കമ്പിയാത്ര ഭാഗം – 20 (Kambiyaathra Bhagam -20)

ഈ കൊച്ചു സുന്ദരിപ്പെണ്ണിന്റെ സീലു പൊട്ടിച്ച ആ ഭാഗ്യവാനോട് എനിക്കസൂയ തോന്നി. പക്ഷേ അവൾ ഒന്നല്ല, പല തവണ പണ്ണിയവളാണെന്നു എനിക്കു മനസ്സിലായി. ഞാൻ അവളുടെ പൂറ്റിലേയ്ക്ക് കുണ്ണ ബലമായി കടത്തി വീർത്ത അകം കേറിയപ്പോൾ

“ഒ ഒ ഗോപു, പുറത്തെടുക്ക്; നീറുന്നു… ഞാൻ വേറൊരു ദിവസം തരാം; തീർച്ച.”

“എനിക്കറിയാം, ആ നീറ്റൽ പിന്നെ ഒരു സുഖമാകുമെന്ന്. അഗ്രം കയറിയപ്പോൾത്തന്നെ ആ പൂറിന്റെ ഇറുക്കം എന്റെ കുട്ടനു മനസ്സിലായിരുന്നു; അവൻ ഒട്ടും കാക്കാൻ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു. വിളമ്പി വച്ച ഇലയുടെ മുമ്പിൽ നിന്നു എഴുന്നേറ്റുപോകുമോ? അവളന്നല്ല, ഞാൻ പറഞ്ഞാലും അവൻ അനുസരിക്കുമായിരുന്നില്ല. സുഖകവാടത്തിൽ എത്തിയ അവനെ ആരു പുറത്താക്കും? വഴുവഴുപ്പാർന്ന ആ കിന്നരിപ്പറ്റിലേയ്ക്ക് എന്റെ കുണ്ണക്കുട്ടൻ പാഞ്ഞു കയറി, മുഴുവൻ. കടവരെ കുണ്ണ ചെന്നപ്പോൾ അവൾ സുഖം കൊണ്ട് “ആ…ആ…ആ…ആ…ആ…” എന്നു വിളിച്ച് എന്നെ പുണർന്നു.”

“എത്ര നാളായി.” അവൾ തുടങ്ങിയിട്ടു നിർത്തി

“എത്രനാളായിട്ടു?…” ഞാൻ വിട്ടില്ല,

“എടീ കള്ളീ, എനിക്കു മനസ്സിലായി എത്രനാളായി അകത്തുകേറ്റീട്ട്: അല്ലേ?”

“അതെ”, നാണിച്ചു് അവൾ പറഞ്ഞു.

“അന്നാ കസിൻ പോയതിൽപ്പിന്നെ ചെയ്തിട്ടില്ല.”

“അവൻ തിരിച്ചുപോകുന്നതുവരെ കളിച്ചും അല്ലേ?”

ഉം..

“നീ നാക്കെടുത്താൽ കള്ളമേ പറയും ഇപ്പോ കേറ്റിയപ്പോ എന്തു തോന്നുന്നു?”

“ഹായ്, നല്ല സുഖം…”

“ലിസിക്കുട്ടി….നിന്നെ ഇന്നു ഞാൻ നന്നായി സുഖിപ്പിക്കുമെടീ” എന്നു പറഞ്ഞ് ഞാൻ പുറ്റിൽ നിന്ന് കുണ്ണയെടുത്ത് ഊരിയടിക്കാൻ തുടങ്ങി. ജയന്തിയോടു കാണിച്ച മൃദുസമീപനം ഇവളോടു കാണിക്കണ്ട; ഇവൾ അനുഭവജ്ഞാനമുള്ളവളാണു്; ഇവളുടെ പൂറ് കുണ്ണയ്ക്കുവേണ്ടി ത്രസിക്കുകയാണ്. ഞാൻ ആഞ്ഞു പണ്ണി.

“ഒന്നു പതുക്കെ, ഗോപൂ..”

“നോവുന്നുണ്ടോ ?”

“ഇല്ല. എന്നാലും ഞാൻ മെലിഞ്ഞ പെണ്ണല്ലേ?”

“നീ മെലിഞ്ഞാ ഇരിക്കുന്നതു്; പക്ഷേ ഇവൾക്കു നല്ല ബലമുണ്ടു്”, കുണ്ണ ഒന്ന് ഊരി ഒറ്റയടിക്ക് അകത്തുകേറ്റി ഞാൻ പറഞ്ഞു, “ഇവൾക്കു നല്ല സ്പീഡു വേണം.

“നിനക്കു തോന്നുന്നത് അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല.”

“എന്നാലും ഇഷ്ടമാ, അല്ലേ?”

“ഉം… അതെ… അടിക്ക്”

ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് മറ്റു കൂഷൻ എടുത്ത് അവളുടെ കുണ്ടിക്കടിയിൽ വച്ചു; പൂർ ദളങ്ങളകുത്തി കുണ്ണയെ ബലത്തിൽ അകത്തുകടത്തി.
സമയം കുറവാണ്; ഉള്ള സമയം പാഴാക്കാൻ പാടില്ല. എന്റെ കൂണ്ണ അതിവഗം ലിസിയുടെ പൂറിന്റെ ആഴങ്ങളിലേയ്ക്ക് ചാടിക്കളിച്ചു.

“ആ ആ ആ … എനിക്കു വരുന്നെടാ..ഗോപു, പാലൂ് അകത്തൊഴിക്കല്ലേ, കുഴപ്പമാണേ!”

ഞാൻ സ്പീഡു കൂട്ടി.

“ഓ…ഓ…ഓ…ഓ, ഗോപു…” ലിസി എൻറെ കുണ്ടിയിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ച് എന്നെ അവളുടെ ദേഹത്തോടു ചേർത്തു. ഞാൻ അവളുടെ ദേഹത്ത് ഒട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്ന് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വലിച്ചീമ്പിക്കുടിച്ചു…

ഒന്നുകൂടി അവളുടെ മുകളിൽ കൈകുത്തി ഞാൻ ആഞ്ഞു പണ്ണി. പുതുപൂറിന്റെ ഇറുക്കവും വഴുവഴുപ്പും സുഖത്തിന്റെ പടവിലേയ്ക്കു നയിച്ചു. ഇത് പ്രമീലയിൽ നിന്നും ജയന്തിയിൽ നിന്നു. വ്യത്യസ്ഥം. ശരീര ഘടനയിലും അനുഭവത്തിലും…സുഖം എന്റെ ഞരമ്പുകളിൽ നിന്നു് കുണ്ണയുടെ കൊച്ചു സുഷിരത്തിലേയ്ക്ക് വരാറായപ്പോൾ ഞാൻ കുണ്ണ പെട്ടെന്ന് പുറ്റിൽ നിന്ന വലിച്ചുരി.

തക്ക സമയത്ത് അവളുടെ പൂർത്തടത്തിൽ പാൽ ചീറ്റി… ഹാവൂ…

അധികം വിശ്രമിക്കാനും ഒന്നും നേരമില്ല. അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് ഒരു തുണിക്കഷണത്തിനായി തപ്പി. മേശപ്പുറത്ത് ഹിന്ദി പുസ്തകങ്ങളും പഴയ പ്രതാവു. മറ്റു.. ങാ, ഉണ്ടു. ഒരു കൊച്ചു ടീപ്പോയിയുടെ പുറത്ത്; ഞാനാ തുണി എടുത്തു. അവളുടെ പൂർ തുടച്ചുകൊടുത്തു.
ലിസി ഉടനെ ഡ്രസ്സ് എല്ലാം ശരിയാക്കി കതകുതുറന്നു പുറത്തു പോയി ഞാൻ കുഷനും മറ്റും ശരിയാക്കി ഇട്ടിട്ടു പാകാനൊരുങ്ങുമ്പോഴാണ് അത് കണ്ടത്. നല്ല ഭംഗിയുള്ള ഒരു കുപ്പി പകുതി സാധനമുണ്ട്; എന്താണെന്ന് അന്നെനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു; പിന്നെയാണ് മദ്യക്കുപ്പിയാണെന്നു മനസ്സിലായതു: അത്യാവശ്യ ഉപയോഗത്തിനു മാസ്റ്റർ കരുതിവച്ചതാകണം. വെറുതെ.. എന്താണെന്നറിയാൻ ഞാൻ അതു തുറന്നു; മണത്തുനോക്കി. ഹും… എന്തൊരു തീക്ഷണ മണം!

എന്റെ കഷ്ടകാലത്തിന് അപ്പോഴാണ് ചെല്ലപ്പൻ മാസ്റ്റർ പകുതി തുറന്നിരുന്ന കതകിൽക്കൂടി അവിടെ വന്നു കയറിയത്. കയ്യിൽ തുറന്ന മദ്യക്കുപ്പിയുമായി നിന്ന എന്നെ മാർ രൂക്ഷമായി നോക്കി

കുതിരയ്ക്ക് കൊടുക്കുന്ന സാധനം ഒരു ഫുള്ള് പൊട്ടിച്ച് രണ്ടുപേർ മാത്രം കടിച്ചാൽ?…പുറത്തിറങ്ങി എങ്ങനെ നടക്കും എന്നു ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.

കാലുറയ്ക്കുമോ ?

പത്രാസ് എത്തി. കയ്യിൽ ഒരു സോസറുള്ളത് മേശപ്പുറത്തു വച്ചു: ബില്ല്:

“പുട്ടാൻ നേരമായിരിക്കും, അല്ലേ ?” ഗോപു ചോദിച്ചു.

“ഉവ്വ സാറെ, ഒരുപാടായില്ലേ?”

ഞാൻ പണം സൊസറിൽ വച്ചു. തിരികെ പോയി.

“നീ ആ ലിസിയെ ചെയ്തത്… എനിക്കൊക്കെ ആലോചിക്കാൻ കൂടി പ്രയാസമാ, ഗോപു”

“അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞ, നീ വളരെ സാവധാനം, ഓരോ ചുവടും സൂക്ഷിച്ചു്, വേണം പോകാൻ എൻ കാര്യം വേറേ… കാക്ക പറക്കുന്നതുപോലെ താറാവിനു പറക്കാനാകുമോ?”

“എത്ര സക്ഷിച്ചു പായാലും, ഒന്നിനെയും മുഴുവൻ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നില്ല. പാടുപെട്ട് വളച്ച് ചിലതൊക്കെ ചെയ്താലും, അവസാനം അകത്തുവച്ച് കാര്യം നടത്താൻ പറ്റാറില്ല; ഓണം വന്നാലും, ഉണ്ണി പിറന്നാലും കോരനു കുമ്പിളിൽ കുത്തി എന്നതാ എന്റെ അവസ്ഥ….നിന്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ എന്തെങ്കിലും മാർഗ്ഗമുണ്ടാ ഗോപും എനിക്ക്”

“നീ വിഷമിക്കാതെടാ, നമുക്കു വഴിയാക്കും.”

“ചില മാസികകളിലൊക്കെ ഒരു മന്ത്രമോതിരത്തിന്റെ പരസ്യം വരാറുണ്ടു്.”

“വിഡ്ഡിത്തം പറയാതെടാ; മന്ത്രമോതിരവും മായമോതിരവും ഒക്കെ വെറും തട്ടിപ്പാ കുറെയെണ്ണത്തിനെ പറ്റിച്ചു കാശുണ്ടാക്കാനുള്ള തന്ത്രം.”

“വശീകരണമന്ത്രം ഉണ്ടെന്നൊരു പരസ്യം കണ്ടു.”

“എടാ, വശീകരണ മന്ത്രം വിക്കുന്നവന്റെ ഭാര്യയെ വേറെആണുങ്ങൾ വയറുവീർപ്പിക്കുന്നതു് അവൻ അറിയാറില്ല!”

“ഒരു തരം സ്പ്രേ ഉണ്ടെന്നു പറയുന്നു; അതടിച്ചാൽ പെണ്ണുങ്ങൾക്കു് നമ്മളോട് ആകർഷണം തോന്നുമത്

“നീ പറയന്നല്ല, ശുക്ലം പുരട്ടി നടന്നാലും ഒരു പെണ്ണും പുറകെ വരത്തില്ല: നിയന്താ മനസ്സിലാക്കാത്തതു്? ഇതു പെണ്ണിന്റെ ഇഷ്ടമാണ്. അത് മനസ്സിന്റെ കാര്യമാ…”

“എനിക്കറിയാം, കുറച്ചു പ്രയാസമാണെന്നു. എന്നാലും ഒരു വഴി..?” ഞാൻ ആശയാട ചോദിച്ചു.

ഗോപു കുറച്ചുനേരം ആലോചിച്ചു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു, “എടാ, ഇത് അതൊന്നുമല്ല. ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ നീ പരിഭവിക്കുമോ?”

“ഇല്ല. പറ.”

“നീ വേറൊന്നും വിചാരിക്കരുത്; വാനര ഛായയുള്ളവരെ പെണ്ണുങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ പ്രയാസമാണ്… എന്നു കരുതി അവരിലും സുന്ദരന്മാരും സുന്ദരികളുമില്ലേ? രാമായണത്തിൽ ബാലിയുടെ ഭാര്യയെ…എന്താ അവരുടെ പേര് ?..വാനരസുന്ദരി എന്നു – വിശേഷിപ്പിക്കുന്നില്ലേ?…സുഗ്രീവന്റെ ഛായയുള്ള ഒരു സുന്ദരക്കുട്ടപ്പൻ പെരുന്ന ഓഫീസിലുണ്ട്. അയാളെ ‘സുഗ്രീവൻ’ എന്നാ എല്ലാവരും വിളിക്കുന്നത്. ശരിക്കുള്ള പേര് (ഉൽപ്പലാക്ഷൻ’ എന്നാ…”

മദ്യം നിറഞ്ഞ ഗ്ലാസ്സ് കയ്യിൽ ഞാൻ മുറുക്കിപ്പിടിച്ചു. കുസിനാണന്നൊന്നും നോക്കാതെ റം മലത്തറിഞ്ഞാലോ? എന്റെ കൈ തരിച്ചു; എന്നാലും ഞാൻ ക്ഷമിച്ചു. എന്താ അവൻ പറഞ്ഞുവരുന്നതെന്ന് അറിയണമല്ലൊ.

“നീ പറഞ്ഞുവരുന്നത് എനിക്കു കുരങ്ങിന്റെ രൂപമായതുകൊണ്ടാണെന്നല്ലേ? എന്തിനാ വളച്ചുകെട്ടുന്നത്? തുറന്നു പറ”… ഗ്ളാസ്സിൽ മുറുക്കിപ്പിടിച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“എ. അതൊരു മോശം കാര്യമല്ലല്ലോ. ചിലർക്കു് പുലിയുടെ ഛായയുണ്ടു്.

“എന്നാലേ, ചിലർക്ക് കുറുക്കൻറ ഛായയുമുണ്ട്.”, ഞാനും വിട്ടില്ല.

“എ…അതാർക്കാ?”

“ആർക്കെങ്കിലുമാവട്ടെ, നീ കാര്യം എന്താണെന്നു വച്ചാൽ പറ.”

“എടാ, ദേഷ്യപ്പെടാനല്ല, പറഞ്ഞത്: കാര്യം മനസ്സിലാക്കാനാ പെണ്ണുങ്ങൾ കളിക്കാൻ എല്ലാവരെയുമൊന്നും വിളിക്കില്ല.”

“ പെണ്ണുങ്ങളെ നമുക്ക് വിളിക്കാമല്ലോ?”

“രണ്ടും ഒന്നു തന്നെയാ വിളിച്ചാൽ അവരു വരണ്ടേ?”

“പിന്നെ എന്തു ചെയ്യും? എനിക്കിപ്പം ശസ്ത്രക്രിയ ചെയ്ത് മുഖം മാറ്റി വയ്ക്കാൻ പറ്റുമോ?”

“അതായിരുന്നു, നല്ലതു്; എന്നാലും മറ്റു വല്ല മാർഗ്ഗവുമുണ്ടോ എന്നു നോക്കട്ടെ” ഗോപു പറഞ്ഞു,

“ഈ കള്ളാന്നൊറങ്ങട്ടെടാ ഗാഢമായി ഒന്നാലോചിക്കണം. നീ പോകുന്നതിനുമുമ്പേ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ഉപായം പറഞ്ഞു തരാം; നി ഒരാഴ്ച ഇവിടുണ്ടല്ലോ?”

“ഒരാഴ്ചയോ? എനിക്കു നാളെ പോണം; പോയിട്ടു കാര്യമുണ്ടു്. നങ്ങ്യാർകുളങ്ങരയിലെ ആ വർക്കു നടക്കുവാ.”

“അതു വിടു: ആ, അതൊക്കെ നമുക്കു പിന്നെ തീരുമാനിക്കാം. “ചിലതൊക്ക്’ ചെയ്യാൻ പറ്റാറുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞില്ലേ? അതെന്താ?”

“അതോ പറയാം; പല സംഭവങ്ങളുണ്ട്; ഒരെണ്ണം ഞാൻ പറയാം; ഞാൻ കുറേ വർഷം മുമ്പു മുംബയിൽ ഒരു ജോലിയായി പായിരുന്നത് ഓർമ്മയുണ്ടല്ലോ? ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസ് മുംബയിലായിരുന്നു. പക്ഷേ മൂന്നു മാസം എനിക്ക് നാഗ്പ്പൂർ അടുത്ത് ഒരു സ്ഥലത്തുപോയി കുറെ ജോലി ചെയ്തുതീർക്കണമായിരുന്നു. അതുകഴിഞ്ഞ് ഞാൻ തിരികെ മൂംബയിലേയ്ക്കു പോകുന്ന സമയം ഗണപതി മഹോത്സവമായിരുന്നു. അവിടത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ഉത്സവം; നമുക്ക് ഓണം പോലെ.

ഞാൻ വൈകുന്നരം സ്റ്റേഷനിലെത്തി ഗണപതി ഉത്സവം കാരണം നല്ല തിരക്ക്. പക്ഷേ എനിക്ക് പിറ്റേന്നു മുംബയിൽ എത്തിയപറ്റു. അഞ്ചരയോടടുത്തു ടെയിൻ വന്നു നിന്നപ്പോൾ ഞാൻ അന്ധാളിച്ചുപോയി. കറാൻ പോലും ഇടമില്ല; എൻറെ കയ്യിൽ ഒരു ബികേസുമുണ്ട്. കതകിൻറടുത്താൻ പോലു. വഴിയില്ല. അവസാനം ട്രെയിൻ വിട്ട് ചലിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് എനിക്ക് വാതിലിന്റെ വശത്തെ ഒരു കമ്പിയിൽ പിടി കിട്ടിയത്: വലിഞ്ഞു. ഞാനും.

വണ്ടി നീങ്ങി കുറെക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനും തിക്കിത്തിരക്കി അകത്തു കടന്നു. ആദ്യം വാതിലുള്ള ആ ഭാഗത്ത്; പിന്ന ആളുകളുടെ തള്ളിൽപ്പെട്ട്, വെള്ളത്തിൽ പൊങ്ങിക്കിടക്കുന്ന തടിക്കഷണം പോലെ, ഞാൻ കമ്പാർട്ടുമെന്ററിന്റെ ഉള്ളിലായി. മണിക്കൂറുകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ രണ്ടു സീറ്റുകളുടെ ഇടയിലായി ഒരു കർഷക കുടുംബം എൻറടുത്തുണ്ടു്; അതിൽ ഇരുപത്തഞ്ചോളം പ്രായം വരുന്ന ഒരു പെണ്ണമുണ്ട്. തിരക്കുകൊണ്ട് അവളെ മുട്ടി നിൽക്കാൻ പറ്റു: അത് ആരുടെയും കുറ്റമല്ല. പക്ഷേങ്കിലും തിരക്കായാലൂം, എന്തായം പെണ്ണിന്റെ ദേഹത്തു തൊട്ടാൽ ആണിനു കുണ്ണ പൊങ്ങാമല്ലോ. എന്റെ സ്ഥിതിയും അതായിരുന്നു. അവിടെ മാന്യതയുടെ പ്രശ്നമില്ല. അവളുടെ ശരീരവുമായുള്ള സ്പർശത്തിൽ പാൻറിന്റെയും അതിനു ഉള്ളിലിരിക്കുന്ന എന്റെ കുണ്ണ വളരാൻ തുടങ്ങി. പെണ്ണിന്റെ സ്പർശം എന്ന വളമുണ്ടെങ്കിൽ കുണ്ണ എന്ന ചെടിക്ക് വളരാൻ പിന്നെ എന്തു വേണം?

സാരികൊണ്ടു മറഞ്ഞ അവളുടെ കുണ്ടിവിടവിൽ എന്റെ കുണ്ണ ഉരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു; പാൻറിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നാണെങ്കിലും അവൻ തന്റെ പ്രയാസം. അവളുടെ വിടവിന അറിയിക്കാൻ മടിച്ചില്ല. ഇഷ്ടമില്ലാത്ത മട്ടിൽ അവളെന്നെ നോക്കി. പക്ഷെ മാറാനൊന്നും സ്ഥലമില്ല. ഒന്നോ രണ്ടോ സ്റ്റേഷൻ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുർജാപ്പൂർ ആയെന്നു തോന്നുന്നു, ചില യാത്രക്കാർ ഇറങ്ങി. ഭാഗ്യത്തിന് എന്റെ അടുത്തുള്ള സീറ്റിലിരുന്ന ആൾ എഴുന്നറ്റുപായി ഞാൻ ഇരുന്നത് ആരും അറിഞ്ഞില്ല. എന്റെ മാനത്, ഞാനൊപ്പം ഒതുങ്ങിയിരുന്ന് അവളോട് അടുത്തിരിക്കാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി കഷ്ടിച്ച് ഇരിക്കുമെന്നു മാത്രം. തണുത്ത കാലാവസ്ഥയിൽ ഒരു ചെറുചൂട് ഈ യുവതിയുടെ ദേഹത്തു മുട്ടിയിരിക്കുമ്പോൾ കിട്ടുമല്ലോ എന്ന സ്വാർത്ഥ ചിന്തയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

അവളെന്നെ നോക്കി എന്റെ ക്ഷണം സ്വീകരിക്കാൻ കൂട്ടാക്കാതെ നിന്നിടത്തുതന്നെ നിന്നു. അവളുടെ രക്ഷിതാക്കളും ആ പരിസരത്തു നിൽക്കുന്നു. ഞാൻ നോക്കുമ്പോളുണ്ട്, അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും കൂടി ഒരു പൊതി തുറന്ന് വിശദമായി മുറുക്കുന്നു.

രാത്രി എട്ടരയായി ആളുകൾ അകത്ത് ഇലയിലും കടലാസ്സിലും ഒക്കെ പൊതിഞ്ഞ ആഹാരം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. “തൃകാ ഭാക്കർ’ എന്നു പറയുന്ന ഒരു തരം കുട്ടിച്ചപ്പാത്തിയും മെഴുക്കുപുരട്ടി പാലത്തെ ഒരു പച്ചക്കറിയുമാണ് അവരുടെ ആഹാരം; എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങാൻ ഇത്തിരി പച്ചവെള്ളവും.

ഏതാണ്ട് ഒൻപതോ മറ്റോ ആയപ്പോൾ ആളുകൾ ഉള്ള സീറ്റിലും ബർത്തുകളിലുമായി ഉറക്കും തുടങ്ങി. വിളക്കുകൾ കെടുത്തിത്തുടങ്ങിയപ്പോൾ നീല ബൾബുകൾ നൽകുന്ന മങ്ങിയ വെളിച്ചം മാത്രം അങ്ങിങ്ങ് അവശേഷിച്ചു. എനിക്കും ഉറക്കം വരുന്നു; പക്ഷ ആ ഇരിപ്പിൽ

Thudarum

ഈ malayalam kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക