഇതറിഞ്ഞാൽ എന്തു സംഭവിക്കുമെന്ന് നീ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ?”

“ഞാൻ അതൊന്നും ആലോചിക്കാറില്ല. എന്റെ ഇഷ്ടം അറിയാവുന്നത് അവൾക്കാണ്. അക്കാര്യത്തിൽ ഉഷ വളരെ മോശമാണ്.”തന്നെപറ്റിയുള്ള ഭർത്താവിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ ഉഷ പല്ലുകൾ കടിച്ചു പിടിച്ചു.

“പിന്നെ എന്തിനാടാ അവളെ കെട്ടിയത്?”

“അന്ന് ഞാൻ വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞതല്ലെ? ഒറ്റ മോളാണ് ഇട്ട് മുടാനുള്ള സ്വത്തുണ്ട് അത് മുഴുവൻ നമ്മുടെ കയ്യിൽ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞ് അമ്മയും അമ്മയുടെ ആൾക്കാരും ചേർന്ന് എന്നെ നിർബന്ധിച്ച ചെയ്യിച്ചതല്ലെ?”

“അതിന് ഇപ്പോൾ എന്താ പറ്റിയത്. അവളെ പോലെയൊരു പെണ്ണിനെക്കിട്ടാൻ ഭാഗ്യം ചെയ്യണം. ”

അത് കേട്ടപ്പോൾ ഉഷയ്ക്ക് അൽപ്പം മനസ്സ് തണുത്തു.

“മതി അമ്മ എന്റെ മൂഡ് കളയാതെ, എനിക്ക് പോയില്ല. ”

“അയ്യോ എന്റെ മോന്നെ അവനെ ഒന്ന് വായിലെടുക്കട്ടെ.”

അതോടെ രവീന്ദ്രൻ അമ്മയുടെ തലയ്ക്ക് ഇരുവശവുമായി കാലുകൾ കുത്തി അവരുടെ വായിലേക്ക് തളർന്ന് തുടങ്ങിയ തന്റെ ഒറ്റക്കണ്ണനെ വച്ചു കൊടുത്തു. അവർ അതിനെ വായിലാക്കി ഊമ്പി വലിച്ച നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് പൂർവ്വ സ്ഥിതിയിലെത്തിച്ചു. ലിംഗം ഉദ്ധരിച്ചതോടെ രവീന്ദ്രൻ കയ്യുകൊണ്ട് അത് പൊക്കിപിടിച്ചിട്ട് തൂങ്ങിയാടുന്ന മണിസഞ്ചി അമ്മയുടെ വായിലേക്ക് മുട്ടിച്ചു. അവർ വായിലാക്കി ചപ്പി വലിച്ചു. അവൻ അമ്മയുടെ മുഖത്തിരുന്നു കൊണ്ട് തുടകൾ വിടർത്തി തന്റെ മൂലാധാരം അവരുടെ വായിൽ മുട്ടിച്ചു. അവർ നാവനീട്ടി അവിടെയൊക്കെ നക്കിയെടുക്കുമ്പോൾ ഉഷ തന്റെ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു പോയി.

ഇവർക്കൊക്കെ അവിടെ നക്കാൻ എങ്ങനെ തോന്നുന്നുവെന്ന് അവൾക്ക് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും മനസ്സിലായില്ല. ശരിയാണ് ബാക്കിയെല്ലാം ചെയ്യാമെങ്കിൽ അതും ചെയ്യാം എന്ന് അവളൊന്ന് നിശ്വസിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും മകൻ അമ്മയുടെ കളിച്ചെപ്പിൽ തന്റെ മകുടി കടത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവരുടെ മാറിൽ തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന മുലകളിൽ ഞെവിടിക്കൊണ്ട് രവീന്ദ്രൻ തന്റെ കുഞ്ഞരവീന്ദ്രനെ അമ്മയുടെ രതിതടാകത്തിൽ മുക്കി കുളിപ്പിച്ചു. രണ്ട കാലുകളും മകന്റെ തുടകൾക്ക് മുകളിലിട്ട് പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവർ അരക്കെട്ട മുകളിലേക്ക് തള്ളിക്കൊടുത്തുകൊണ്ട് മകനെ കെട്ടിവരിഞ്ഞു. രതിസുഖത്തിന്റെ ശബ്ദവീചികൾ ആ മുറിയിൽ മുഴങ്ങി. രണ്ട് പേരും ഒരു മനസ്സും ഒരു ശരീരവുമെന്ന പോലെ ഇണ ചേർന്ന് രസ്സിച്ചു. രവീന്ദ്രൻ തന്റെ അരക്കെട്ടു അതിദ്രുതം ചലിപ്പിക്കുന്നതിനിടയിൽ ചോദിച്ചു.

“വരാറായി എന്റെ പൊന്നു മോന്നെ . വേഗം വേഗം അടിക്ക്.” അവർ ശ്വാസം മുട്ടുന്നത് പോലെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. കിടക്കയിൽ ഒരു പോലെ പുളഞ്ഞ് കുത്തുന്ന ശരീരങ്ങൾ പരസ്പരം സുഖം പകരാൻ മത്സരിച്ചുകൊണ്ട് അവർ കിടക്കുന്ന കട്ടിലിനെ കുലുക്കി മരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അമ്മയുടെ മുതുകിൽ മുറുകാൻ തുടങ്ങിയത്തോടെ രവീന്ദ്രന്റെ അരക്കെട്ടു ജെല്ലിക്കെട്ട് കാളയെ പോലെ കുതിക്കാൻ തുടങ്ങി

അആഹഹ… അമ്മയുടെ വായിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ചാടിയ ശബ്ദം അവൻ തന്റെ ചുണ്ടകൾ കൊണ്ട് തടഞ്ഞ് താൻ രൂപം കൊണ്ട
ഗർഭപാത്രത്തിലേക്ക് ബീജം ചീറ്റിച്ചു. രതിയുടെ താഴ്വരയിൽ അവർ ആലസ്യത്തിലേക്ക് വഴുതിവീഴുമ്പോൾ മരവിച്ചു മനസ്സുമായി ഉഷയുടെ മനസ്സ് ഭർത്താവിനോടുള്ള പ്രതികാരജ്വാലയാൽ ഉരുകിത്തിളച്ചു. പക്ഷെ അയാളോട് താൻ എങ്ങനെ പ്രതികാരം ചെയ്യും? അവൾക്ക് അതിന് ഉത്തരം കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല. നീറുന്ന മനസ്സുമായി നിദ്രാവിഹീനയായി യാമങ്ങൾ കഴിച്ചു കൂട്ടിയ അവൾ അരുണന്റെ രശ്മികൾ ഭൂമിയെ പുണരാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും ഒരു ദൃഢ നിശ്ചയത്തിലെത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“എന്താ ഒരു ചൂട്? ഇങ്ങനെ പോയാൽ കിണറിലെ വെള്ളവും ഉടനെ വറ്റും,” അപ്പുമാഷ് ആരോടെന്നില്ലതെ പറഞ്ഞു.

ഉമ്മറപടിക്കൽ ആട്ടോ വന്നു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതു പോലെ കല്ല്യാണിയമ്മയ്ക്ക് ഒരു തോന്നൽ. ഇങ്ങളൊന്നു നോക്കിക്കേന്നു. ആരോ വന്നിരിക്കുണ്. അടുക്കളയിൽ ഉച്ച ഭക്ഷണമൊരുക്കുന്നതിന്റെ തിരക്കിലാണ് അപ്പുമാഷ്. അനക്ക് തോന്നിതായിരിക്കും.

“അല്ലാന്നു ഞാൻ കേട്ടിരിക്കുണു്. എൻറീശ്വാരാ കുട്ട്യോളായിരിക്കും.”

അത് കേട്ടപ്പോൾ അപ്പുമാഷിന്റെ ഹൃദയമൊന്നു തുടിച്ചു. ഏയ് അവരു പോയിട്ട അധിക ദിവസമായിട്ടില്ലല്ലോ. ആരായിരിക്കും? എന്തായാലും പോയി നോക്കുക തന്നെ, അപ്പു മാഷ് ആത്മഗതം ചെയ്തു കൊണ്ട് ഉമ്മറ വാതിൽ തുറന്നു.

മുത്തശ്ശാ .. ..രണ്ട് വ്യത്യസ്ത സ്വരങ്ങൾ കണ്ഠളങ്ങളിൽ വന്നലച്ചു. അപ്പുമാഷിന് വിശ്വസിക്കാനെ കഴിഞ്ഞില്ല!!. രണ്ടാഴ്ച മുമ്പ് പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയവർ അതാ തൊട്ടമുന്നിൽ. ഓടിയെത്തി കയ്യിൽ തൂങ്ങിയ പേരക്കുട്ടികളെ മാറോടണച്ച പുൽകാൻ ആ മനസ്സൊന്നു തുടിച്ചു. എങ്കിലും ആട്ടോയ്ക്ക് പൈസ കൊടുത്ത് തിരിയുന്ന ഉഷയെക്കണ്ടപ്പോൾ തീയിൽ തൊട്ടത് പോലെ അപ്പുമാഷ് അവരുടെ നേരെ
നീട്ടിയ കൈകൾ പിൻവലിച്ചു.

മകളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള മടങ്ങി വരവ് കണ്ട ആ പിത്യഹ്യദയം വല്ലാതൊന്നു പകച്ചു. അത് വാക്കുകളിലൂടെ പുറത്തെത്തി.

“എന്താ കുട്ടി പെട്ടെന്ന്? വിശേഷിച്ചെന്തെങ്കിലും?”

ആ വാക്കുകളിൽ കനലിച്ച ഉദ്ദേഗം മനസ്സിലാക്കിയ ഉഷ പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു.

“എന്താ അച്ഛാ ഞങ്ങൾക്ക് ഇങ്ങോട്ട് വന്നു്ടെ?”

“അയ്യോ അതല്ല മോളെ, പോയിട്ട് രണ്ടാഴച്ച കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ, അതോണ്ട് ചോദിച്ചതാ.”

മുത്തശ്ശിയെന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ടു കുട്ടികൾ അകത്തേക്കോടിയതും ഉഷ അച്ഛനരികിലെത്തി. മുട്ടിയുരുമ്മി നിന്നുകൊണ്ട് അമ്മയെവിടെ യെന്ന് ചോദ്യത്തിന്, അകത്തുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മാഷ് മകൾക്കായി വഴിയൊഴിഞ്ഞു. അച്ഛനെക്കടന്ന് അകത്തേക്ക് കയറുന്നതിനിടയിൽ അവളൊരു പരിഭവം പറയാൻ മറന്നില്ല. അച്ഛനിപ്പോൾ എന്നോട് പഴയതു പോലുള്ള സ്നേഹമൊന്നുമില്ല!!!

“എന്താ മോളെ അങ്ങിനെ തോന്നാൻ?.” നടന്ന് മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയ അവളൊന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞ് നിന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

“പണ്ടൊക്കെ ഞാൻ വരുമ്പോൾ ഇതുപോലെ ഉമ്മറപ്പെടിയിൽ നിൽക്കുന്ന അപ്പുമാഷ ഒരുമ്മ തന്നാണ് അകത്തേക്ക് കയറ്റാറുള്ളത്. ഇപ്പോൾ അത് എന്റെ കുട്ട്യോൾക്ക് മാത്രമായി.”

മോളെ. ഗദഗദകണ്ഠനായി മാഷ് വിളിച്ചു പോയി.

“ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ ട്ടോ.. എന്റെ അച്ഛന്നെ എനിക്കറിയില്ലെ..” പറയുന്നതിനിടയിൽ അപ്പുമാഷിന്റെ താടിയിൽ പിടിച്ചവളൊന്ന് കൊഞ്ചിയിട്ട് നടന്നപോയി.

താൻ പേടിച്ചത് പോലെ ഒന്നുമില്ലെന്ന് അപ്പുമാഷിന് തോന്നി. ആ ദിവസത്തെ സംഭവം അവൾ കണ്ടിരിക്കാൻ വഴിയില്ല. ഇടനാഴി കടന്ന് അകത്തേക്ക് പോകുന്ന മകളെത്തന്നെ ഒരു നിമിഷം മാഷ് നോക്കി നിന്നു പോയി. എന്താ ഈ കുട്ടിക്ക് പറ്റീത്? മാഷ് സ്വയം ചോദിച്ചു.
രാത്രി ഉഷ അടുക്കളെ ജോലി തീർത്ത് അച്ഛനരി കിലെത്തുന്നത്. മുനിഞ്ഞ് കത്തുന്ന മുട്ടബൾബിന്റെ (പഴയ ബൾബ്) മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തിൽ അപ്പുമാഷ മകളെയൊന്ന് നോക്കി. ആ മനസ്സിൽ എന്തോ പുകയുന്നുണ്ടെന്ന് മാഷിന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു.

ഉഷ അച്ഛനിരിക്കുന്ന കസേരയുടെ ചുവട്ടിൽ ഇടതുവശത്തായി തറയിലിരുന്നിട്ട് അച്ഛന്റെ ഇടതുകാൽത്തുടയിലേക്ക് തന്റെ കയ്യുകൾ പിണച്ച വച്ച് അതിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തിയിരുന്നു. മകളുടെ മനോവ്യാപരങ്ങളുടെ കാരണമറിയാൻ മാഷിന്റെ ഉള്ളം തുടിച്ചു. ഒരു തുടക്കത്തിനെന്ന രീതിയിൽ അപ്പു മാഷ് പറഞ്ഞു. നല്ല തണുത്ത കാറ്റ് വീശുന്നുണ്ട്. വടക്കെവിടെയോ മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടാവും.

“വേല തുടങ്ങാറായല്ലോ. എന്നാണാവോ കണക്കർ കാവിലെ വേല?”

“ശരിയാണെന്ന് ഉഷയ്ക്കും തോന്നി. “പതുക്കെ കടന്നു വരുന്ന മന്ദമാരുതന് തണുപ്പിന്റെ നേരിയ സ്പർശം. പക്ഷെ അതു തന്റെ വെന്തുരുകുന്ന മനസ്സിനെ തണുപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവില്ലെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി

“എന്താ മോളെ രവീന്ദ്രനുമായിട്ട് എന്തെങ്കിലും തിരക്കിട്ടോ?? “മാഷ് പതുക്കെ തുടക്കമിട്ടു.

“ഇല്ലച്ഛാ. . . .”

“അല്ല മോൾ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു വന്നതു കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ. മോള് തന്നെയല്ലെ പറഞ്ഞത് നീ അവിടെ ഇല്ലെങ്കിൽ അവൻറ
കാര്യമൊക്കെ കുഴയുമെന്ന്.”

“അതിനവിടെ ഏട്ടന്റെ അനിയത്തിയും അമ്മയുമൊക്കെ ഉണ്ടല്ലൊ. ഇപ്പോൾ ഏട്ടന് അവര് മതിയച്ഛാ. “അത് പറയുമ്പോൾ ഉഷയുടെ സ്വരം ഇടറുന്നത് പോലെ തോന്നി. അതോടൊപ്പം തന്റെ മുട്ടിനു മുകളിലായി ചെറുചൂടുള്ള നനവും കൂടിയായതോടെ അപ്പുമാഷിന്
മനസ്സിലായി മകൾ കരയുകയാണെന്ന്.

അപ്പുമാഷിന്റെ പിത്യഹൃദയത്തിന് അത് താങ്ങാനുള്ള കരുത്തില്ലായിരുന്നു. മുതിർന്നതിന് ശേഷം ഉഷ കരയുന്നത് വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് യാത്ര ചോദിക്കുമ്പോൾ മാത്രമായിരുന്നു. പിന്നീടൊരിക്കലും മകളുടെ കണ്ണുകളിൽ നനവ് പടരുന്നത് ആ പിതാവ് കണ്ടിട്ടില്ല. അപ്പു മാഷ മകളുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തുമ്പോൾ വിങ്ങിപ്പൊട്ടുകയായിരുന്ന തന്റെ മുഖം അച്ഛൻ കാണാതിരിക്കാൻ അവളൊരു വിഫലശ്രമം ശ്രമം നടത്തി

“മോളെ എന്തായിത്? എന്തിനാ എന്റെ കുട്ടി കരയണെ?..”

“ഇല്ലച്ഛാ ഒന്നുല്ല്യാ… .”

“ഇല്ല നീയ് , അച്ഛനോട് നുണ പറയേണ്ട. അച്ഛനോട് പറയാൻ പറ്റുന്നതാണെങ്കിൽ എന്റെ കുട്ടി പറയു . “മകളോട് എങ്ങനെ ചോദിച്ച്
മനസ്സിലാക്കണം എന്നറിയാതെ അപ്പുമാഷ് കുഴഞ്ഞു.

അപ്പോഴാണ് മഴയുടെ കുഞ്ഞുതുള്ളികൾ വീഴാൻ തുടങ്ങിയത്. കോലായിലേക്ക് ഈറൻ അടിച്ചുകയറ്റിയ കാറ്റിനും ഉഷയുടെ കണ്ണുനീർത്തുള്ളികളുടെ ചൂട്. ഉഷയുടെ ദു:ഖം ഏറ്റെടുത്ത് പ്രകൃതി പോലും കരയാൻ തുടങ്ങിയോ?

തുടരും. . .

ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക.