കുടുംബത്തെ രക്ഷിക്കാൻ ഭാഗം – 5 (kudumbathe rakshikkan bhagam - 5)

This story is part of the കുടുംബത്തെ രക്ഷിക്കാൻ series

    ‘കൊച്ചുപെണ്ണൊ? 18 കഴിഞ്ഞു വൾ്ചികത്തിൽ, ശശി പിടിച്ചിരിയ്ക്കണു പെണ്ണിന്നു. രാത്രീലുക്കുടി വിളിച്ചാലു കേറിവരും. പിന്നെ നീയിത്തൊന്നും കൊളപ്പെരേലും അവിടീം ഇവിടീം നിന്നു എഴുന്നള്ളിക്കണ്ടാ, മനസ്സിലായൊ?

    ‘സുമംഗലയെ അങ്ങ് ശരിക്കു ബോധിച്ചിരിക്കണു. ഛീ, പല്ലുകൊള്ളാണെ, മൂഡേവീ, കഴുതക്കുണ്ടോ കാമശാസ്ത്രം. ഹായ് അങ്ങനന്നെ, അതേയ്, ഉണ്ണി അത്താഴപ്പൂജയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോ മണി പതിനൊന്നൊക്കെ കഴിയും. അതിനും വേണ്ടേ ശ്ശി നേരമ്പോക്കൊക്കെ? ഞാൻ വിളിച്ചങ്ങട് മോളിലേക്ക് കൊണ്ടോവും. ഒരലോഹോല്യ. ആദ്യം കുറച്ചങ്ങ് പേടിപ്പിക്കണ്ടി വന്നു. ഇപ്പൊ മുണ്ടഴികൃാന്നു പറേം മുൻപേ തറ്റും കൂടി അഴീകൃായി. ഹ ഹ ഹ. കൊച്ചു പെണ്ണല്യേ, നീയും രസികത്തന്ന്യെ. ഇനി കേറി ഇരുന്നങ്ങട തൊടങ്ങാ നിന്റെ അരിയാട്ട്, കുഴവി അങ്ങ് കുഴീലോട്ടെറക്കി അരിയാട്ടോ അരയാട്ടോ എന്താന്ന് വച്ചാലങ്ങട് . ഹായ്. ഹായ്. ശരിക്കിങ്ങ് പൊങ്ങിതാഴേട്യെന്റെ ലക്ഷ്മ്യേ, നെന്റെ മൊലകിടന്നങ്ങനെ തുള്ളട്ടെ. തിത്തിതാര തെയ്ക്ക് തെയ്ക്ക്…?

    പിന്നെ കുറേ നേരത്തേക്കു ശബ്ദമൊന്നും കേട്ടില്ല.  നിശബ്ദനായതാണോ അവൾ ഉറങ്ങിപ്പോയതാണോ? ഏതായാലും അവളങ്ങ് ഉറങ്ങിപ്പോയി.

    ചിലരൊക്കെ ഇതറിയുന്നവരുണ്ടായിരുന്നു. അമ്പലത്തിൽ അവളുടെ അമ്മയെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കാറുള്ള കഴകക്കാരൻ വാര്യരു പലപ്പോഴും മൂനവച്ചു ആഭാസമായി സംസാരിച്ചു.