കമ്പിയാത്ര ഭാഗം – 14 (Malayalam Kambi Katha Kambiyaathra Bhagam - 14)

“ചേച്ചിയുടെ സഹകരണം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇതൊന്നും സാധിക്കത്തില്ലായിരുന്നു.“

“ശിഷ്യൻ ഒട്ടും മോശമല്ലെന്ന് എനിക്കറിയാമല്ലോ; എന്നാലും കൊച്ചു പെമ്പിള്ളാരെ പെഴപ്പിക്കുന്നത് ഇച്ചിരി സൂക്ഷിച്ചു വേണം. ഇത്ര പെട്ടെന്ന് അകത്തു വയ്ക്കണമായിരുന്നോ? അവളുടെ പൂറു പൊളിഞ്ഞുപോകുമല്ലോടാ! അവളെ സാവകാശം മെരുക്കിയാൽ പോരായിരുന്നോ?
“അവൾ ആദ്യം ഇടഞ്ഞെങ്കിലും പിന്നെ വഴിയേ വന്നു ”

”പോട്ടെ….”

എന്റെ കുട്ടന നിരോധ് ഇടിയിച്ചില്ലേ?”

“അയ്യോ , തിരക്കിൽ ഞാനതങ്ങു മറന്നു”.

“ഗോപൂ, ഞാൻ നിന്നോടു പ്രത്യേകം പറഞ്ഞതാ, അവളുടെ വയറെങ്ങാനും വീർത്താലേ, പപ്പേട്ടന്റെ സ്വഭാവം മാറും “.

“ഇനിയിപ്പൊ എന്തു ചെയ്യും, എന്റെ ചേച്ചീ?“

“വയറ്റിൽ പിടിക്കത്തില്ലെന്നു കരുതാം; അല്ലാതെന്താ? പരിപാടിയൊക്കെക്കഴിഞ്ഞ് അവളുടെ സാധനം നല്ലോണം കഴുകുകയെങ്കിലും ചെയ്തോ ?“

“ഇല്ല, ഞങ്ങൾ സുഖിച്ചങ്ങു കിടന്നു. “, കുറ്റബോധത്തോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“പഷ്ട്! വയറു വീർത്താൽ കെട്ടാൻ തയ്യാറായിക്കോ രണ്ടു വയസ്സിനു മൂത്തതാണെന്നല്ലേയൊള്ളൂ; സാരമില്ല.“

“ചുമ്മാതങ്ങ പേടിപ്പിക്കാതെ എന്റെ പ്രമീലേ. ഒരു പ്രാവശ്യം പാലു് അകത്തുപോയെന്നു വച്ചു് അവൾക്കു ഗർഭം വരുമോ?“

“നീ നാളെത്തന്നെ പെരുന്ന പോയി എന്തെങ്കിലും വഴിപാടു നേത്. അല്ലാതെ ഞാനെന്തു പറയാനാ?“

കുട്ടികൾ ഉണരുന്നതിനു മുമ്പ് തീർക്കണം; അര മണിക്കൂറോളം അകത്തു വച്ചു കളിച്ചു് അവളെ തൃപയാക്കിയാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്.
നേരം പുലർന്നു: “കമലാ കുച്ചു ചുക കുംകുമതോ നിയതാ രുണിതാ ആല നീല തനോ…“

തിരുമംഗലം ക്ഷതത്തിലെ പതിവു പ്ലേറ്റു, മക്കിൽ കേട്ടാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്.

പ്രമീല തട്ടി വിളിച്ചു. അപ്പോഴും ജയന്തി നല്ല ഉറക്കം

“കിടക്കട്ടെ രാത്രിയിലെ ക്ഷീണം കാണും”, പ്രമീല ചിരിച്ചു. പിന്നീടു പ്രമീല പറഞ്ഞു, മണി എട്ടായിക്കാണും, ജയന്തി എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ
പിറ്റേന്നു രാത്രി എനിക്കവിടെ ചെല്ലേണ്ടി വന്നില്ല: പ്രമീലയുടെ ഭർത്താവ് കഴിഞ്ഞു വന്നു. ഇനി എന്നാണാവാ പോകുന്നത്? ഞാൻ ആകെ വെപ്രാളത്തിലായി ഒരു കണക്കിനു സാധിച്ചെടുത്തതാണു്;

കഴിക്കണമെന്നു കരുതി പല പദ്ധതികളുമിട്ടതാണു്; എല്ലാം മാറ്റിവയ്ക്കേണ്ടിവന്നു; ഇനി അവൾ പോകുന്നതിനു മുമ്പേ പപ്പേട്ടനു മൂർ ഉണ്ടാകുമോ? ഒാർക്കുമ്പോൾ തല പരക്കുന്നു…

അടിക്കടി അയാൾ പോകും; പക്ഷെ എന്നാണെന്നറിഞ്ഞുകൂടാ. ഇത്രയും നാൾ പ്രമീലയുമായി സുഖിച്ച എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഒറ്റയ്ക്കുള്ള ഓരോ രാത്രിയും വിരസമായി പാരത്തിൽ നല്ലൊരു പാവാടക്കാരിയുടെ സീല് പൊട്ടിച്ചാതയുള്ളൂ; എന്തെങ്കിലും കാര്യമായിട്ടു ചെയ്യാമെന്നു വച്ചപ്പോൾ ദേ വന്നിരിക്കുന്നു, കാലമാടൻ മനസ്സുകൊണ്ട് ഞാൻ അയാളെ പ്രാകി ഒരു ദുഷ്ടൻ…

ഇടയ്ക്ക് ചില ചില്ലറ പിടിയും വലിയും നടക്കുമെന്നാല്ലതെ കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യാനൊക്കില്ല.

ഞാൻ ആദ്യമൊക്കെ പഠിത്തത്തിൽ വലിയ കുഴപ്പമില്ലാതെ പോകുമായിരുന്നു; ലൈംഗികകാര്യങ്ങളിൽ കാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ പഠിത്തത്തിൽ ഉഴപ്പാൻ തുടങ്ങി. അച്ഛന്റെ ക്യാൻസർ കൂടിയായപ്പോൾ എന്റെ മേൽ ആർക്കും നിയന്ത്രണമില്ലാതായി. അമ്മ ഒരു പാവമാണു്; വഴക്കു പറയുമെങ്കിലും അപകടമുണ്ടാക്കുകയില്ല. അച്ഛൻ അധികം സംസാരിക്കത്തിലായിരുന്നു; പക്ഷെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ അതു പിന്നെ ഇരിപ്പാ. സുഭദ്ര എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ നോക്കും; പക്ഷെ ഞാൻ അവളെ വകവയ്ക്കാറില്ല. ഇതൊക്കെ കാരണം ഞാൻ കഷ്ടിച്ചു പാസ്സാകും എന്ന നിലയായി സത്യം പറഞ്ഞാൽ പഠിത്തത്തിൽ എനിക്ക് താൽപ്പര്യം തന്നെ ഇല്ലാണ്ടായി.

ഞാൻ നിന്നോട് എന്റെ സ്കൂൾ പ്രേമത്തെപ്പറ്റി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലൊ. ലത എന്നായിരുന്നു. അവളുടെ പേര്: ലത നായർ ആൺകുട്ടികളും ഒപണ്കുട്ടികളും ഒരുമിച്ചുള്ള സ്കൂളായിരുന്നു, അതു്. പെരുന്ന എൻ എസ് എസ് സ്കൂൾ , കായംകാത്ത സർക്കാർ ബോയ്സ് സ്കൂളിൽ പഠിച്ചിട്ട് നിനക്ക് ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് അനുഭവങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെട്ടു. മിക്സസ് സ്കൂളിൻറ രസം ഒന്നു വേറേ ആണ്. അഞ്ചാം ക്ലാസ്സു മുതൽക്കാണ് എന്നെ അവിടെ ചേർത്തത്. ഞങ്ങൾ പൊക്കമുള്ള മരത്തിന്മേലും പൊക്കമില്ലാത്ത തെങ്ങിലും കയറിയിരുന്ന് പെൺകുട്ടികളുടെ മൂത്രപ്പുരയിലേയ്ക്ക് ഒളിഞ്ഞു നോക്കുമായിരുന്നു. മൂത്രപ്പുരകൾക്കു മേൽക്കൂരയില്ലായിരുന്നു. എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരന് ഹെഡ് മാസ്റ്ററുടെ ചൂരലിൻറ ചൂട് ഒരിക്കൽ കിട്ടി. ഇതു കണ്ടുപിടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ പക്ഷേ ഇത്തരം പരിപാടിക്കു പോയിട്ടില്ല: വേണ്ടവർക്ക് ചില്ലറ സഹായങ്ങൾ ചെയ്യുകാടുത്തിരുന്നെങ്കിലും. മുളച്ചുവരുന്ന മാറിലെ മുകുളങ്ങൾ ഒത്താൽ പിടിക്കാൻ ഞങ്ങൾക്കു ചിലപ്പോൾ സാധിക്കും; ചിലവന്മാര് പെൺകുട്ടികളെ സൗകര്യത്തിനു കിട്ടിയാൽ കെട്ടിപ്പിടിക്കും. അതിലപ്പുറവും ചെയ്തവരുണ്ടു.

നീ ലതയെ കണ്ടിട്ടില്ല. പക്ഷെ സ്ക്കൂളിലെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചപ്പോൾ നിന്നെ ഞാൻ അവളുടെ ചിത്രം കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. വെളുത്തു കാണാൻ കൊള്ളാവുന്ന പെണ്ണ്; പൊക്കം കുറവായിരുന്നു; ചുരുണ്ട മുടി വലിയ കണ്ണുകൾ പഠിക്കാനും അവൾ ഒരുവിധം മിടുക്കിയായിരുന്നു.

ആറാം ക്ലാസ്സു മുതലാണു ഞങ്ങൾ ഒരേ ക്ലാസ്സിലായതു്. നല്ല കൂട്ടുകാരിയായിരുന്നു, അവൾ ഒമ്പതിലെത്തിയപ്പോൾ ഒരു പ്രേമത്തിന്റെ ലാഞ്ഛനയായി. കൗമാര പ്രണയം എന്നു നിങ്ങൾ കവികൾ പറയുന്ന ആ രോഗം. സ്കൂളിൽ എല്ലാവർക്കും ഇതറിയാമായിരുന്നു. കത്തുകൾ കൈമാറും, കാണുമ്പോൾ വർത്തമാനം പറയും, അത്രയൊക്കയുള്ളൂ.

എൻറ വീട്ടിൽ ഇക്കാര്യം അറിഞ്ഞു. ഇളയ ചേച്ചി ലതികയാണ് ആദ്യം അറിഞ്ഞതു്; അവളന്ന് ബർകമാൻസിൽ പഠിക്കുന്നു. എങ്ങനെയാ അവളറിഞ്ഞു. സമയം കളയാതെ അവൾ വാർത്ത ചൂടോടെ വീട്ടിലെത്തിച്ചു. അമ്മയുടെ ചെവിയിൽ ഇതെത്തി.

“എടാ ഞാനീ കേട്ടതൊക്കെ സത്യമാണോടാ?” ഒരു ദിവസം സ്ക്കൂളിൽ നിന്നു വന്നപ്പോൾ ദേഷ്യത്തിൽ അമ്മ ചേചാദിച്ചു.

“എന്തു കേട്ട കാര്യമാ അമ്മ പറയുന്നേ?” എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല.

“ആരാ ഈ ലത?” എനിക്കു മനസ്സിലായി, എങ്ങനെയോ കാര്യം ഇവിടെവരെയെത്തി. ഇനി തർക്കിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ല. എന്നാലും ഒന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കാമല്ലോ.

“ലതയോ ? ഏതു ലത?”

“ഉം. എന്താ, ഒന്നുമറിയാത്തപോല; നിന്റെ ക്ലാസ്സിൽ ഒരു ലതയുണ്ടോ?“

“ഉണ്ട്”

“നിങ്ങൾ തമ്മിൽ പ്രേമമാണോ? മൊട്ടേന്നു വിരിഞ്ഞില്ല. അതിനുമുമ്പേ തുടങ്ങി ഒരു പ്രേമം! ഇത്തരം വഷളത്തരങ്ങളാന്നു. ഇവിടെ വേണ്ട അച്ഛനെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാപ്പിന്നെ.“

ഞാൻ ചെന്ന് അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

“എന്റെ പൊന്നമ്മയല്ലേ , അച്ഛനോടിതൊന്നും പറയണ്ട, ഇതത്ര വലിയ പ്രമാണമല്ല. അവളെ കെട്ടിയില്ലെങ്കിൽ തൂങ്ങിച്ചാകുകയും മറ്റുമില്ല.“
പിന്നെപ്പിന്നെ വീട്ടിൽ ഇതൊരു തമാശയായി മാറി. സുഭദ്രയും അതു വിട്ടുകളഞ്ഞു.

പക്ഷെ ഞങ്ങൾക്കതു തമാശയല്ലായിരുന്നു. ഭാവിയിൽ ഭാര്യാ ഭർത്താക്കന്മാരായി ജീവിക്കണം എന്നു തന്നെയാണ് തീരുമാനിച്ചതു്; ഇത്തരം ചിന്തകൾക്കു പറ്റിയ പ്രായമല്ല അത് എന്നൊന്നും ഞങ്ങൾക്കറിയില്ലായിരുന്നു.

ജയന്തിയെ പരിപാടി നടത്തിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പെട്ടെന്നു ഞാൻ ആലോചിച്ചു; ഈ ബുദ്ധി നേരത്തെ തോന്നിയില്ലല്ലൊ! പ്രേമമെന്നു പറഞ്ഞ് നല്ലൊരു ചരക്കിനെ എത്രനാൾ കൊണ്ടുനടക്കുന്നു; എന്തു പ്രേമം? വല്ലതും നടക്കുമോ എന്നു നോക്കണം. അതിന് ഒരു പ്രയാസവുമില്ല. വർഷങ്ങളായി അറിയാവുന്ന ഒപണ്ണല്ലേ? സീലു പൊട്ടിക്കാത്ത സാധനമാണ്. കൂടുതൽ ചിന്തിക്കാതിരിക്കുന്നു? ആക്രമിക്കുക തന്നെ
അന്ന് പുസ്തകത്തിന്റെ അകത്തു ഒരു കത്ത് ലത എനിക്കു തന്നു. ഞാനതു വാങ്ങി. സ്കൂളിന്റെ പുറകിലെ ഗ്രൗണ്ടിലായിരുന്നു, ഞങ്ങൾ ഒരു മാവു് അവിടെയുണ്ടു്; ഇത്തരം സമാഗമങ്ങൾക്കുള്ള വദിയൊരുക്കുന്നതു് ആ മാഞ്ചവടാണ്. മധുരിക്കുന്ന എത്രയാ വാർത്തകൾക്കു മണിമഞ്ചലേകിയ മാഞ്ചുവട് പതിവിലും നേരത്തെയായിരുന്നതുകൊണ്ട് ചുരുക്കം ചില പുസ്തകപ്പുഴുക്കളല്ലാതെ ആരും എത്തിയിരുന്നില്ല.

“ലതേ, ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടു്, ഞാൻ പറഞ്ഞു.

”എന്താ കാര്യം, ഗോപൂ?”

”പറയുന്നതുകൊണ്ട് ഒന്നും തോന്നരുത്, ഞാൻ കടലാസിലെ ഈ പ്രേമമൊക്കെ മടുത്തു; അതിലപ്പുറം എന്തെങ്കിലും ആവാമെങ്കിൽ നമുക്കു തുടരാം അല്ലെങ്കിൽ നമുക്കിതു നിർത്താം.”

അദ്ഭുതമൂറുന്ന കണ്ണുകളോടെ ലത എന്നെ നോക്കി. അവൾക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ പൂർണ്ണമായി ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

“ഗോപി, ഞാൻ എന്തുചെയ്യണമെന്നാ പറയുന്നതു്? എനിക്കു… ശരിക്ക് മനസ്സിലായില്ല.”

”നാളെ ഒരിത്തിരികൂടി നേരത്തെ വരണം; ഞാൻ അപ്പോൾ പറയാം; വരുമോ?”

“ശരി, വാം “.

ക്രാഫ്റ്റ് റൂമിന്റെ പുറകിലുള്ള കോണിപ്പടികളുടെ അടിയിൽ പിറ്റേന്ന് ഞാൻ കാത്തു നിന്നു. അവി ആ സമയത്ത് ആരും വരാനിടയില്ല. അവൾ വന്നു.

ലതേ, കടലാസ്സിൽ മാത്രമൊതുങ്ങുന്ന ഈ ഉണക്കമം എനിക്കു മടുത്തി”, ഞാൻ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു.

”പിന്നെ?”

“പ്രേമം വാക്കിൽ മാത്രം പോര”, ഇതു പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവളെ പെട്ടെന്നു കട്ടിപ്പുണർന്ന് അവളു ചെഞ്ചുണ്ടിൽ ഒരുമ്മയും കൊടുത്തു.
അവൾക്ക് ഒരതിശയമായി പക്ഷെ അവൾ മാറിയില്ല. അവളെ ചുംബിച്ച് പതിയെ ഞാൻ അവളുടെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് വായിലാക്കി നുണയാൻ തുടങ്ങി. കഴുത്തിനു മുകളിൽ നിന്ന് എന്റെ കൈ പതിയ ടോപ്പിനു മുകളിൽ മുലയ്ക്കടുത്തേയ്ക്ക് നീങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ പെട്ടെന്നു പിന്മാറി.

“ഗോപു, എന്തായിത്? നിനക്കിതെന്തു പറ്റി? എത്ര വർഷമായി എനിക്കു നിന്നെ അറിയാം; പക്ഷേ നീ ഇപ്പോൾ ആളു മാറിയിരിക്കുന്നു ”

“മാറിയാലും കൊള്ളാം, ഇല്ലെങ്കിലും കൊള്ളാം, ലാതെ എന്റെ ഇഷ്ടം ഇതാണ്; വെറുതെ എഴുത്തും കൊണ്ടു നടന്ന് ഉപമിച്ചിട്ട് എന്തു പ്രയോജനം?“

“ഗോപു, ഞാൻ പറയുന്നതു കേൾക്കു്: നമുക്കെല്ലാം ചെയ്യാം; എനിക്കും അതിന് ആശയുണ്ട്. പക്ഷേ കല്യാണത്തിനു ശേഷം. അതുവരെ നമ്മൾ നമ്മ നിയന്ത്രിച്ചേ പറ്റൂ ”

“എന്തായാലും നമ്മൾ കല്യാണം കഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചതല്ലേ, പിന്നെ ഇന്നൽപ്പം സുഖീച്ചെന്നുവച്ചു എന്താ? എത്ര നാളെന്നു വച്ചാ നമ്മൾ കാത്തിരിക്കുന്ന നിന്റെ ഈ സൗന്ദര്യം ശരിക്ക് ഒന്ന് ആസ്വദിക്കാൻ ഞാൻ എത്ര നാളായി കൊതിക്കുന്നു”

അവൾ ഒരടി കൂടി പുറകോട്ടു മാറി.

“ഇല്ല ഗോപു, അതു ശരിയല്ല. അതിപ്പോൾ വേണ്ട“ അവൾ അവിടെ നിന്ന് ഓടി

എൻറ തീവണ്ടിയുടെ വേഗം അൽപ്പം കൂടിപ്പോയോ എന്നു ഞാൻ ചിന്തിച്ചു. ഒരു പക്ഷേ ഒന്നു ബ്രെക്കടിക്കേണ്ടിവരും…എന്തായാലും, മാറിൽ പടർന്ന ഈ മാലതിലതയുടെ മാദക സൗരഭ്യം നുകരണം

ചങ്ങനാശേരി ട്രാൻസ്പോർട് ബസ് സ്റ്റാൻറിൽ നിന്ന് നേരേ നടന്ന് പുതിയ മാർക്കറ്റും കടന്ന് മുന്നോട്ടുംപായാൽ ഇടതുവശത്ത് മക്രോവേവ് സ്റ്റേഷനാണ്; പിന്നെയും മുന്നോട്ടു പോയാൽ ബസ് സ്റ്റാൻഡ്; അവിടെ നിന്നായിത്തന്നെ തിരുമംഗലം ക്ഷേത്രം കാണാം; ഉയർന്ന ഒരു കുന്നിൻ മുകളിലാണ്. കിഴക്കേ ഗോപുരത്തിൽ നിന്നു താഴോട്ട് പടിയിറങ്ങിയാൽ ചുറ്റുമതിൽ കെട്ടിയ മതാനം. കിഴക്കേ നടയിൽ നിന്ന് ഇടത്തോട്ടോ, വലത്തോട്ടോ ചുറ്റി പടിഞ്ഞാറെ നടയിലെത്തി താഴോട്ടു മൂന്നു മിനിട്ടു നടന്നാൽ ഗോപുവിന്റെ പഴയ വാടകവീട്ടിലെത്താം. കേരളത്തിലെ അറിയപ്പെടുന്ന ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് തിരുമംഗലം: മല്ലികാർജ്ജുനൻ ആണ് തിരുമംഗലത്തപ്പൻ എന്നാണ് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നത്.

കാർത്തികേയൻ ചെറിയ റെസ്റ്റോറന്റ് ബസ് സ്റ്റാൻഡിന്റെ അടുത്താണ്. മുൻ വശത്ത് ഇടതു ഭാഗത്തായി പലകത്തട്ടുണ്ട്.
മൂത്രമൊഴിക്കാനായി ഞാൻ പുറത്തു പോയി. അതുവഴി നിർത്തിയിട്ടിരുന്ന ഒരു ലോറിയുടെ പുറകിൽ നിന്ന് കയ്യിൽ ബാക്കി കാശു എത്രയുണ്ടെന്ന് എണ്ണി.

തിരികെ വന്നപ്പോൾ ഗോപു കാർത്തികേയന്റെ മുമ്പിലത്തെ തട്ടിനടുത്തു നിൽക്കുന്നു. കാർത്തികേയൻ തട്ടിന്റെ നടുക്കുള്ള സ്റ്റൂളിൽ ഇരിക്കുന്നു; ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഗോപുവിൻറ കണ്ണ് കാർത്തികേയന്റെ പണപ്പെട്ടിയിലാണ്. എന്റെ ചങ്കൊന്നു കാളി

“പ്രേമാ വാടാ നമുക്ക് അകത്തു പോകാം”, എന്നെക്കണ്ടപ്പോൾ അവൻ വിളിച്ചു. ഞങ്ങൾ പിന്നെയും മുകളിലത്തെ മുറിയിൽ ചെന്നിരുന്നു.

“ഗോപു, ചെറുപ്രായത്തിൽ പ്രമീലച്ചേച്ചി മുൻ കൈയെടുത്ത് നിന്നെ സെക്സിന്റെ ലോകത്തിൽ കൊണ്ടുംപായതുകൊണ്ടു്, അഥവാ അതിനുശേഷം, ആണല്ലോ നീ ഇങ്ങനെ ഈ വിഷയത്തിൽ നിപുണനായതു്? എന്നാൽ അദ്ഭുതമെന്നു പറയട്ടെ എന്റെ ഒരു സുഹൃത്തിന് ഇങ്ങനെയൊരു സംഭവം കൊണ്ട് നേരെ വിപരീതമായ കാഴ്ച്ചപ്പാടാണ് ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായതു്”

“ങ്ങി അതെന്താടാ അങ്ങനെ ? നീ തെളിച്ചു പറ”

“എൻറെ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ ജോസഫ് ഉണ്ട്. അവൻ ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞതാണ്: പതിനഞ്ചുവയസ്സോ മറ്റോ ഉള്ളപ്പോൾ അവന്റെ ഒരു ആൻറി അവനെക്കൊണ്ട് ഏതാണ്ടു ചെയ്യിച്ചു. പൂറു നക്കിച്ചു എന്നാ എനിക്കു തോന്നുന്നതു്. അതിനുശേഷം കളിയും നടത്തിക്കാണും. അവൻ അത് തെളിച്ചു പറയുന്നില്ല. അവൻ പറയുവാ, ഈ സംഭവത്തിനുശേഷം അവന് സെക്സ് എന്നു പറഞ്ഞാൽത്തന്നെ അറപ്പാണ്. അവന്റെ ഭാര്യയെപ്പോലും അത്യാവശ്യത്തിനു ചെയ്യുമെന്നയുള്ളൂ. മറ്റു പെണ്ണുങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവൻ ചിന്തിക്കുന്നുപോലുമില്ല.”

“അവൻ കുണ്ടപ്പരിപാടി ചെയ്യുമോ?”

“ഇല്ല: മദ്യപിക്കും; മുഴുക്കുടിയനാണ്; സെക്സ് അവനു് ഒട്ടും ഇഷ്ടമല്ല!”

Thudarum

ഈ malayalam kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക