ഫിസിക്സ് ടീച്ചർ ഭാഗം – 5 (physics teacher bhagam - 5)

This story is part of the ഫിസിക്സ് ടീച്ചർ series

    വിരലോടിച്ചു. അപ്പോൾ ലീന മാഡം ഒന്നു പുളകം കൊണ്ടു. ഒന്നു ഞരങ്ങി. വീണ്ടും ഞാൻ പുടയകത്തി. തോട്ടുവക്കത്തു നിന്നും തോട്ടിലേയ്ക്കു ചാഞ്ഞു കിടക്കുന്ന വള്ളികൾ പോലെ നീണ്ട രോമങ്ങൾ ചുരുണ്ട് ആ പൂർച്ചാലിലേയ്ക്കു ഇറങ്ങി കിടക്കുന്നു. ഞാൻ പതുക്കെ ആ മദനപൊയ്കയുടെ അരികുകൾ അല്പം വിടർത്തി. രോമങ്ങൾ അതിനകത്തു നനഞ്ഞൊട്ടിക്കിടക്കുന്നു.

    അവിടെ യോനിത്തേനിന്റെ കുത്തൊഴുക്കു നേരത്തേ തുടങ്ങിയ പോലെ, പുറംചുണ്ടുകളും അകച്ചുണ്ടുകളുടെ അററവും എല്ലാം കൂടി ആ മദനപൊയ്കയുടെ മുകളിൽ വിടർന്നു നിൽക്കുന്നു. ഒരു കയ്ക്കൊണ്ട് പൂറു ഞാൻ അകത്തി പിടിച്ചു. എന്നിട്ടു അകത്തേയ്ക്കു വീണു കിടന്ന മുടിച്ചുരുളുകൾ വിരലുകൾ കൊണ്ട് വടിച്ചു പുറത്തേണ്ണെടുത്തു. അല്പം പിളർന്നപ്പോൾ കെട്ടിനിന്ന മദജലം പുറത്തേയ്ക്കു കുത്തിയൊഴുകാൻ തുടങ്ങി. എന്തൊരു വഴുവഴുപ്പ, ഒരിടത്തും കാലുറക്കത്തില്ല. കീറലിന്റെ താഴത്തെ അറ്റത്തേയ്ക്ക നീരൊഴുകി കൂതിക്കു മേലുള്ള ഇടത്താവളത്തിൽക്കൂടി താഴെയ്ക്ക് അതൊഴുകുന്നു. വർഷങ്ങളായി സൂര്യപ്രകാശം കിട്ടാത്തതു കൊണ്ടു മൈതാനത്തിനു വെളുപ്പാണു. പക്ഷെ കാട്ടു പൊയ്കയുടെ അരികുകൾക്ക് നീലിമയും ചുണ്ടുകൾക്കു കറുപ്പുമായിരുന്നു. തടിച്ച കുണ്ടി ഞാൻ അകത്തി നോക്കി. കറുത്ത കൂതിക്കു ചുററും രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.

    ഒരു ക്ഷരകനു ഒരു ദിവസത്തേ പണിയുണ്ട്. ഈശ്വരാ, ഈ പൂറു ചെരക്കാൻ എനിക്കു പറ്റുമോ. വിരലുകൾ കൊണ്ട് ഞാൻ ആ ഇതളുകളിൽ പിടിച്ചു പുറത്തേയ്ക്കു വലിച്ചു. കടവാവലിന്റെ ചിറകുകൾ പോലെ അതു പുറത്തേയ്ക്കു നീണ്ടു വന്നപ്പോൾ അവർ വിറച്ചു കൊണ്ടു ദീർഘമായി ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു. രണ്ടു ചൂണ്ടുകൾ ഞാൻ രണ്ടരികിലേയ്ക്കും വിടർത്തി. എന്തൊരു ചുവപ്പു നിറം ചോര തൊട്ടെടുക്കാം. പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ അതിനകത്തേ നനവ്  തിളങ്ങി.