ഹൈമയെ ഏറെക്കുറെ ഇപ്പോൾ അയാൾ മനസ്സ് കൊണ്ടു പൂർണ്ണമായും വെറുത്തു കഴിഞ്ഞിറുന്നു. “വൃത്തികെട്ടവൾ….കണ്ടവന്മാരെ വിചാരിച്ചു രതിമൂർച്ഛ വരുത്തുന്നവൾ …എന്നിട്ട് താൻ എത് അറിഞ്ഞിരുന്നു കൊണ്ട് അവൾക്കു പണ്ണിക്കൊടുക്കണം പോലും…കൂത്തിച്ചി… അറുവാണിച്ചി..”അയാൾ മനസ്സിൽ തോന്നിയ തെറികളൊക്കെ ഹൈമയെ വിളിച്ചു.(നേരിട്ടല്ല…മനസ്സിൽ). “എന്തായാലും ഇതു പോലെ മനസ്സിൽ ഒന്നു വിചാരിച്ചിട്ട് വേറൊന്നു പ്രവർത്തിക്കുന്ന വ്യക്തി അല്ല ശ്രീദേവി…അത്ര മാത്രം സാഹചര്യങ്ങളുടെ സമ്മർദ്ദം കൊണ്ടാണ് അവർക്ക് പുറത്തു കൊടുക്കേണ്ടി വന്നത്…” ഇങ്ങനെ പോയി അയാളുടെ ചിന്താഗതികൾ.. എന്നാൽ ആ കണക്കു കൂട്ടലുകൾ പൂർണമായും തെറ്റാണെന്നു തെളിയിക്കുന്നതായിരുന്നു തുടർന്ന് വന്ന ദിവസങ്ങളിലെ സംഭവങ്ങൾ…
ഒരു ഇടദിവസം…ജയ്ശങ്കറിന്‌ ശ്രീദേവിയെക്കാണാഞ്ഞിട്ട് ഇരിക്കപ്പൊറുതിയില്ല. അയാൾ ഹാഫ് ഡേ ലീവും എടുത്തു തന്റെ നീല പ്രീമിയർ പദ്മിനിയിൽ ശ്രീദേവിയുടെ ക്ലിനിക്കിലേക്കു തിരിച്ചു. അയാൾ നടന്നു ചെന്ന് കാറിലേക്ക് കയറുന്നതു കോളേജിലെ കുമാരിമാരും കുമാരന്മാരും ആരാധനയോടെ നോക്കി നിന്നു. എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും? കാരണം ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്തു ചൊക ചോക എന്നിരിക്കുന്ന അയാളെക്കണ്ടാൽ ഒരു ഹിന്ദി സിനിമ നടന്റെ പോലിരിക്കും. കണ്ണിൽ റേ ബാൻ ഗ്ലാസ്. ഇൻസെർട്ട് ചെയ്ത ഷർട്ടും പാന്റും. സ്റ്റൈലിന് യാതൊരു കുറവും ഇല്ല. അധ്യാപകർക്കും വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും അയാളൊരു ഗ്ലാമർ താരമാണ്. പക്ഷെ ആ ബഹുമാനവും സ്നേഹവും എല്ലാം അയാൾ ശ്രീദേവിക്ക്‌ വേണ്ടി വലിച്ചെറിയാൻ തയ്യാറായിരുന്നു.
അയാൾ ശ്രീദേവിയുടെ ക്ലിനിക്കിന് മുന്നിലെത്തി. ശ്രീദേവിയുടെ ക്ലിനിക് എന്ന് പറയുന്നത് സത്യത്തിൽ ഒരു വീടാണ്. നല്ല ഉയരം ഉള്ള മതിലും ഗേറ്ററും ഒക്കെ ഉള്ള വലിയൊരു കോംപൗണ്ടിന്റെ മധ്യത്തിലുള്ള ഒരു പഴയ മോഡൽ വീട്. അറുപതുകളിലോ എഴുപതുകളിലോ പണിയിച്ചതാകണം. ഗേറ്ററിനു മുൻപിൽ അയാൾ എത്തുമ്പോൾ പതിവിനു വിപരീതമായി ഗേറ്റ് അടച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു. കൂടാതെ ഗേറ്ററിൽ ‘ഇന്ന് അവധി’ എന്നൊരു ബോർഡും… സാധാരണ സാഹചര്യയത്തിൽ അയാൾ അവിടെ ഇറങ്ങാതെ തിരിച്ചു പോവേണ്ടതാണ്. പക്ഷെ ഇതിപ്പോൾ ശ്രീദേവിയോടുള്ള അഭിനിവേശം അയാളെ ഒന്ന് ഉറങ്ങി നോക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു.
അയാൾ ഗെയിറ്റുകൾക്കിടയിൽക്കൂടി കോംബൗണ്ടിനു അകത്തേക്ക് നോക്കി. അപ്പുറത്തേക്ക് കാണാൻ കാശിയാത്ത തരം ഗേറ്റ് ആണ്.)”എന്താണാവോ ഇന്ന് ക്ലിനിക് അടച്ചിടാൻ കാരണം? എന്തെങ്കിലും അസുഖവൊ മറ്റോ ആണോ..? സാധാരണ ഡോക്ടർ ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ സ്റ്റാഫുകളും മറ്റും ഉണ്ടാകാറുള്ളതാണെല്ലോ? ഇതിപ്പോൾ എന്താണാവോ കാര്യം…? അങ്ങനെ വിവിധ ചിന്തകളാൽ കാട് കയറിയ മനസ്സുമായ് നോക്കുമ്പോഴാണ് ചെടികൾ കാറ്റത്തിളകിയപ്പോൾ അതിനിടയിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ അയാൾ കണ്ടത്. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ അതേതോ ടൂ വീലർ ആണെന്ന് അയാൾക്ക് മനസ്സിലായി. കൊല്ലം 1981 ആണേ…അക്കാലത്തു ടൂ വീലർ ഉപയോഗിക്കുന്നത് പുരുഷന്മാർ മാത്രമാണ്. അത് കൊണ്ടാണ് അവിടെ അങ്ങനെ ഒരു ടൂ വീലർ കണ്ടപ്പോൾ അയാളുടെ മനസിൽ സംശയത്തിന്റെ കരിനിഴൽ വീണത്.
അയാൾ അകത്തു ചെന്ന് നോക്കാൻ തന്നെ വിചാരിച്ചു. ഗേറ്റ് തുറക്കാൻ വേണ്ടി തള്ളിയപ്പോഴാണ് അയാൾ അത് ഉള്ളില നിന്നും തണ്ടിട്ടിരിക്കുകയാണെന്നു മനസ്സിലാക്കിയത്. അയാൾ മതില് ചാടാൻ തീരുമാനിച്ചു..പക്ഷെ ഇവിടെ നിന്നും വേണ്ട…കുറച്ചങ്ങോട്ടു നീങ്ങി ഒതുക്കത്തിൽ മതി…കാരണം ഒന്നാമത് മതിലിനും ഗേറ്റിനും ഉയരം കൂടുതൽ ആണ്. ഇനി താൻ ആക്ടായിരിക്കുന്ന സമയത്ത് ഇവിടെ വരുന്ന…അഥവാ വരികയാണെങ്കിൽ ശ്രീദേവിയെ ഭർത്താവോ മറ്റോ കാറ് കണ്ടു സംശയം തോന്നിയാലോ…?
അയാൾ കരുമെടുത്തു കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ടു പോയി. അപ്പോഴാണയാൾ അത് കണ്ടത്. ആ മതിലിന്നരികിലൂടെ ഒരു വെട്ടുവഴി (മണ്ണ് റോഡ്) പോകുന്നുന്നുണ്ട്. വെട്ടു വഴിയും കടന്നു അഞ്ചാറു വര പോയതിനു ശേഷം അയാൾ കാർ നിർത്തി. വണ്ടി ലോക്ക് ചെയ്തു അയാൾ വെട്ടുവാഴോയിലേക്കു പ്രവേശിച്ചു. ആ വഴി ആൾസഞ്ചാരം കുറവായിരുന്ന പോലെ കാട് പിടിച്ചു കിടന്നിരുന്നു. എന്തായാലും എ വഴിയിൽ മതിലിനു ഉയരം കുറവായിരുന്നു.അത് കൊണ്ട് അയാൾക്ക് സുഗമമായി ചാടിക്കടക്കാൻ പറ്റി. മാർജാര പാതങ്ങളോടെ അയാൾ ആ വീടിനെ സമീപിച്ചു. അയാൾ ബൈക്ക് കണ്ടു. യെസ്ഡി 250 ക്ലാസിക്. അന്നത്തെക്കാലത്തെ യുവാക്കൾക്കിടയിലെ ഹരം….അതിന്റെ ഹാന്റിൽബർ മാറ്റി ആകാശത്തേക്കുയർന്നു വളച്ചു വച്ച തരം ആക്കി മാറ്റിയിരിക്കുന്നു.(ഹൈ റൈസ് ചോപ്പർ ഹാൻഡിൽ ബാർ).അന്നത്തെക്കാലത്തൊക്കെ അത് കേരളത്തിൽ അപൂർവങ്ങളിൽ അപൂർവമാണ്. എന്തായാലും അകത്തുള്ളവൻ ഒരു ഫ്രീക്കൻ തന്നെ ആയിരിക്കണം…അയാൾ കരുതി.
വീടിനോടടുക്കുംതോറും അവിടെ നിന്നും ഉയരുന്ന പാശ്ചാത്യ സംഗീതത്തിന്റെ വീചികൾ അയാളുടെ കാതുകളിൽ വന്നലച്ചു. അകത്തേക്ക് കാണാനാണ് വല്ല തുറന്ന ജനാലയോ വെന്റിലേറ്ററോ മറ്റോ ഉണ്ടോ എന്ന് പരതി നടന്ന അയാള് വീടിന്റെ മറുവശത്തെത്തിയപ്പോൾ സ്തംഭിച്ചു പോയി.നേരത്തെ കണ്ട ബൈക്കിനോടൊപ്പം അവിടെ വേറെ അഞ്ച് ബൈക്കുകൾ ഓടി ഇരിക്കുന്നു..! മൊത്തം ആറെണ്ണം! അതിൽ യെസ്ഡിയും രാജ്‌ദൂതും ബുള്ളറ്റും ആർ ഡി 350ഉം ഒക്കെ ഉണ്ട്.
അപ്പോഴാണ് അയാൾ അത് കണ്ടത്. അയാൾ പാട്ടു വരുന്ന മുറിക്കു പുറത്തെത്തി. അത് ശ്രീദേവിയുടെ കൺസൾട്ടിങ് റൂം ആയിരുന്നില്ല. എന്തായാലും ആ വീടിന്റെ എല്ലാ ജനാലക്കും മുകളിൽ ജനൽ പോലെ തുറക്കാൻ പറ്റുന്ന വെന്റിലേറ്റർ ഉണ്ടായിരുന്നു.(പണ്ടത്തെ ഫാഷൻ ആണ്..ജനാലയോടനുബന്ധിച്ചു അതിനെ മുകളിൽ ജനാല പോലെ തുറക്കാൻ പറ്റുന്ന പാളികളുള്ള വലിയ വെന്റിലേറ്റർ. അത് സാധാരണ ഗ്ലാസ് ഇട്ടതായിരിക്കും.ഇട നാല പലക അടിച്ചതും.)അവിടേക്കു അയാൾക്ക് എത്തുമായിരുന്നില്ല. അയാൾ അവിടെയെല്ലാം ഒന്ന് പരാതി. വീട്ടിനു പുറകു വശത്തെ ഉപയോഗിക്കാതെ കിടക്കുന്ന തൊഴുത്തിൽ നിന്നും അയാൾക്ക് ഒരു ഏണി കിട്ടി. അത് ചുമരിൽ ചാരി വെച്ച് അയാൾ പതിയെപ്പതിയെ മുകളിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങി.
അയാൾ അകത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടതെന്താ..? ഒക്കെയും നീഗ്രോകൾ… പട്ടണത്തിൽ നിന്നും മാറി അയൽജില്ലയിൽ ഉള്ള ഒരു വിമാന പൈലറ്റ് പരിശീലന സ്ഥാപനത്തിലെ വിദ്യാർഥികൾ ആയിരുന്നു അവർ…ആഫ്രിക്കക്കാർ…അവരെ ചിലപ്പോഴൊക്കെ ജയശങ്കർ തിരുവനതപുരം സിറ്റിയിൽ വെച്ചു ജയശങ്കർ നേരത്തെ കണ്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു…ഇപ്പോൾ ആർക്കും തുണിയില്ല. അതിൽ ഒരുത്തൻ സോഫയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. കുനിഞ്ഞു നിന്ന് അവന്റെ പറി ഊമ്പിക്കൊടുക്കുകയായിരുന്നു ശ്രീദേവി…വേറൊരുത്തൻ അവളുടെ പൂറ്റിൽ അടിക്കുന്നു…മറ്റു രണ്ടു പേര് അവളുടെ രണ്ടു സൈഡിലും ഒരു കാൽ സോഫയിലും മറ്റേ കാൽ നിലത്തുമായി നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ അവര്ക്ക് രണ്ടു പേർക്കും ഒരേ സമയം വാണമടിച്ചു കൊടുക്കുന്നു. തിര അടിക്കുന്നത് പോലെ അവളുടെ കുണ്ടികൾ തുള്ളിത്തുളുമ്പുകയാണ്‌…ജയ്ശങ്കറിന്‌ ക്ഷണത്തിൽ ഫുൾ കമ്പിയായി….എന്നിരുന്നാലും അയാൾക്ക് മനസ്സില് ഒരു വിങ്ങൽ അനുഭവപെട്ടു..”ഇതിപ്പോൾ പിടിച്ചതിനേലും വലിയതാണല്ലോ അളയിൽ” അയാൾ സ്വയം നെടുവീർപ്പിട്ടു. എന്നിരുന്നാലും അപൂർവങ്ങളിൽ അപൂർവമായ.. അന്നത്തെക്കാലത്തു കേട്ടുകേൾവി പോലും ഇല്ലാത്ത ആ ഗാങ്-ബാങ് സീൻ അയാൾ ആസ്വദിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. ശ്രീദേവിയെ അതിനോടകംഅയാൾ വെറുത്തു പോയിരുന്നു…അയാള് തന്റെ കുട്ടനിൽ തലോടി. അതിനെ ജെട്ടിയിൽ നിന്നും പുറത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു ആരോ അയാളുടെ കാലിൽ പിടുത്തമിട്ടത്….അത് ആരാണെന്നറിയാൻ അയാള് താഴത്തേക്കു നോക്കി…
ആരായിരുന്നു ജയശങ്കറിന്റെ കാലിൽ പിടിച്ചത്? അതറിയാൻ അടുത്ത ഭാഗം വരെ കാത്തിരിക്കുക.. എന്നു നിങ്ങളുടെ റോബിൻഹുഡ്
Thudarum
ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക. കൂടുതൽ കഥകൾ വായിക്കാൻ ആയി kambimalayalamkathakal dot com സന്ദർശിക്കുക
