കമ്പിയാത്ര ഭാഗം – 11 (Malayalam Kambi Katha Kambiyaathra Bhagam - 11)

അന്നു രാത്രിയിൽ ഞാൻ ചെന്നു. പതിവുപോലെ ഞാൻ കിടക്കാറുള്ള മുറിയിൽ കടന്നു. പ്രമീലയും കുട്ടികളും. ഇടത്തെ കിടപ്പുമുറിയിലും ജയന്തി ചായ്പ്പിലും. അവൾ എൻ മുറിയിലേയ്ക്കുള്ള കതക് സാക്ഷായിട്ടുകാണും. ഞാൻ കുറെയധികം സമയം ഉറങ്ങാതെ കഴിച്ചു കട്ടി ഉറക്കമല്ലല്ലോ എന്റെ ലക്ഷ്യം. പിന്നെ അനക്കമുണ്ടാക്കാതെ പതിയെ മുൻ വശത്ത വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തു പോയി. ഉടനെതന്നെ വാതിൽ നന്നായി അടച്ചു. അച്ഛൻ പ് ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന പിച്ചള ടോർച്ച് നിനക്കാർമ്മയില്ലേ? ഒരിക്കൽ നീ ഗ്ലാസ്സ് പൊട്ടിച്ച് അച്ഛൻ വഴക്കു പറയുമോ എന്നു ഭയന്നു കരഞ്ഞതു്? ആ ടോർച്ചു് അതു ഞാൻ കരുതിയിരുന്നു. ഞാൻ മുറ്റത്തിറങ്ങി ഒരു കള്ളനെപ്പോലെ പുറകുവശത്തു ചെന്നു. മൂന്നു പടിയും ചവിട്ടി ചായ്പ്പിന്റെ പുറം കതകിൽപ്പിടിച്ചു. നടുക്കമർത്തി അൽപ്പം തള്ളി കയ്യിലിരുന്ന സ്ക്രൂഡ്രൈവർ കറ്റിയുടെ അടിയിൽ പിടിച്ച് മുകളിലേയ്ക്ക് പൊക്കി. വളരെ സാവധാനം. അൽപ്പനേരത്ത പ്രയത്വത്തിൽ കുറ്റി ഊരിവന്നു. മെല്ലെ ഞാൻ കതകുപാളികൾ നീക്കി മുറിക്കുള്ളിൽ കടന്ന് പതിയെ കുറ്റിയിട്ടു. എന്റെ ഹൃദയം എന്റെ വായിലായി. ഉൽക്കണ്ഠ കൊണ്ട് ഞാൻ വിറച്ചു അൽപ്പം നിന്നു വിശ്രമിച്ചു.

ടോർച്ചു് ഇടയ്ക്കിടെ മിന്നിക്കുന്നതു നല്ലതല്ല. ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് ലേശം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജനലിനിടയിലെ വെളിച്ചം കൊണ്ട് എനിക്ക് അത്യാവശ്യം കാണാമെന്നായി. അവൾ നല്ല അസ്സൽ ഉറക്കം. ഞാൻ പതിയെ കട്ടിലിൽ അവൾക്കരികിൽ കിടന്നു. മെല്ലെ മെല്ലെ ബെഡ് ഷീറ്റ് എൻറയും അവളുടെയും മേലാക്കി.

നിനക്കറിയാമല്ലോ, മഴക്കാലമാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു കൊച്ചുണ്ണിൻറ ചൂടേറ്റു കിടക്കാൻ പറ്റിയ സമയം. നല്ല തണുപ്പുണ്ട്. പുറത്തു തവളകളുടെ താളമേളം. പോരെങ്കിൽ സാക്ഷാൽ മഴയും. മാടിന്റെ പുറത്തു മഴത്തുള്ളികൾ വിടുമ്പോഴുള്ള വലിയ ‘ടപ്” ‘ടപ്പ്” ശബ്ദത്തിൽ മറ്റെല്ലാ ശബ്ദങ്ങളും മുങ്ങിപ്പോകുമല്ലൊ.

എന്തായാലും നനഞ്ഞു, ഞാനാർത്ത, ഇനി കുളിച്ചിട്ടുതന്നെ കയറാം. പതിയെപ്പതിയെ പുതപ്പിനുള്ളിൽ കിടന്ന് ഞാനവളെ ഗാഢമായി കട്ടിപ്പിടിച്ചു.

ജയന്തി ഉണർന്നു. എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. “എന്താ ഗോപൂയിതു്? എങ്ങനെ നീ അകത്തുവന്നു? ഞാൻ സാക്ഷായിട്ടതാണല്ലോ!”

കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയുടെ കോലാഹലത്തിൽ ഈ അലർച്ച ആരു കേൾക്കാൻ? ഇനി അഥവാ കേട്ടാലും അപ്പുറത്തു കിടന്നുറങ്ങുന്ന പെണ്ണിനും എന്റെ കുണ്ണയക്കൊണ്ട് ആവശ്യമുണ്ടല്ലൊ പ്രമില ഇതു കേട്ടതായി നടിക്കുമാ

“ജയന്തി, ഞാനിന്നലെ പറഞ്ഞില്ലേ ഇനിയും വരുമെന്ന്? നിന്റെ കൂടക്കിടക്കാൻ എനിക്ക് അൽപ്പം ഇന്ദ്രജാലമൊക്കെ പഠിക്കേണ്ടിവന്നു; പൂട്ടിയ കതകു തുറക്കാൻ!” അവളെ പൂണ്ടടക്കം പിടിച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“ എൻറ ഗോപൂ, നീയൊന്നു പോകാമോ, പ്ലീസ്? ഞാൻ അങ്ങനത്തെ പെണ്ണൊന്നുമല്ല”

“ഒരു പെണ്ണും അങ്ങനെത്തെയല്ല ജയന്തി; പക്ഷേ ഒരു കാര്യം പറയാം; നീ വിചാരിക്കുന്നപോലെ തെറ്റൊന്നുമല്ലിത്.

“വേണ്ട ഗോപു, ഇതു ശരിയല്ല. തെറ്റുതന്നെയാ”, എൻറ ആലിംഗനത്തിൽനിന്ന് കുതറാൻ ശ്രമിച്ചു കയന്തി പറഞ്ഞു. കിടക്കയിൽ പകുതി കിടന്നും പകുതി ഇരുന്നും ഞാനവളെ വാരിപ്പുണർന്ന് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു. എന്റെ കൈകൾ ചുമലു മുതൽ താഴെ അരക്കെട്ടുവരെ അവളുടെ പുറത്തു മേഞ്ഞു നടന്നു. എൻ കൈകൾ ബൗസിനു മുകളിൽ നിരങ്ങി ആ കൊച്ചു മുലകളിൽ പിടുത്തമിട്ടു. അവൾക്കിരുവശവും കൈകുത്തി ഞാൻ താമസിയാതെ ബൗസിൽ കുടുക്കുകൾ അവഗവേഗം അഴിച്ചു. അവളുടെ എതിർപ്പിന് ഞാൻ ചെവി കൊടുത്തില്ല. ബ്ലൗസ് ഊരിയെടുക്കാൻ തനിഞ്ഞെങ്കിലും അവളുടെ എതിർപ്പുകൊണ്ട് അതു നടന്നില്ല. എന്റെ ശ്രമം തടയാൻ അവൾ പെട്ടെന്ന് കമിഴ്ന്നു കിടന്നു. ഞാൻ പിന്മാറിയില്ല: പുതപ്പു പൂർണ്ണമായും വലിച്ചു മാറ്റി ഞാൻ അവളുടെ പുറമാകെ തലോടി വടിവൊത്ത ആ കുണ്ടികളിൽ തടവി. അവൾ പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു നിമിഷത്തിൽ അയഞ്ഞുകിടന്ന ബൗസിന്റെ അടിയിൽ കയ്യിട്ട് ബായുടെ ഹുക്കു വിടുവിച്ചു. അവൾ വീണ്ടും ഇടാതിരിക്കാൻ വള്ളികൾ രണ്ടു വശത്തേയ്ക്കും വലിച്ചകത്തി.

അവളെ പതിയെ മലർത്തിക്കിടത്തി ബ്ലൗസ് തുറന്നിട്ട് ബസ്സിയറിന്റെ കപ്പുകളിൽ നിന്നു വെളിയിലെടുത്ത് ഞാൻ ആ കൊച്ചു തങ്കക്കുടങ്ങളെ ഓമനിച്ചു. കൈകൾ കൊണ്ടു മൃദുവായി തകിയുണർത്തി, നാവിനാൽ തൊട്ടുണർത്തി… ദൃഢം ആയ ആ കുളിർകൊങ്കകൾ ഓരോന്നായി മുഴുവനോടെ എന്റെ വായിലാക്കി ചപ്പി മുലഞ്ഞെട്ടുകൾ വലിച്ചു കൂടിച്ചു.

“വേണ്ട ഗോപൂ, ചീത്തയാ ഈ ചെയ്യുന്ന” അവൾ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു.

“ഒരു ചീത്തയുമില്ല; നീയൊന്നു വെറുതെ കിടന്നാൽ മതി. നല്ല സുഖമായിരിക്കും ജയന്തി”, ഞാനവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. അവളുടെ എതിർപ്പിൻറ മുന ഒടിഞ്ഞിരുന്നു.

ഞാൻ എന്റെ ഷർട്ടഴിച്ചു. നഗ്നമായ എന്റെ വിരിമാറു അവളുടെ സനങ്ങളിൽ ഉരസിയ അനുഭൂതിയിൽ കണ്ണടച്ചു കിടന്നു. എന്നാലും “വേണ്ട വേണ്ട” എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

മുലകളിൽ ഇഴഞ്ഞു നടന്ന എന്റെ നാവ് പിന്നെപ്പിന്നെ താഴോട്ട് അവളുടെ ആലിലവയറിൽ നൃത്തമാടി കനകയുടെ വയറിനുള്ള ആ ഭംഗി എൻറ നാവും കയ്യും മാറി മാറി ആസ്വദിച്ചു. എൻ കൈ പാവാടച്ചരടിൽ എത്തിയപ്പോൾ…അവൾ തടയുന്നതിനു മുമ്പേ ഞാൻ കെട്ടഴിച്ചു. പാവാട വലിച്ചു താഴ്ത്താൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ എന്നെ തടഞ്ഞു.

ഞാൻ അവളുടെ കാൽക്കൽ ചെന്ന് പതുക്കെ പാവാട മേലോട്ടു തുറുത്തു കയറ്റി കാൽപ്പാദം മുതൽ തുടങ്ങി കണങ്കാലിൽ സഞ്ചരിച്ച എന്റെ കൈകൾ തുടയുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവൾ തടഞ്ഞു. അവളുടെ കൈ എടുത്തുമാറ്റി ഞാൻ തുടയിൽ കൈവച്ചു. അവളുടെ സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ ഇളംചൂട് എനിക്കു ഞരമ്പുകളിൽ ഹരമായി.

“ഇല്ല. അതു ഞാൻ സമ്മതിക്കത്തില്ല” പാക്ക് താഴോട്ടാണെന്നു മനസ്സിലാക്കി അവൾ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടു വീണ്ടും കമഴ്ന്നു കിടന്നു.
ഈ തക്കം നോക്കി ഞാൻ പാവാട ബലമായി വലിച്ചുരി. അടിയിൽ പാൻറിയുണ്ട്. എൻറ മുണ്ടും വലിച്ചെറിഞ്ഞ് ഞാൻ അവളുടെ പുറത്തു കിടന്നു് എന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ചൂട് അവൾക്കു പകർന്നു കൊടുത്തു. കാലുകുൾ കാലുകളിൽ ഉരസി.

ഗോപു, ഇനി മതി, എനിക്കു പേടിയാകുന്നു; ഞാനിതൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. പ്ലീസ്, ഇത്രയും മതി” അവൾ ഭയന്നു പറഞ്ഞു. ആ ശബ്ദത്തിനു പാക്ഷ ശൗര്യമില്ലായിരുന്നു. എൻറ കൈ അരിച്ചരിച്ചു ചെന്ന് അവളുടെ പാൻറിക്കു മുകളിൽ മർമ്മസ്ഥാനത്തു തൊട്ടു.

“വേണ്ട അവിടെ താടാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കുത്തില്ല”, ഷോക്കേറ്റപോലെ അവൾ ഉറക്കെ അലറി.

ഞാൻ മൂലം ആ പാൻറിക്കു മുകളിലമർത്തി അവിടെ ചുംബിച്ചു. ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ തുടകളുടെ സംഗമഭൂമിയിൽ അമർന്നു.

“നിൻറ പാൻറി അഴിക്കാൻ പോകുവാ ജയന്തീ” അവളുടെ മുഖത്തിനടുത്തു മുഖം കൊണ്ടുചെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു. മറ്റൊരു വഴിയും ഇല്ലെന്ന് അവളറിഞ്ഞു. പക്ഷേ ബലമായി അത് ചെയ്യണ്ട എന്നെനിക്കു തോന്നി, “നി സമ്മതിക്കുമെങ്കിൽ” ഞാൻ ചേർത്തു.

“ഗോപു, ഇന്ന് വേണ്ട”, ഒരു പക്ഷെ ഇന്നത്തെ ഈ പരവത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറാനാവാം.

“പിന്നെപ്പൊഴാ?” ഞാൻ വിട്ടില്ല.

മറുപടിയില്ല. അവൾ ആലോചിക്കുമ്പോൾ എന്റെ കൈ അവളുടെ പാൻറിക്കുള്ളിൽ പോയി അവിടെ എന്റെ കൈപ്പത്തി അമർന്നു. കന്യകയുടെ ആദ്യരോമങ്ങൾ ആവരണം ചെയ്യ കളിസ്ഥലം.

“എപ്പൊഴാ? നാളെയോ?”

“ശരി, നാളെ അവിടെ ഒന്നു തൊടാനല്ലാതെ വേറൊന്നും ഞാൻ സമ്മതിക്കത്തില്ല.”

“സമ്മതിച്ചു; പക്ഷെ എനിക്കു തൊട്ടാൽ മാത്രം പോര ഞാൻ അവിടെ നക്കും.”, ഞാൻ പറഞ്ഞു,

“ഇനി എനിക്കു വാക്കു താ, നാളെ കതകു കുറ്റിയിടത്തില്ലെന്ന്”

“ എന്തൊക്കെ വഷളത്തരമാ നീ പറയുന്നതു്. നിനക്കു ഭ്രാന്താ, കാമഭ്രാന്തു്. എവിടെന്നു പഠിച്ചു ഈ വഷളത്തരമല്ലാ.?”

“അതൊക്കെ നാളെപ്പറയാം; നാളെ നീ കതക് കുറ്റിയിടരുത്; ഞാൻ വരും; സമ്മതിച്ചോ?”

“ഉം ശരി നീ ഇപ്പൊ പോ”

അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത് ഞാൻ അവിടെ നിന്നു പോയി.

“സാറേ , കുറെക്കഴിഞ്ഞാൽ ബ്രാൻഡിക്കട പുട്ടും; സാധനം വല്ലോം വേണൽ ഇപ്പൊ വാങ്ങിവയ്ക്കണം; ഇവിടെപ്പിന്നെ എത്ര നേരം വരെ ഇരുന്നാലും സാരമില്ല”, പത്രാസിന്റെ ശബ്ദം എന്ന ചിന്തകളിൽ നിന്നുണർത്തി.

“ഇനി ഒന്നും വന്നു പത്രാസ് ഇന്നത്തയ്ക്ക് ഇതു മതി”, ഗോപു പറഞ്ഞു.

എന്നിട്ടും പത്രാസ് തല ചൊറിഞ്ഞു് അവിടെ നിന്നു.

“എന്താ പാത്രാസേ?” ഗോപു ചോദിച്ചു.

“സാറെ, മുംന്ന് വാങ്ങിയ സാധനത്തിൻറ കാശവിടെകാടുക്കണം”

ഗോപു പോക്കറ്റുകളെല്ലാം തട്ടുന്നതായി ഭാവിച്ചു. “പ്രമാ, ഞാൻ പേഴ്സെടുക്കാൻ മറന്നന്നാ തോന്നുന്നു”,

“സാരമില്ല; കാശു ഞാൻ കൊടുക്കാം’, ഞാൻ പറഞ്ഞു. പേഴ്സ് മറക്കുന്നതും കളഞ്ഞുപോകുന്നതുമെല്ലാം എത്രയോ തവണ ഞാൻ കേട്ടു പഴകിയ കഥകളാണ്. പാക്കറ്റിൽ നിന്നു് നോട്ടെടുത്തു ഞാൻ കൊടുത്തു…. പണം കൊണ്ടല്ലെങ്കിലും ദേഹം കൊണ്ടു പലപ്പോഴും സഹായിച്ചിട്ടുള്ളവനാണു ഗോപു.

“എടാ, നിനക്കൊരു പെണ്ണിനെ പണ്ണണോ? എങ്കിൽ…”

“വേണം, ആരാ?” ഞാൻ ഗ്ലാസ്സു താഴവച്ചു് നിവർന്നിരുന്നു.

“തോക്കിൽ കയറി വെടി വയ്ക്കല്ലേടാ ഞാനൊന്നു പറഞ്ഞുതിരട്ടെ. നിനക്കൊരു പെണ്ണിനെ പണ്ണണമെങ്കിൽ നീ കൃത്യമായി ഉന്നം വയ്ക്കണം; കണക്കുകൂട്ടൽ പിഴയ്ക്കാൻ പാടില്ല.”

“പൂറ്റിൽ തന്നെ കേറ്റണം, തുടയിൽ വയ്ക്കരുത്: ഉന്നം തെറ്റരുത്; അല്ലേ?”

“. നിൻറ തലയ്ക്കു പിടിച്ചെന്നു തോന്നുന്നു, പ്രേമാ ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം കണക്കുകൂട്ടൽ പിഴയ്ക്കരുതെന്നാ.”

“പാക്ഷ ചിലാപ്പാ കണക്കുകൂട്ടലാക്കു തെറ്റും, ഗാം”, ഞാൻ പറഞ്ഞു. “പിന്നെ ആകെ കുഴപ്പമാണ്. ഒരിക്കൽ ഒരു പെണ്ണിൻറ കാലുപിടിക്കണ്ടിവന്നെനിക്കുണ്ട്. അവളു ഭർത്താവിനോടു പറയാതിരിക്കാൻ അവൾ ഒരു നിർത്തിയിട്ട ബസ്സിലിരിക്കുകയായിരുന്നു; ഞാൻ താഴെ നിൽക്കുന്നു. ബസ്സിൻറ ജനലിൻറടുത്താണ് അവളിരിക്കുന്നത്. എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരനാണ് ഈ സാഹസം എന്നെക്കൊണ്ടു ചെയ്യിച്ചത്. ഒന്നു മെനക്കെട്ടാൽ അവളെ കിട്ടുമെന്നാണ് അവൻ പറഞ്ഞതു്. അവൻ അൽപ്പം ദൂരെ മാറിനിന്നു. അവൾ ഒരുപാടു സംസാരിച്ചു. അവസാനം ഞാൻ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു: നമുക്ക് അടുത്ത കാര്യത്തിലേയ്ക്ക് കടക്കാം; ഇവിടെ അടുത്തു നല്ല ഒരു ലോഡ്ജ് : ഇറങ്ങിവന്നാൽ പോകാം, എന്നൊക്കെ , അവളുടെ മട്ടു മാറിയില്ല. അവൾ ആകെ ചൂടായി അടുത്തവിടെയാ നിൽക്കുന്ന ഭർത്താവിനെ വിളിക്കുമെന്നും, ഞാൻ അത്തരക്കാരിയല്ലെന്നും മറ്റും… തടിയുരാൻ നല്ല വാക്കു പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു് ഞാൻ മുങ്ങി. എന്റെ കൂട്ടുകാരനെ കണക്കിനു തെറി പറഞ്ഞു; വിഡ്ഡി, പമ്പര വിഡ്ഢി..വല്ലവനെയും കൊലയ്ക്കു കൊടുക്കാൻ നടക്കുന്നു… എന്നിട്ട് നീ പറയുന്നത്…” ഞാൻ വികാരാധീനനായി,
“അത് ആക്രാന്തം കാണിക്കല്ലേ!”, അവൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. “ഒരു പത്തു നിന്നാട കുറേനേരം സംസാരിച്ചു. എന്നുവച്ചു അവൾ ലോഡ്ജിൽ പണ്ണാൻ വരുമെന്നുണ്ടാ?”

“പെണ്ണുങ്ങളുടെ മനശ്ശാസ്ത്രം നിൻത്രയും ഒന്നും എനിക്കറിയത്തില്ല: പാപി ചെല്ലുന്നിടം പാതാളം എന്നതാ എന്റെ അവസ്ഥ.”

“പെണ്ണങ്ങളുടെ മനശ്ശാസ്ത്രം അത് സങ്കീർണ്ണമൊന്നുമല്ല: കുമാരനാശാനേയും ചങ്ങമ്പുഴയെയും പോലത്തെ കവികൾ ചുമ്മാ ഉണ്ടാക്കിപ്പറയുന്നതാ. എടാ, മിക്ക കഥാകാരന്മാരും കവികളും പെണ്ണിന്റെ പൂറു കണ്ടിട്ടുപോലുമുണ്ടാവില്ല. പിന്നെ ഭാവനയിൽ അതാ ഇതാ എന്നൊക്കെ എഴുതും… പെണ്ണുങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യം കണ്ടിട്ട്, ചെമ്പകപ്പൂവുപോലെയാണെന്നും മറ്റും എഴുതും, ഇവമ്മാരു; പക്ഷേ ഇതെല്ലാം ദൂരേന്നു വെള്ളമിറക്കുന്നതാ; പാവങ്ങള് പിന്നെ ഭാവനയാണ്ട് അവന്മാർക്ക് വായിക്കാൻ ഒരു സ്ഥലമൊണ്ട്…”

തുടരും …..

ഈ malayalam kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക