എന്റെ രതി ചരിതം ഭാഗം – 11 (Kambi Katha Ente Rathi Charitham Bhagam - 11)

“ഒന്നും ഭയപ്പെടേണ്ടതില്ല… നീ എന്റെ അതിഥിയാണ്. ഈ നാട്ടിൽ മനുഷ്യനേയും, ജന്തുക്കളേയും, വൃക്ഷണങ്ങളെയും ഒന്നിനെയും നീ ഭയപ്പെടേണ്ടതില്ല. നീ പുറപ്പെട്ടുകൊള്ളുക.’

“ബാഗും, മൊബൈലും, വാച്ചും പേഴ്സം മറ്റും ഇവിടെ വച്ചുകൊള്ളൂ”

ബാഗിൽ നിന്നും ആശാൻ തന്ന കണ്മഷി എടുത്ത് കയ്യിൽ തന്നു.

”ഇത് മറക്കണ്ട.”

ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. പൻറും ഷർട്ടും ഒഴികെ എല്ലാം അവിടെ വച്ചു.

അവർ വിളക്കുമായി മുന്നിൽ നടന്നു. നടക്കുമ്പോൾ ആ വലിയ ചന്തികൾ ഓലം വെട്ടുന്നു.
ഉമ്മറത്തെത്തിയപ്പോൾ അവർ കയ്യിൽ ഒരു പൊതി തന്നു.

“പാൻറും ഷർട്ടും ഇവിടെ ഊരിവച്ച് ഈ തോർത്ത് മുണ്ട് ഉടുത്ത് പുഴവരെ എത്തുക. പുഴയിൽ ഇറങ്ങി ഒന്ന് മുങ്ങി നിവരുക. എന്നിട്ട് ഈ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുക. പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ നടക്കുക” ഒന്നും പറയാതെ ഞാൻ അത് കേൾക്ക് മാത്രം ചെയ്തു.

അവർ ഒരു ചരട് തന്നു. “ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഇത് അരയിൽ ധരിക്കുക.കുളികഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു വരിക. വരുന്ന വഴിക്ക് പടിപ്പുര കടന്ന് ഉടനെ വലതു വശത്ത് ഒരു കരിമ്പനയുണ്ട്. അതിന്റെ ചുവട്ടിൽ നിന്നാൽ മതി.” അവർ പുറകിൽ നിന്നും പറഞ്ഞു. ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു വാതിൽ പുറകിൽ അടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.

വസ്ത്രങ്ങൾ മാറി. അവർ പറഞ്ഞ പോലെ ഒരു തോർത്ത് ഉടുത്തു. എന്നിട്ട് അരയിൽ ചരട് ധരിച്ചു.

പുഴ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അങ്ങോട്ട് വരുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായ ഭീതി എനിക്കപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നഗ്ന പാദനായിട്ടും കല്ലും മുള്ളും എന്നെ നോവിച്ചില്ല. ഞാൻ പുഴക്കരയിൽ എത്തി. കല്ലുകളിൽ ചവിട്ടി പുഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. പുഴയിലെ വെള്ളത്തിനു തണ്ടുപ്പുണ്ട്. ഒപ്പം നല്ല ഒഴുക്കുണ്ട്.

മഴക്കാറുണ്ട്.

കല്ലിൽ പൊതി വച്ചു. തോർത്ത് മുണ്ട് ഊരി അതിനു മീതെ വച്ചു.

ഞാൻ ഒന്ന് മുങ്ങി നിവർന്നു. പുഴയിൽ മുങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ ശരീരത്തിൽ എന്തോ പെട്ടെന്ന് സംഭവിച്ചു. പെട്ടെന്ന് എന്താണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. എന്റെ നവദ്വാരങ്ങളിലൂടെ വിസ്സർജ്ജനം നടന്നതായിരുന്നു അത്. കുളിച്ച് കയറി. തോർത്തി. എന്നിട്ട് ആ പൊതി തുറന്നു.
ഒരു മുണ്ടും ഒരു കോണകവും മേൽമുണ്ടും മാത്രം. ഒപ്പം വളഞ്ഞ വായ്ത്ത്തലയുള്ള ഒന്നരയടി നീളമുള്ള ഒരു കത്തിയും.

ഞാൻ ആ കോണകം എടുത്ത് അരയിൽ ചുറ്റി കാലിന്റെ ഇടയിലൂടെ എടുത്ത് പുറകിൽ കുത്തി. മുണ്ട് ഉടുത്തു. മേൽമുണ്ട് കൊണ്ട് പുതച്ചു.
തോർത്തിക്കഴിഞ്ഞ് തോർത്തും കവറും പുഴയിൽ എറിഞ്ഞു.

തിരികെ വരുമ്പോൾ ഞാൻ അവർ പറഞ്ഞതു പോലെ പടിപ്പുര കടന്ന് വലതു വശത്തെ പനയുടെ ചുവട്ടിൽ കണ്ണടച്ച് നിന്നു.
അൽപം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ചിലങ്കയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു.

“ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുണ്ട്. ഒരു കാരണവശാലും ഞാൻ പറയാതെ കണ്ണ് തുറക്കരുത്.” പ്രൊഫസർ ജയന്തിയുടെ ശബ്ദം.

തണുത്ത വിരലുകൾ എന്റെ അരകെട്ടിൽ പടരുന്നു. അത് എന്റെ മുണ്ടും കോണകവും അഴിച്ചു. നാഭിയിൽ ഒരു ചുണ്ട് ഉരയുന്നു. നാഭിച്ചുഴിയിൽ നിന്നും അത് താഴേക്ക് മെല്ലെ മെല്ലെ പോയി. വല്ലാത ഒരു അനുഭൂതി എൻറ ശരീരത്തിൽ പടർന്നു എന്നൽ എന്റെ കുണ്ണ യാതൊരു അനക്കവും ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നത് എന്നെ അൽഭുതപ്പെടുത്തി.

പെട്ടെന്ന് എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ പല്ലുകൾ ആഴ്ന്നിറങ്ങി. കടുത്ത വേദന എന്റെ ശരീരത്തിൽ പടർന്നു. എന്നാൽ എനിക്ക് ചലിക്കുവാനോ നിലവിളിക്കുവാനോ ആയില്ല.

ശരീരം മരവിച്ച പോലെ. എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ രശ്നം ഒഴുകുനുണ്ടാകണം. അറിയാൻ ആകുന്നില്ല. എന്നാൽ വയുവിൽ രക്ടഗന്ധം പടർന്നു. എന്താണെനിക്ക് സംഭവിക്കുന്നതെൻ പോലും പറയുവാൻ ആകുന്നില്ല.

അരക്കെട്ടിൽ കടുത്ത വേദനയുണ്ട്. അവരുടെ തല എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ നിന്നും തള്ളിമാറ്റുവാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നാൽ അപ്പോളും എന്റെ കൈകൾ അനക്കാൻ ആകുന്നില്ലായിരുന്നു.

അൽപസമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അരക്കെട്ടിൽ നിന്നും അവർ തല മാറ്റി.

പാദസ്വരതിൻ കിലുക്കം അകന്നു പോയി. അതിനിടയിൽ വീണ്ടും അവരുടെ ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു.

“ഇനി കണ്ണ് തുറന്ന് ഗിരിജയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു കൊള്ളുക. മറക്കരുത് അവളെ പ്രാപിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ തിരികെ പോരുക. പ്രാപിക്കുന്നതിനു മുമ്പ അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ നിന്നും രക്തം പാനം ചെയ്യണം.”

വേദന പൊടുന്നനെ പൂർണ്ണമായും മാറി. പുതിയ ഒരു മനുഷ്യനായതു പോലെ തോന്നി എനിക്ക്.

എന്റെ അരയിൽ തപ്പി നോക്കി. മുറിവോ രക്ടമോ ഒന്നും ഇല്ല. പുഴയിൽ നിന്നും വരുമ്പോൾ ഉടുത്ത പോലെ തന്നെ വസ്ത്രങ്ങൾ അതു പോലെ തന്നെ ഉണ്ട്. അപ്പോൾ നേരത്തെ നടന്നത്? കൂടുതൽ ചിന്തിക്കുവാൻ ആകുന്നുമില്ല. ഞാൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു.

ഇരുട്ടായിരുന്നെങ്കിലും എനിക്ക് മുന്നോട്ട് പോകുവാൻ യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും തോന്നിയില്ല. പരിചിതമായ വഴിയിലൂടെ പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ നടക്കുന്നതു പോലെ തോന്നി. കുറേ മുന്നോട്ട് ചെന്നിട്ടും വഴിയിൽ ആരെയും കണ്ടില്ല. ഒരു ഇടവഴിയിലൂടെ ആണ് നടത്തം. അൽപം കഴിഞ്ഞപ്പോൽ ഒന്നു രണ്ടു വീടുകൾ കണ്ടു. പക്ഷെ പുറത്ത് ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

വീണ്ടും നടന്ന് ഒരു റോഡിലെത്തി. റോഡിൽ ചിലരെ കണ്ടു. എന്നാൽ അവർ എന്നെ കണ്ടതായി തോന്നുന്നില്ല. ഞാൻ ഇനി വല്ല അദൃശ്യനുമായോ? ശരീരത്തിൽ പിച്ചി നോക്കി. നോവുന്നുണ്ട്. അപ്പോൾ സ്വപ്നമല്ല.

നടത്തം ചെന്നെത്തിയത് പനയോലകൊണ്ട് മേഞ്ഞ ഒരു വീടിന്റെ മുന്നിലാണ്. മുമ്പിൽ ഒരു മണ്ണെണ്ണ വിളക്ക് കത്തുന്നുണ്ട്. അതെ ഇതു തന്നെ ഗിരിജേച്ചിയുടെ വീട് എന്ന് ആരോ എന്റെ ഉള്ളിൽ മന്ത്രിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. ഞാൻ കടമ്പായിക്ക് മുകളിലൂടെ കാൽ കവച്ച് വച്ച് കടന്നു.

മുറ്റത്തെത്തി. ആരെയും കാണാൻ ഇല്ല. മുന്നിലെ വാതിൽ തുറന്നിട്ടിരിക്കുന്നു. വിളിച്ചു നോക്കിയാലോ?

വേണ്ട വല്ല കുഴപ്പവും ആയാലോ.

പുറക് വശത്തേക്ക് നടക്കുവാൻ ആരോ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതു പോലെ തോന്നി. ഞാൻ വീടിന്റെ പുറക് വശത്തേക്ക് നടന്നു. അവിടെ ഓലകൊണ്ട് മറച്ച ഒരു മറപ്പുര. മറപ്പുരയിൽ ആരോ ഉണ്ട്.അതിനകത്ത് ഒരു മണ്ണെണ്ണ വിളക്ക് കത്തിച്ച് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ അക വശം കാണാം.

ചന്ദ്രിക സോപ്പിന്റെ മണം പരന്നൊഴുകുന്നു. ഞാൻ മറപ്പുരയ്ക്ക് സമീപത്തേക്ക് നീങ്ങി. പഴകിയ ഓല പലയിടത്തും ദ്രവിച്ചിട്ടുണ്ട്. അകത്തേക്ക് നോക്കി.

ഒരു സ്ത്രീ പുറം തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് കുളിക്കുന്നു. അരയിൽ ഒരു തോർത്ത് മാത്രമാണ് ഉള്ളത്.

ഇരു നിറം നല്ല കൊഴുത്ത ശരീരം. കൈകൾ കൊണ്ട് മുൻ വശത്ത് സോപ്പ് പതപ്പിച്ച് തേക്കുന്നു. നല്ല മാംസളമായ പുറം. മുടി വെള്ള നനഞ്ഞ് പറ്റിക്കിടക്കുന്നു.

കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് കുട്ടകത്തിൽ നിന്നും വെള്ളം മഗ്ഗിൽ എടുത്ത് ഒഴിച്ചു.

ആ മുഖം ഒന്ന് കണ്ടാൽ കൊള്ളാമെന്ന് ഉണ്ട്. പക്ഷെ തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നതിനാൽ സാധിക്കുന്നില്ല.

വീണ്ടും വെള്ളം കോരി ഒഴിച്ച് കുളി കഴിച്ചു. അരയിൽ ചുറ്റിയിരുന്ന തോർത്ത് ഊരി. ഹോ കാണേണ്ട കാഴ്ചതന്നെ. എന്തു വലിയ ചന്തികൾ. തെറിച്ചുന്തി നിൽക്കുകയാണവ. ചന്തിഗോളങളെ പിടിച്ച് ഞെരിച്ചുടക്കുവാൻ കെ തരിച്ചു. ഞാൻ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി. കുണ്ടിക്ക് കീഴെ മാംസളമായ തുടയും അതിനു കീഴെ മനോഹരമായ കാൽ വണ്ണകൾ.

അരക്കെട്ട് അൽപം ഒതുങ്ങിയതാണെങ്കിലും മാംസളമായ വയർ മടക്കിന്റെ വശ്യത വേറെ തന്നെ. കൈകൾ ആരോഗ്യമുള്ളതും മാംസളവും മിനുസമാർന്നതുമാണ്.

അവൾ തോർത്ത് മുണ്ട് വെള്ളത്തിൽ പിഴിഞ്ഞു. എന്നിട്ട് തലയിൽ തുവർത്തുവാൻ തുടങ്ങി. തോർത്തുമ്പോൾ അവളുടെ കൈകളിലെ കുപ്പിവളകൾ കിലുങ്ങുന്നുണ്ട്.

തല തുവർത്തിക്കഴിഞ്ഞ് ശരീരത്തിലെ വെള്ളം ഒപ്പിയെടുത്തു. ഒന്നൂടെ പിഴിഞ്ഞ് മുലയും വയറും തുടച്ചു. കവക്കിടയിലും ചന്തിവിടവിലും തുവർത്ത് കൊണ്ട് നല്ലവണ്ണം ഒപ്പി. മറപ്പുരക്ക് മീതെ ഇട്ടിരുന്ന മുണ്ടെടുത്ത് ഉടുത്തു. ബ്രായിടാതെ ജാക്കറ്റ് ഇട്ടു.

വിളക്കുമായി പുറത്തേക്ക്. ഞാൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു.

വീടിന്റെ അടുക്കളയ്ക്ക് സമീപത്തെ ചായ്പ്പിൽ നിന്നു. എന്നിട്ട് ബ്രായും മറ്റും അവിടെ ഇട്ടു.

പ്രാണനാഥൻ എനിക്ക് നൽകിയ പരമാനന്ദ രസത്തെ എന്ന ഒരു മൂളിപ്പാട്ടു പാടാൻ തുടങ്ങി.

തല ഒരു വശത്തേക്ക് ചെരിച്ച് മുടി തോർക്കാൻ തുടങ്ങി. കണ്ണാടി എടുത്ത് മുഖം നോക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ആരോ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.

“ഗിരിജേടത്തിയേ..” പയ്യേ ഞാൻ വിളിച്ചു.

അവർ ഒന്ന് ഞെട്ടി.

“ആരാ..” അൽപം പതറിയ ശബ്ദം .

“ഞാൻ.’

എന്നിട്ട് എന്റെ നേരെ നോക്കി. അവ്യക്തമായതിനാൽ വിളക്ക് എടുത്ത് എന്റെ നേരെ നീട്ടി.

എന്നെ അൽഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു.

“മനൂ.” വല്ലാത്ത ഒരു ആഹ്ലാദം അവരുടെ മുഖത്തും വാക്കുകളിലും.

സന്തോഷം കൊണ്ട് ആ മുഖം വിടർന്നു.

ഞാൻ ഗിരിജേടത്തിയുടെ മുഖം അപ്പോളാണ് ശരിക്ക് കണ്ടത്.

ഹോ വട്ടമുഖം വിടർന്ന് കണ്ണുകൾ.

“വാ അകത്തേക്ക് വാ… ആരും കാണണ്ട..” അവർ എന്നെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.

ചാണകം മെഴുകിയ തറയാണ് വീടിന്.

ചുവന്ന ബ്ലൗസും ഒറ്റമുണ്ടും മാത്രമായിരുന്നു അവരുടെ വേഷം. വിളക്ക് നിലത്ത് വച്ചപ്പോൾ ആ മുണ്ടിനിടയിലൂടെ കൊഴുത്ത കാൽത്തുടകളും ചന്തിയും നിഴലടിച്ച് കാണാം. അൽപനേരം ഞാൻ ആ തരുണിയെ നോക്കി. നിന്നു. തനിനാടൻ പറഞ്ഞതിനേക്കാളും എത്രയോ സുന്ദരിയാണിവൾ. കുണ്ടിമുതൽ കാലുവരെ ഒരു നല്ല തമ്പുരുപോലെ ഉണ്ട്. ജ്വലിക്കുന്ന നാടൻ സൗന്ദര്യം എന്റെ മുമ്പിൽ. എത്രയോ കാലമായി ഞാൻ ഇത്തരം ഒരു പെണ്ണിനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ഇന്നിതാ അത് സഫലമാകുവാൻ പോകുന്നു. “ എന്റെ മനൂ… നീ വന്നൂ അല്ലേ” അവർ പറഞ്ഞു. ഒരു കാമുകിയുടെ ഭാവമായിരുന്നു അവർക്ക്. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഞാൻ അവരുടെ കാമുകനെ പോലെ ആയിമാറി.

“ എൻറ ഗിരിജേടത്തിയെ കാണാതെ എനിക്ക് ആകില്ല”

എന്റെ 6 പാക്ക് വയറിലും രോമം നിറഞ്ഞ ഉറച്ച മാറിലും അവർ കവിൾ ഇട്ട് ഉരസി. എന്റെ മാറിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി നിന്നു.
“ എന്റെ പൊന്നു കുട്ടാ…’ അവർ എന്നെ ഇറുകെ പുണർന്നു. ചന്ദ്രിക സോപ്പിന്റെ വാസന എന്റെ മൂക്കിൽ അടിച്ചു കയറി. ഈറനോടെ ഒരു സുന്ദരി എന്നെ പുണർന്നപ്പോൾ എന്റെ പൗരുഷം ഉണർന്നെഴുന്നേറ്റു. എന്റെ കൈകൾ അവരുടെ മാംസളമായ പുറത്തും ചന്തിയിലും ഓടിനടന്നു. ഇറുകെ പുണർന്ന് എന്റെ കാതിൽ അവർ പറഞ്ഞു.

“ എന്റെ കുട്ടാ നിന്നെ ഞാൻ ഇനി വിടില്ല. ഈ ഗിരിജേടത്തിക്ക് എന്നും നിന്നെ വേണം.” അവരുടെ ചുടു നിശ്വാസം എന്റെ ചെവിയിലും കഴുത്തിലും അടിച്ചപ്പോൽ ഇക്കിളിയായി. എന്റെ കുണ്ണക്കുട്ടൻ അവരുടെ അരക്കെട്ടിൽ കുത്താൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഞാൻ അവരുടെ മുഖം

തുടരും …..

ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക.